Overal spelen kinderen...
Zij hebben geen weet van anderhalve meter afstand...
Ze joelen en rollebollen over elkaar heen.... vliegen over de glijbaan.... spelen tikkertje en voetballen dat het een lieve lust is...
Zij hebben maar van één ding weet....NIET NAAR SCHOOL....
Van... bovenop mijn vlonder zit een eenzame woerd....turend over het water....
Zoekend naar een laatst overgebleven onbevruchte dameseend ....
Maar hij kan turen wat hij wil..... de vrouwtjes broeden...
En goed verstopt zitten die ook met hun schutkleuren... ik kan ze nergens bekennen....
Van... mijn eerste kop koffie buiten op het terras...
Met dat gevoel van.... oei wat moet er veel aan de tuin gebeuren....
En om die aanblik te vermijden kijk ik dus maar naar boven waardoor ik snel mijn ogen sluit door de felle zon...
Kom maar op met die vitamientjes....
We kunnen ze in deze tijd goed gebruiken...
Reden om de ogen die kant maar eens op te slaan...
Hele gezinnen zoeken het bos op...
Opa's en oma's met kleinkinderen op stepjes ....
Vaders met kleintjes voorop de fiets......
Stoere mama's op rollerskates met een schare kinderen achter zich...
Slenterende oudjes.... ferm wandelende dames... joggende heren die de aller charmantste stretch oefeningen op de leuning van de brug uitvoeren...
En hondjes en honden... véél hondjes en honden....
Van... het Corona heerst... de zon schijnt... die eerste thuiszit dag komt een ieder wel door...
Ook ik geniet... al is het een vreemd soort genieten...
De honden en ook de katten allemaal buiten...
Betsy wat voorzichtig want buiten is best groot en eng...
Lente ...!!!!!
Maar het is alsof het niet mag en kan....
Het voelt niet als vrije dag.... meer een gestolen dag... en ook dat dekt de lading niet....
Niet een vrije dag maar een gevangen dag...zoiets....
Auto's voor deuren waar anders lege plekken zouden zijn....
Wandelaars die ik anders alleen op zondag zie...
Honden buiten die binnen zouden moeten zitten....
En kindergeluiden die in klassen of op schoolpleinen te horen zouden moeten zijn....
Van... mijn dochter heeft haar eerste oppas kindje gekregen... van een dolgelukkige moeder die nu naar haar werk in het ziekenhuis kan... terwijl zij zelf tussen het oppassen door haar illustraties en designs maakt...
Mijn schoondochter zit op kantoor terwijl ze in de kinderopvang zou moeten zijn...
Mijn zoon vangt de kinderen op...ook hij is, net als mijn dochter, in de gelukkigste omstandigheid thuis te kunnen werken als freelance schrijver voor een computerblad...
Mijn schoonzoon is de enige die buitenshuis werkt...
Van...Willem wil op zijn kleinkinderen gaan passen in Brabant... omdat zijn dochter en schoonzoon dan kunnen werken...
"Meneer het is in Brabant volkomen uit de hand gelopen met het Corona... wij raden het u af"....
Willem bedenkt zich....
Weliswaar en lief bedoelde maar toch niet zo'n verstandige zet dat oppassen...
In de app de mededeling dat een cliënt bij stiefdochter corona heeft... zijzelf weliswaar niet met die cliënt werkt maar wel met die collega's....
Schoonzus haar collega, die bij de condoleance was, ook corona...
Steeds heb ik maar die stipjes uit het filmpje op journaal voor me die zich maar vermeerderden en vermeerderden...
Op Facebook krijgen profielfoto's teksten; ik zorg.....i stay home that could save lives.... En nog veel meer....
Geen beroepsgroep wil overgeslagen worden... en zoeken waardering... om angst niet te voelen...
Ik kan het maar beter niet meer doen...
Bij het zien van de lege schappen bloeit mijn woede weer op...
Zo onrechtvaardig dit...
Een vriendelijke manager in pak ziet blijkbaar het gevecht dat Willem en ik leveren...
Hij maakt een praatje en deelt onze kwaadheid en zorg...
Morgen, vertelt hij, gaat het meeste op rantsoen...
Twee broden per klant...1 pak toiletpapier...1 pak broodmix , koffie 1 pak melk en 1 pak pannekoekenmeel....
Eén gezinslid per familie naar binnen..... geen overvolle winkel meer....
Tegenwoordig dus geen hondje buiten aan de haak, maar je man en kinderen...
Maar goed... alles leuk en aardig.. wij hebben dus geen eten...
Op naar Duiven...
Na twee winkels dan toch eindelijk de aardappels voor de buren... en vlees voor ons...
Geen brood en ook geen brood mix... wel paracetamol...
Maar hoe zot is het dat je daarvoor naar een andere plaats moet...
Van... zeven uur...
Ik denk dat heel Nederland voor de buis zit..
Historisch moment..
Wij vinden het een prachtige, duidelijke, kwetsbaar krachtige boodschap die hij brengt...
De meningen zullen er wellicht over verdeeld zijn...
Maar ik geef het je te doen...
Zo'n ongekend vreemde en ongekende, moeilijke situaties zware situatie.. en dan zo eerlijk in wat je zegt.. niets teveel... niets te weinig.. de zorg delend maar zonder paniek te veroorzaken..
Knap gedaan Rutte...!!!!
Van... en dan die beelden op tv...
Altijd bruisend Amsterdam en studentenstad Groningen, Nijmegen, Utrecht...vol leven in de brouwerij...
Het zijn nu stille straten ... lege pleinen...
Die eerste volop lentedag blijven de terrassen leeg...
Thuiszitten red nu immers levens...
Netflix of je eigen tuinstoel vervangen de kroeg...
Een rondje door je huis om eens extra op te ruimen in plaats van een rondje in de carrousel van de Efteling of een wandeling door een museum...
Het is lente aan het worden en wij lijken te verzinken in een verlate winterslaap....
Boeken kijken je lonkend aan... de pannen klapperen in je keukenkast.. eindelijk tijd voor dat nieuwe recept...
Dit is de tijd om je oma, je moeder te bellen en haar te vertellen over de liefde, over de lente...
Of op Whatsapp te discussiëren over de laatste mode... of die serie op tv...
Dit is de nieuwe tijd...
De tijd om muziek te delen met je buren... te wandelen in de avondzon... de zwakkeren te beschermen.... en dankbaar te zijn om de verzorgenden en alle andere vitale beroepsgroepen...
Misschien is het wel de tijd voor verandering van levenswijze..... om te bewijzen dat we toekomstwaardig zijn......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten