donderdag 9 oktober 2025

9 oktober 2025


Dag van:
Een studiedag......
En dat betekent een half uurtje langer in bed blijven liggen want..... we hoeven pas om tien uur in Apeldoorn te zijn....
Omnisport Apeldoorn om precies te zijn....
Ik had er nog nooit van gehoord maar het blijkt dus een multifunctionele sportaccommodatie te zijn.....een wielerbaan, topsporthal en atletiekbaan zijn hier gevestigd.....
Er worden regelmatig topprestaties geleverd en records gebroken......
Het is de enige locatie in Nederland waar Europese en Wereldkampioenschappen baanwielrennen en atletiek mogen worden gehouden.....
Maar.....daarnaast vinden ook congressen, publieksevenementen, vergaderingen en andere zakelijke evenementen plaats in het écht imposante complex.......

Ik moet zeggen dat ik nog nooooooit een

échte baanwielrenners baan van dichtbij gezien had.... maar allemachtig wat is dat ding eng steil als je dat van dichtbij ziet.....
Dat zie je er op tv niet aan af......

Maar goed, een studiedag dus....
En geen gewone studiedag, zoals we die gewend zijn op ons eigen schooltje.... nee.... een studiedag met alle scholen die onder het bestuur van de Onderwijsspecialisten vallen....
En dan heb ik het over scholen in de regio’s Arnhem, Overbetuwe, Zuidwest-Veluwe, Liemers, Achterhoek en Stedendriehoek......in Apeldoorn, Arnhem, Deventer, Didam, Doetinchem, Ede, Lichtenvoorde, Oosterbeek, Veenendaal, Zetten en Zutphen.....

Alles bij elkaar 30 scholen voor speciaal onderwijs aan leerlingen in de leeftijd van 4 tot 20 jaar.....
En we hebben het dan over ruim 2000 personeelsleden die deze studiedag bezoeken.....
Heus met deze gedachte in je achterhoofd.... haal je voor je het immense gebouw van Omnisport betreed, even diep adem......

Mijn onderwijsassistente is met me meegereden en samen inhaleren we die teug adem dus, en valt ons die enorme baanwielrennersbaan op.....
En wat een ruimte is het verder....!!!!
Wel leuk ingericht met al die kletsbankjes en koffie- theepunten.....

En helemaal leuk, dat als je de binnenruimte inloopt, je meteen al bekenden tegenkomt....
Oudcollega's die nu elders werken, je eigen collega's, andere collega's,  de facilitaire diensten enz enz....
Er wordt dus heel wat omhelst, gekust en vooral bijgepraat....

Maar dan begint de opening van de studiedag....
Prachtig, schitterend.... een dansshow van leerlingen uit het speciaal onderwijs samen met Introdans.....
Een ludieke energizer van 'de Bruismakers'....creatieve geesten, ex-consultants en praktische event fixers......
Een vragenrondje tussen leerlingen en voorzitters van bestuur....
En dan een oppepper van Eva Eikhorst.......Nederlands programmamaker, presentator en moderator....

Eva is regelmatig op tv te zien.....
Ze is geboren met het femur fibula ulna-syndroom, een zeer zeldzaam syndroom waardoor er groeiafwijkingen zijn in de botten femur (het dijbeen), fibula (kuitbeen) en ulna (ellepijp).......ze heeft korte armen zonder handen en korte benen zonder knieën, maar wel voeten.....

Eerlijk....?
Ik ben persoonlijk geen fan van Eva Eikhorst.....
Met alle respect die ik natuurlijk voor haar heb..... maar ik ben geen fan.....
Dat kan ik ook wel uitleggen....
Ik denk namelijk dat ieder mens zijn of haar verhaal heeft..... een verhaal over wel of niet overwonnen beperkingen.....
Over levend verlies zoals zij dat zo mooi noemt.....
En dan misschien niet letterlijk verlies van je armen en/ of benen maar ook het besef dat er dingen kunnen zijn die je niet of nooit zult kunnen..... of je in de weg zitten.....
En wellicht zal Eva een inspiratiebron zijn, maar dat is voor mij ieder mens..... alleen is niet iedereen zo welbespraakt als zij.....
Het komt eigenijk ook vooral omdat (mijn persoonlijke mening hoor)..... ze zo overtuigd is van zichzelf,  de wereld vooral om haar draait of zou moeten draaien lijkt het, maar ze m.i. te weinig rekening houdt met anderen....
Nogmaals, met alle respect voor wat ze bereikt heeft....
Het beste voorbeeld geeft ze zelf..... als ze vertelt dat ze een wc op haar school laat aanpassen zodat ze niet afhankelijk is van anderen maar zelfstandig naar de wc kan gaan....
Ik snap dat.... het is immers écht geen pretje om juist voor dat soort kwetsbare privé aangelegenheden, hulp te moeten inroepen.....

Maar.....zúlke dingen óverleg je tóch éérst....?????
Nee, zij niet...... zij heeft de aanpassingen zonder overleg laten uitvoeren....
Nou dat dus......
En dat ze recht hééft op die aanpassingen..... natúúrlijk.....!!!!!!
Maar dat je het recht néémt..... tja kweetniet..... dat zou je toch ook anders kunnen doen.....
In overleg en zo.....
Nou dat dus.....

Enfin..... er volgt een ontzettend goede dikke duim en thanks voor het personeel door de voorzitters van bestuur middels het '1 minuten lied over een ingewikkeld onderwerp' uit het programma 'even tot hier'.....
Super knap en leuk gedaan..... en een terecht daverend applaus.....


Nu op naar de lunch....
Een lunch voor 2000 mensen....
Wat ben ik blij dat ik daar niet in de keuken werk.....
2000 Broodjes kroket, kopjes tomaten paprika soep en vier keer zoveel meer verschillende soorten wraps.....

Op naar de rest van het programma....
Een chalenge waar we weinig van begrijpen....
Lezingen,  filmpjes.....hmmmzzz.... zitten goede verhalen tussen maar.....dan de kunstroute.....
Wauw, die kunstroute.....
30 Kunstwerken gemaakt door leerlingen van alle scholen die de Onderwijsspecialisten rijk zijn.....zó super gaaf en creatief.....
Daar word je nou echt trots van...... stil van....
Je kijkt je ogen uit.....
We blijven dan ook maar kijken, bewonderen en verwonderen.....

Één behoorlijk minpuntje van de dag.....

Als alle ruimtes benut worden door workshops, lezingen, films etc,  dan ben je dus genoodzaakt om via de steile tribunes je weg naar boven en beneden te vinden..... want je kunt die ruimtes dan niet betreden....
Je kan dan dus ook niet via de reguliere trappen binnen het gebouw omhoog of omlaag.....
Ik niet na het bezichtigen van die kunstroute....
Voor mensen zoals ik, met een verstoord evenwicht, een behoorlijk linke klus als die tribune trappen geen leuning hebben....
Het zweet breekt je aan alle kanten uit.... en naar boven lukt met veel gedoe, angst met een dosis wilskracht, maar naar beneden.....no way,  mij niet gezien.....
En ook niet à la Eva misschien, nu gewoon naar binnen gaan en de boel verstoren, nee keurig wachten tot we naar binnen kunnen....
En ben je dan eenmaal beneden via een normale trapmet leuning, dan ben je ook alle leed weer snel vergeten omdat je alweer in gesprek raakt met allerlei collega's.....
Veel gesprekken,  veel heerlijke weerzien babbels.....
Zo gezellig zelfs dat we de finale missen.....
Maar geen nood..... we zijn al genoeg overprikkeld.....

En als mijn stiefdochter me appt dat ze me wel gezien heeft maar daarna niet meer kon vinden, loop ik alweer met mijn collega alweer door een kerstshow van Intratuin, achter het gebouw.....
Niks voor mij zo'n kerstshow, maar vooruit..... eerlijk is eerlijk.... ik vind het wel rustgevend op dat moment.....
Net zo rustgevend als de file naar huis.....

Thuis.... waar de nieuwe vlonder een feit is....
Wauw, wat is het mooi geworden....
En zelfs mijn verzoek om een ophoginkje voor het tuinbankje is gelukt......

Nee, bij de kerstshow heb ik geen kerstspullen gekocht.....wél schattige vliegenzwammen die nu staan te pronken tussen mijn plantjes.....
En een eekhoorntje aan een stammetje, die nu in de appelboom hangt.....
Ik kan nu niet wachten tot de herfstvakantie begint en ik lekker verder kan in de tuin.....

Nog één dagje...... en dan is de eerste periode volbracht.....
Geen ziektes, geen gebreken, geen lichamelijke ongemakken maar gewoon heerlijk negen weken gewerkt.....!!!!
En dus morgen terecht een week vakantie....


















































































Geen opmerkingen:

Een reactie posten