Oorzaak onbekend... gevolgen des te meer wel bekend....
Iets met man met de hamer vanmiddag....
Om zes uur al een app van kleindochter Britt en haar mama....
Kijk oma... ik heb een nieuw hoofddeksel. ..
Malle Britt. .
De kinderen stuiteren wat minder vanmorgen...
Er is enigszins lijn in te brengen in de dag....
Te beginnen met zwemmen en dat vergt natuurlijk al de nodige energie van ze...
Want niet alleen het zwemmen maar ook het uit en aankleden en nog een keer uit en aankleden....
En dan niet te vergeten van de warmte in de kou en weer in de hitte van het zwembad om weer in de kou van buiten te belanden en vervolgens in de warme klas....
En zo'n sauna als het zwembad is zo'n koufront is het buiten....
Van. .. waar is die heerlijke zomer gebleven....?
Ik wil hem terug. ...
Dan maar een Sint in een zwembroek...
Zo kleedt hij zich in Spanje tenslotte ook nietwaar....
Er zullen heus wel rode badmutsen.... zonnekleppen.... strohoedjes... sombrero's met hele kruizen bestaan mag ik aannemen....
En rood fluwelen zwembroeken met gouden bies.....
Van... zelfs buiten spelen vinden de kinderen nu niet lang leuk....
We kluisteren ons dus maar om het digibord.... of gezellig in de kring waar de juf voorleest uit het ouderwetse pop-up boek over Sint.....
We zingen liedjes. .. doen een spelletje.... spelen met blokken en poppenhuis.....
De therapeuten lopen af en aan om kinderen op te halen en weer terug te brengen...
We kleuren en werken in het Sinterklaas werkboek.... nemen een kijkje in het ontdek lab en maken ons niet al te druk....
Van... de juf naast ons viert haar 40 jarig jubileum maar voor de kinderen is ze gewoon jarig...
Een juf is gewoon een juf elke dag... of je dat nou 20, 30 of 40 jaar al doet...
Voor deze kinderen is er geen verschil tussen oude en jonge juffen....
Als je maar knuffelt en voorleest... met ze speelt of met ze werkt ....
Als je maar troost en zingt, high fives en boksen uitdeelt...
Duidelijk bent en structuur in hun leventjes brengt...
En vooral lief bent....
Van... de dag zit erop... we lopen en beetje uit maar dat moet kunnen voor een keer...
Behalve dan dat ik me nu moet haten om op tijd bij de nascholingscursus epilepsie te zijn...
Tonische en klonische aanvallen.... absence.... atonisch.... executieve... verkrampingen en verslappingen met bijpassende eeg's.....
Het passeert allemaal de revue....
Van... en nu maken dat we bij het volgende overleg komen....
Overleg van geheel ander gehalte...
De aanwas van nieuwe leerlingen in januari...
Tussen de 10 en 13 nieuwe kleuters. ..
Waar laten we ze...?
Nog grotere klassen... hogere werkdruk.... tekort aan handen.... meer administratie...
Maar ook vast meer uitdagingen en gezelligheid...
We brainstormen over oplossingen... overvolle pleinen.... volle klassen.... en nu al geen tafels en stoeltjes extra te vinden als je ze nodig hebt....
We brainstormen over de toelaatbaarheidsverklaringen. ... hoe hoger die zullen zijn hoe met financiële steun.... maar ze zijn tegenwoordig erg kieskeurig in het afgeven van een TLV2 oog 3.....
Van... terug naar de klas. ..
En nog een overlegje.... hoe gaan we de nieuwe methode woordenschat inzetten... en wanneer beginnen we....
Een juf een duizendpoot....?
Hoe kom je erbij...?
Van.... eindelijk naar huis kunnen. .. en hopen dat je de sinterklaas brieven voor de kleinkinderen nog op tijd in de brievenbus krijgt....
Snel even op je Whatsapp kijken om te zien of..........
En dan je wereld die even still staat.........
En dan jijzelf die even heel héél stil en koud van binnen wordt.....
Eén appje in de vriendenkliek app.....6 woorden......
De zoon van één van onze vrienden is overleden. ...
Zo jong.....
De leeftijd van onze eigen kinderen....
Van.... zulk nieuws is niet te bevatten.....
Zoveel verdriet al gedeeld. ..... en nu dit.....
Je kind verliezen moet toch de aller aller ergste nachtmerrie zijn die je je kunt bedenken...
En hier staat het.... zwart op wit.... onomkeerbaar....
Alweer een "nooit meer......"
Het bericht is al van 16.00 uur....
Ik zoek naar woorden....
Woorden die altijd tekort zullen schieten....
Denk dat er al vrienden Heerenveen onze vriendenkliek heen zijn.....om ze bij te staan....het blijft stil op de vrienden app....
Wat een nachtmerrie moet dit zijn.... een vreselijke nachtmerrie....
En ze heeft al zoveel mee moeten maken.... en nu dit.....
Waar moet je de kracht vandaan halen. ..?
Van. . en al gaat mijn leven door... elke stap die ik nu zet... boodschap die ik doe.... yurl die ik aanvul... is doorspekt met de gedachte die ik daar bij hen heb....
Rouwkaart moeten uitzoeken voor je kind.... kist.... dienst.... muziek..... voor je kind. ..
Door alle foto's heen ..... alle herinneringen die voorbijkomen. .. zonder toekomst. ....
Het blijft de hele avond stil in mij...
Pas laat vind ik een paar woorden die ik stuur....
Van... we roepen zo vaak...."je moet je kinderen vroeg of laat loslaten".....
Wat een inhoudsloze worden eigenlijk als je je bedenkt wat hier vandaag gebeurde. ..
Over loslaten gesproken....
Maar misschien is dit al niet loslaten maar ruw afgesneden.... afgebroken....
Wat een afschuwelijk afschuwelijk bericht.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten