Dag van:
Dat was voor het eerst sinds lange tijd weer dat mijn hoofd omliep en ik met een daas gevoel in mijn hoofd thuiskwam....
“’t Loopt me in de kop rond als een zwerm bijen”.... zouden de boeren vroeger zeggen.....
Tussen het lesgeven door, en och wat hebben we daarvan genoten vandaag, viel er een enorme berg te regelen....
Al met al heb ik vandaag contact gehad met acht instanties.....
Was het niet via de mail, dan wel telefonisch en in Teams.....
Acht instanties over vijf verschillende leerlingen.....
Geen wonder dat ik bijna de fout maakte om een mail naar de verkeerde persoon te sturen danwel naar de juiste persoon de verkeerde inhoud....
En dat ik aan het eind van de dag goed waakzaam moest zijn dat ik het wel over de juiste leerling had....
En binnen die instanties heb je dan natuurlijk ook nog verschillende functies met wie je te maken hebt..... of eigenlijk.... die met jou te maken willen hebben.....
En allemaal spreken ze taal vanuit hun eigen jargon.....
Je schakelt je suf in taalgebruik.....
Je schakelt je sowieso al suf.....
En de agenda loopt over van dubbele afspraken voor na de herfstvakantie....
Ja ik wilde graag een klas met extra zorg
leerlingen uit moeilijke gezinssituaties en ingewikkelde medische gevallen.....
leerlingen uit moeilijke gezinssituaties en ingewikkelde medische gevallen.....
Nou ik heb ze gekregen ook.....
Mij hoor je daarover niet klagen..... allemaal heerlijke uitdagingen.....
Maar om nou te zeggen dat ik elke dag zo'n dag als vandaag zou prefereren.... nou nee....
Mag het ook twee leerlingen per dag zijn waar ik over moet bellen, mailen, videobellen....?
Het hoeft niet allemaal op één dag tegelijk....
Nou ja, niet élke dag een dag als vandaag bedoel ik dan....
Want natuurlijk hebben we het weer gered.... maar het was maar goed dat mijn vriendinnetje nog even appte met de opmerking of ik wel aan de griepprik gedacht had vandaag, want ik was mijn eigen ik vandaag compleet vergeten....
(En natuurlijk had Willem er ook niet aan gedacht).....
"Wat doe je toch druk.... je springt van de hak op de tak", klaagt Willem als ik laat ik de middag luidruchtig en puffend thuiskom om hem op te halen om de prik te halen....
'Teveel aan mijn hoofd, antwoord ik..... ik moet even loslaten'.....
De mentale ontkoppeling noemen ze dat.....
"Vandaag is gedaan wat vandaag kon"....
"Vandaag is gedaan wat vandaag kon"....
"Vandaag is gedaan wat vandaag kon"....
"Vandaag is gedaan wat vandaag kon"....
Deze mantra werkt altijd het beste....
Constateren:
“Vandaag is gedaan…”
Erkenning van wat wél is gebeurd......
Begrenzen:
“…wat vandaag kon.”
Realisme en mildheid: er is een grens, en dat is oké......
Loslaten:
“Morgen is een nieuwe dag.”
Je hoofd mag de cirkel sluiten......geen restschuld aan vandaag......
Hoe lekker is dat.....
Dat moet toch ook onze klusjesman vandaag gedacht hebben....
Want ja, thuis is ook van alles gaande....
Gisteren in de akelige regen is de complete vlonder van onder tot boven, van links naar rechts, en van binnen naar buiten, gesloopt....
Gisteren keek ik nog in een groot zwart gat....
Vandaag liggen echter de steunbalken en de helft van de steigerplanken erop....
Morgen weer verder......
En zo zal iedereen zijn beslommeringen wel gehad hebben.....
Het fijne is dat ik nu, na het loslaten, kan denken aan de kinderen en de paddenstoel die licht geeft en lieve melodietjes afspeelt, die ik gisteren nog snel gekocht had....
En aan de versierde deur van de klas voor de kinderboekenweek wedstrijd....
Thema 'vol avontuur' en onze deur opent de avonturen in kabouterland....
Of aan die nieuwe leerling vol ernstige medische zorg, maar zo toe aan nieuwe uitdagingen in zijn leventje, die zo heerlijk van hot naar her door de klas rende en steeds weer wat nieuws ontdekte....
Het maakt dat je na zo'n dag vol geregel en een hoofd dat omloopt, weer weet waar je het allemaal voor doet.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten