Dag van:
Zoveel kinderen, zoveel juffen, zoveel meningen....
Ik liep er vandaag weer eens tegenaan in een artikel....
Persoonlijkheden, individuen.... ik vind het allemaal zo mooi en boeiend en ik heb al mijn collega's lief, maar het is soms ook zo lastig samenwerken.....
Tja.....
En dat terwijl we toch allemaal het beste voor onze leerlingen willen en om onze leerlingen geven......
Ambities, geldingsdrang pffft vermoeiend....
Dus merkte ik toen dat ik ineens terug greep naar dat oerzakelijke...... de doelen die ooit eens hooggeleerde weetikveelwieën bedacht hebben en die onze leerlingen moeten beheersen vóór ze naar de aanvangsgroepen gaan..... en kijken naar de leeftijden en niveaus die onze leerlingen nou écht hebben en niet die waar wij zo graag aan zouden willen werken....
Er bestaat geen gemiddeld kind, en al helemaal geen gemiddelde leerling.... er bestaan alleen heel speciale kinderen.....
En die hebben geen juffen nodig die het allemaal beter denken te weten, die hebben alleen maar juffen nodig die naar ze kijken.... en ze in hun waarde, op hun niveau, in hun tempo, laten zijn wie ze zijn....
Niet alleen dus de uitschieters, maar állemaal....
We hebben tegenwoordig niet alleen 'cognitieve inhoudskoppertjes' maar we hebben de 'in eigen wereld levertjes', de 'ik schreeuw het van me affertjes', de 'doe het lekker zelvertjes', de 'ik doe het op mijn manierdertjes', de 'wat jij wil, wil ik nietertjes', de 'kwetsbaardertjes', de 'ik doe wat jij wil maar snap er niks vannertjes', en de 'nog veel meerdertjes' .....
En die willen lessen à la carte..... en geen kant en klaar menu met hapklare brokken.....
Bied je als juf dat wel aan, dan laat je niet iets leren dat eigen gemaakt wordt en beklijft..... nee dan leer je ze alleen iets aan....
En aangeleerd gedrag of aangeleerde lettertjes en cijfertjes zonder de stappen ervoor gevolgd te hebben, slaan alle planken mis, want dan doe je niet iets waar het kind iets aan heeft maar dan doe je iets waarvan jij wil dat het kind er iets aan heeft.....
Maar verder zagen we, om het maar even over iets anders te hebben, op het kleuterplein vandaag een zeldzame vlinder....
De windepijlstaart vlinder....
De windepijlstaart is een grote, Zuid-Europese trekvlinder die jaarlijks in wisselende aantallen naar Nederland komt en er zeldzaam is.....
De vlinder heeft een spanwijdte van 9 tot 12 cm en een kenmerkende lange roltong om nectar uit diepe bloemen te drinken, zoals siertabak en kamperfoelie......
Windepijlstaart ofwel....Agrius convolvuli....
Agrius: Agrius is een van de reuzen die oorlog voerden tegen de goden, hij werd door de schikgodinnen gedood......
Convolvuli: Convolvulus arvensis is akkerwinde, de voornaamste voedselplant......
Er valt nog veel meer over dit beestje te vertellen, maar ik vind het zo wel voldoende...
De arme Agrius was trouwens stervende....
Niet door schikgodinnen in een oorlog maar gewoon omdat het zijn of haar tijd was.....
En hij koos als laatste rustplaats ons schoolplein uit....
Kracht om zijn vleugels te spreiden had hij niet meer.....
Jammer, we waren er allemaal wel erg benieuwd naar en menig juf stond al met de camera's op hun mobiel klaar om dit fenomeen te fotograferen....
Helaas, het prachtige insect bezweek aan de bereikte leeftijdsgrens en zijn gemaakte vluchturen....
Op internet zag ik gelukkig dat de gespreide vleugels weliswaar een behoorlijke spanwijdte hadden, maar niet zo indrukwekkend qua kleur bleken te zijn....
We hebben in dat opzicht niets gemist.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten