Of alles al op een rijtje staat....
Maar ik kan er zo weinig over zeggen...
Behalve dat je iemand op de rand van een ravijn ziet staan..... ziet wankelen.... en ziet springen....
Bij de gratie dat hij dan gedragen wordt op vleugels van anderen..
Zijn eigen parachute werkt nog niet optimaal....
Verder is alles in ontwikkeling en alles in beroering en vervoering....
Niet één voor één maar alles tegelijk...
Het één laat het ander los...
Het ander houdt het één vast...
Het is chaos....
Binnen die chaos één kern van zeker weten maar niet wetend hoe...
En het feit dat wat en hoe door de eeuwen heen al vriendjes zijn, maakt dat het nóg onduidelijker....
Je kunt alleen proberen het wat niet uit het oog te verliezen door het hoe...
Want het hoe is een behoorlijk dominant vriendje....
Het hoe bepaald het bestaansrecht van het wat lijkt het wel....
We zijn dus vooral aan het 'hoe-en'.... en zijn daarbij voornamelijk op ons hoede....
Tussendoor feest het 'wat'.... de dromen... de warmte... de liefde....de hoop.... het geloof ....
Het wat kent geen grenzen.. die geven het 'hoe' wel aan...
Het wat kent geen ruis.... die worden door het hoe wel veroorzaakt...
We weten dat het wat niet zonder het hoe kan... en daarom kan ik nog niet veel vertellen....
Naast...alles in ontwikkeling en alles in beroering en vervoering.... in beweging vooral.... is ook veel in verzet ... strijd... protest... opstand...weerstand...
Van... en als je dan als zo'n dag als vandaag thuis bent, beland je daar middenin....
Je spreid je vleugels uit en draagt....
Van..... mijn dochter appt vandaag...
'Mam staak jij 30 en 31 januari?'.....
Hmm daar raakt ze een puntje....
Onze school is voor de leerlingen dicht...
Wij leerkrachten zullen in debat gaan over oplossingen óf zelf écht staken...
Mijn plan was een van de twee dagen mee te denken en de andere te staken...
Juist op die door mij niet voorbedachte stakingsdag heeft ze me nodig...
Belangrijke en niet te verzetten afspraak...
Dan bedenk ik me.... wat is er nou leuker dan tijdens de staking van jezelf en collega's, die collega's te steunen door eindelijk je eens als oppas oma te gedragen...
En dus... ja ik staak... ik steun mijn collega's van een andere school... ik ontlast namelijk mijn dochter, die één van de gedupeerde ouders is en ik ga oppassen...
Hoe leuk is dat...!
Een zinvolle invulling van de stakingsdag...
Zouden meer collega's kunnen doen... ouders ontlasten door op te passen ha ha ha...!!!!
Zo zouden waarschijnlijk heel wat meer ouders sympathie op kunnen brengen voor die zoveelste staking...!
Overigens zeer noodzakelijke staking...!
Van... en verder neem ik Willem mee naar Duitsland...
Goedkoop tanken... ja wij doen daar dus ook aan mee...
En boodschappen doen...
Hmmmm Duitse Laugenbretzel....
Mijn lunch zal hemels zijn morgenmiddag...!
Van... ooh ja... en de sok....
Het is gelukt hoor... tussen de kleine en de grote hiel was het toch niet zo lastig als ik dacht....
Ik ga nu richting teen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten