Mijn allereerste liefde is vandaag jarig....
De jeugdliefde die je nooit vergeet....
De jeugdliefde door vroeger woonde op het terrein waar ik notabene nu werk....
Het terrein waar ik als verliefde puber dus ook al liep....
Op het toenmalig terrein stond het vol met paviljoens die permanent bewoond waren met jongeren met een lichamelijke beperking.....
De vader van mijn vriendje was beheerder van het terrein en mijn vriendje runde er de manege en elke donderdagavond de jeugdsoos..... en ik hielp mee....
Nu is het terrein een compleet vakantiepark en wonen er geen jongeren meer.....
De manege is een prachtig paardencentrum geworden met een kinderboerderij....
Maar elke dag als ik mijn auto parkeer, kijk ik nog wel even naar het ronde huis midden op het terrein, waar ze woonden..... en zie ik zijn kamer van toen....
Herinneringen van ooit.... in je geheugen gegrift...... want och die éérste liefde.....!!
Je eerste liefde is immers vaak de eerste keer dat je hart zich opent zonder harnas......
Er is geen cynisme, geen strategie, geen angst om gekwetst te worden......alleen verwondering, hoop, en dat heerlijke gevoel van ontwaken......
Dat maakt het puur, en wat puur is, brandt zich in het geheugen......
Omdat dat de eerste keer is dat al die gevoelens tegelijk opvlammen, worden ze denk ik dieper opgeslagen.....
Latere liefdes kunnen intenser zijn, maar nooit meer zo onbevangen......
Veel eerste liefdes eindigen ook niet met een
breuk, maar met vervaging.....iemand verhuist, groeit weg, of het blijft een onuitgesproken verlangen.....
breuk, maar met vervaging.....iemand verhuist, groeit weg, of het blijft een onuitgesproken verlangen.....
Zo ook bij ons...... het groeide voorbij.....
Dat onafgemaakte maakt het onvergetelijk.....
In de verbeelding blijft het perfect, juist omdat het nooit heeft hoeven botsen met de realiteit.......
Misschien vergeten we onze eerste jeugdliefde niet, omdat dat het moment was waarop het hart op die speciale manier leerde spreken.....en je je nooit meer kunt herinneren hoe het was om dat nog niet te kunnen voelen.......
En trouwens.... na alle ontberingen in mijn leven, had ik zonder deze herinnering cq ervaring nooit weer de herkenning van ware liefde kunnen voelen bij Willem....
Gefeliciteerd R. met je 67ste verjaardag....


Geen opmerkingen:
Een reactie posten