Dag van:
Had ik je al verteld
Hoeveel ik van je hou
Hoe trots ik ben op jou
Heb ik je al verteld
Hoe lief ik je ook heb
Hoe warm het me ook maakt
Als jij mijn hart weer raakt
Heb ik je al verteld
Hoeveel ik mij herken
Als ik je zie en voel
Maar hoe jij toch
Je eigen weg ook gaat
Je eigen pad in slaat
Ik heb het vast
Al 100 keer
En meer
Gefluisterd
En
Gezegd
Maar ik zeg het ook zo graag
Ik hou verschrikkelijk veel van jou
Dat vier ik
Wanneer het ook maar kan
Maar heel speciaal vandaag
Gefeliciteerd lieve dochter
Astra..... Pfizer dag....
Had ik de eerste prik geen centje pijn, ik kom mijn bed nu haast niet uit... spierpijn....
Ik kan mijn arm haast niet optillen... prik pijn...
Mijn neus zit dicht.... ik ben benauwd...
Ik ben warm... koorts perikelen....
En wat gebeurd er dan met mij....?
Ik krijg zo'n hik lach.....
Ik vind de wereld opeens héél grappig...
Willem, die dit keer nergens last van heeft, kijkt me aan met een blik....."Het lijkt wel of je lachgastrazenerca hebt gehad"....
Ik bel mijn dochter.... de jarige Jet....
Moe..... zere arm... benauwd en kortademig....
Pfizer perikelen....
"En mam.... niemand feliciteert me op Facebook"....
Ook dat nog.... hoe zielig kun je je op dat moment voelen....?
Ik check haar Facebook pagina...
Euh.... Jocelijne, app ik al snel terug...... ik zou mijn verjaardagsmelding even aanzetten....
Zo zien mensen ook dat je jarig bent....
De hele familie app lacht mee....
En ja hoor... daar stromen de felicitaties al binnen....
Lopende de ochtend verminderen toch mijn kwaaltjes....
Ik blijf neusverkouden, maar ach.... dat was ik toch al....
Tijd om naar Didam te gaan....
Willem gaat mee.... in eigen auto want hij moet door naar een kraambezoek....
Eerst even bloemen halen...
In een opgebroken Didams centrum...
Dus de auto verder weg parkeren...
Dus eind lopen....
Dan de grootste mand met fuchsia plant kopen die de winkel rijk is (een meter hoog).... en Willem een pracht bos bloemen...
Dus met niet te tillen mand en zeer lichtgewicht bosje bloemen teruglopen...
Dus weer een pijnlijke arm....
En een Willem die nu ook post vaccinatie verschijnselen begint te vertonen..... dus niet van plan is mijn mand te dragen....
Van... drie kneuzen bij elkaar....
De één nog zieliger dan de ander....
Steun... kreun... leun......
Wil je koffie... oeps...aah...oooh... au...
Stukje taart.... hijg... zucht....
Maar ook nu kunnen we erom lachen....
Willem gaat op kraambezoek.... en wat doen moeder en dochter....?
Die gaan steun, zucht, kreun naar de kringloop winkel want daar staan bakken vooooooooooool brei haak en quilt tijdschriften van vroeger jaren.....
Samen in de mini.....
Samen die mini in een samen die mini uit... met spierpijn....
Samen een doodeng trapje op... puf.... hijg... zucht.... en dan die geur van een zolder vol boeken en tijdschriften...
Samen op de grond gaan zitten en aaaaaal die bakken doorspitten.....
Oh mam...... oh Joc.....
Mam kijk....Joc kijk....
Moet je zien Joc.... moet je kijken mam...
Oooooh nee hè... kijk dan.. die heb ik vroeger nog voor je vader gebreid....
Maar dan.... samen weer opstaan...
Moet ik je helpen mam....?
Moet ik je helpen Joc....?
Samen opgeteld 96 in jaren en zo hulpbehoevend als wat dankzij een prikkie...
Wat een stunthaspels bij elkaar....
"Ach mam... op mijn verjaardag is er altijd wel wat..."
En ze heeft nog gelijk ook...
Gaat opa niet dood dan gaat Michael Jackson wel dood, of is er wel een WK....een EK..... en nu dus de vaccinatie...
Bij de kassa..... ze krijgt, omdat ze jarig is, een muf ruikend neproosje uit zo'n boeketje van een oud vrouwtje die het mogelijk al zo'n zestig jaar in de vensterbank of op het oude dressoir had staan... maar het gebaar is lief....
Blijer ben ik met de gezellige klets kassiere die na vier nieuwe pogingen nog steeds de tel van onze stapel tijdschriften kwijt is....
"Ach ja, zegt ze... ik was al voorbij de twintig dus doe maar een tientje...."
Ik reken af....
En nou ben ik niet het grootste rekenwonder en ben ik al helemaal niet handig met inschatten.... maar volgens mij zijn het toch écht meer dan dertig tijdschriften....
We proppen ons weer in de mini.... wat een leuk autootje is het toch.... en rijden op huis aan....
We gooien onze buit op tafel en neuzen nog maar eens door alle gave patronen...
Oh mam heb je die gezien....
Oh Joc... die ga ik breien.....
En tellen dan samen de tijdschriften...
Hoppa... achtendertig stuks.... da's €9.00 winst.....
Of wij ook even kunnen kringlopen.....
"Volgende keer weer mam?"
Volgende keer weer Jocelijn.....!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten