Zo vandaag eindelijk minder belabberd....
Met frisse moed opstaan.....
Iets minder fris waar het onze dromen vannacht betrof.....
Één blik was al voldoende voor de opmerking 'heb jij ook zo raar gedroomd?'.....
En dat hadden we allebei....
In de droom van Willem mislukte alles....
Hij deed bijvoorbeeld de kofferbak van de auto open maar toen hij hem dicht wilde doen, bleek het kofferbakdeksel te kort....
Wilde hij naar de dakkapel van zijn oude huis, bleek er een soort open haard vuur langs te branden....
Bij mij was het al niet beter.....
Hotelsleutels kwijt.... verloren in een ondergronds riool op Kos.....
De weg kwijt raken omdat de carousel van Parijs op het plein in Rhodos stond.....
Nou ja, je snapt het.... enigzins ontredderd bijkomen bij een kop koffie dus.....
In het kader bijzondere ontmoetingen:.....
Vandaag komt er iemand van Meubelzorg.....
Tegenwoordig heet dat Wellfair want de één is met een ander samen gegaan......
En Wellfair biedt graag nazorg......en met een goede babbel vast ook andere producten onder de noemer van nieuwe zorg, want wat blijkt.... er worden niet alleen meer oude lullen stoelen verkocht maar nog veel meer producten..... die van Wellfair komen dus.....
Te denken valt aan banken, bedden, matrassen, van die toiletten met douche en föhn functie voor de billen en infra rood gedoe apparaten voor stramme botten en gewrichten van de oudjes.....
Maar heej...... wie verwacht er nou op z'n afspraak tussen 1 en 3 uur, in een huis te komen waar 4 Duitse herders leven....
Onze Henk, kijkt zijn ogen uit...... vooral over de gehoorzaamheid is hij zeer te spreken....
Leuke knul die Henk en we beantwoorden geduldig wel een twintig minuten lang al zijn vragen over de honden.....
Ik heb zo'n gevoel dat de boerenfox van zijn ouders nu na het meemaken van deze vier, ver uit de gratie raakt......
Van opvoeden van honden komt het (kleine stap) naar onderwijzen van kinderen in een klas.....
Willem ooit in groep acht, ik bij de kleuters in het speciaal onderwijs....
Heej, de schoonzus van onze Henk heeft Downsyndroom......
We hebben weer een onderwerp te pakken zeg maar.....
En van onderwijs komt het, hoe kan het ook anders, op vastlopen in het onderwijs zoals onze Willem, die gelukkig ook theologie ooit studeerde en nu op de kansels staat door gans Nederland.....
Heej..... maar meer 'heej oeps'...... onze Henk blijkt van de Bijbelbelt te komen.....
Persoonlijk raak ik dan in een gemoedstoestand van opperste alertheid.....
Willem wordt er niet warm of koud van.....
Hij vertelt van zijn diensten met zijn fluiten.....
Voor we het weten luisteren we muziek van zijn cd, en speelt hij live een deuntje mee.....
Voor we het weten luisteren we naar de muziek die Henk mooi vind (het Urker mannenkoor).....zeer gelovige teksten....
Ik kan het niet nalaten te vragen voor het zit met zijn idee over vaccineren.....
Het antwoord begint goed:..... wie wil moet dat doen, maar ik doe het niet....
So far so good..... maar dan begint bij over de duivel.... so far so enough and not good.....
Nu zou je zeggen.... hier staakt het gesprek....
Lief vrijdenkend gelovig mens Willem, bij wie twijfelen en onzekerheid in geloof benoemt en erkent mag worden,.... tegenover de stellige zekerheid van het bestaan van God en de duivel......de hemel én de hel van Henk..... en dan nog mijn eigen idee over geloof.... als zijnde een bron waaruit wij zijn ontstaan..... vooral een bron van liefde...
Toch is niets minder waar..... ons gesprek blijft een gesprek, wordt geen discussie maar meer een gesprek dat zich, eens of oneens, uit in wederzijds respect voor elkaars meningen.....
Een discussie moet je hier ook niet van maken..... we zullen het immers nooit eens worden.....
Maar dat we de behoefte hebben aan iets dat meer is dan alleen die mensheid hier op aarde, die elkaar maar in de haren blijft zitten, dat is het belangrijkste.....
De manier waarop je dat vorm geeft is aan een ieder....(maar hoef ik alsjeblieft niet twee maal naar de kerk op zondag zoals hij?!).....
Dan komen we na zeker anderhalf uur toch nog op het zakelijke aspect en slijt hij een matras aan Willem.....
Een matras die compleet aangemeten wordt naar gewicht, lengte en nog 7 andere punten....
En die na 180 nachten slaap nog gratis compleet anders aangepast kan worden....
Willem dan.... want mijn eigen matras daar ben ik nog volop tevreden over.....
Ik ben me daar gek om zoveel geld uit te geven voor een matras waardoor ik misschien dan wel beter slaap, maar er niks van merk.....
Want beste Henk, geen matras garandeert een ouder iemand dat hij niet twee of drie keer per nacht moet plassen....
Je maakt mij niet wijs dat ik dankzij jouw matrassen ineens een nacht doorslaap....
Laat ik zeggen dat ik een ongelovige ben in deze.....
Maar een bijzondere ontmoeting was het wel..... een ontmoeting die notabene tot iets over vieren duurde.....
(Daar ging ons geplande bezoekje aan de kaasboerderij....... en nee Henk dat was vast niet Gods wil!)......
(Oh en Willem...... een stukje kaas was goedkoper geweest).....
Dagafsluiting:....
Voor een beetje vakantiegevoel moeten we toch een keer uit eten ook hoor, vind Willem....
Maar Willem we gaan vrijdag al uit eten....
Dat is de vakantie-afsluiting vindt hij.... en trouwens....ook nog eens in een restaurant waar vooral ik graag kom.....
Ooooooh hij bedoelt dat hij gewoon naar die vreetschuur wil......zíǰ̣n vakantiegevoel dus....
Vooruit..... relatie technisch gezien is het wel eerlijk als je elkaar tegemoet komt....
Vandaag de vreetschuur, vrijdag een écht restaurant.....
En zo zitten we om zes uur aan tafel bij Atlantis....
En wéér kan ik me niet voorstellen dat ik voor die 38 euro (65+ reductie) aan voedsel heb verorbert.....
Ik heb nou eenmaal niet zo'n grote maag....
Het tafelgesprek gaat vanavond over het feit dat Willem van zichzelf vind dat hij geen gemoedsrust kent....
Jemig.... gemoedsrust.... hoe zou dat volgens Willem moeten voelen dan....?
Hij noemt het het ultieme loslaten van dingen....
Voor mij betekent gemoedsrust een staat van innerlijke kalmte, vrede en tevredenheid, vrij van stress en zorgen......
Zoiets als bijna het vakantiegevoel nu.....
Het betekent zoiets als dat je je goed voelt, ook al zijn er uitdagingen, omdat je keuzes in lijn zijn met je waarden en je jezelf niets te verwijten hebt.......
Willem vindt dat zijn hoofd constant bezig blijft....
Niet accepteren dat je dood kunt gaan bijvoorbeeld....
Ik noem het continue verzet tegen levensfeiten.....
Wat kun je er tegen doen....?
We komen er uiteindelijk op uit dat verzet misschien niet het goede woord is maar verlangen wel....
Al blijf ik erbij dat sommige dingen toch écht een onvervuld verlangen zullen blijven....
Maar oké..... voor een beetje gemoedsrust in Willem hou ik daar mijn mond maar over.....
Gelukkig vermaakt Willem zich al snel met het kleine zusje van een oud leerling van me, die met hun ouders uit eten zijn....
Willem, de clown aan uw tafel.....
En zo eindigt vakantiedag 4.....
Wéér niks in de tuin gedaan, geen kaasboerderij en ook geen haakwerk opgepakt....
Morgen de corona vaccinatie en de rest blijft weer eens een onzekere factor.....




Geen opmerkingen:
Een reactie posten