Dag van:
Willem al vroeg de deur uit richting Friesland....
Je moet er wat voor over hebben zullen we maar zeggen....
Laat ik dan vandaag in mijn eentje maar weer eens poetsen....
Heel fijn hoor zo'n man met, na zijn pre pensioen, goede bedoelingen als 'ik doe het huis wel als jij werkt hoor schat"....
Maar zulke bedoelingen zouden vooral leuk zijn als ze ook uitgevoerd werden....
Niet dat hij niks doet hoor ....maar hij doet het 'des mans'.....
Zoiets als tante Til uit de familie Knots.....een kloddertje stofdoek hier....en een kloddertje dweil daar..... Klaar!!.....
En dan vooral als het hem uitkomt, en dat is slechts zo af en toe.....
Vandaag dus de vrouwelijke grondigheid...
Hoekjes, plintjes, tussen de naden van de bank en stoelen.... vooral ook ónder de kast en stoelen en iets met áchter de tv....
Beeldjes, kaarsjes en vaasjes ook óptillen en erónder stoffen....
Kussens en kleedjes uitkloppen....
Bovenop de schilderijtjes stoffen....
Hoe grondiger, hoe beter....al is het misschien maar voor een halve dag weer netjes....
Dan mag Willem de vloerverwarming en bovenop de kast morgen doen....
Om drie komen de kinderen en
kleinkinderen...
kleinkinderen...
Dat is toch weer andere koek dan de Haarlemse koek, als die binnenkomen hoor ...
Twee opgeschoten pubers zijn het....een stille en een 'hier ben ik' typetje....
De bank zit ook direct vol als de meiden zitten....
Isa tekenend en Britt in de weer met alle beesten....
En zij krijgt natuurlijk weer voor elkaar wat anderen nog niet voor elkaar kregen, Betsy spint en kruipt tegen haar aan.....terwijl ze, als er visite komt, toch heus altijd een spurt naar boven neemt en zich pas weer laat zien als ze hoort dat de deur achter ze wordt dichtgetrokken.....
Isa heeft in de tussentijd weer een kunstwerk gemaakt waar de honden geen brood van lusten en Britt laat ook werkelijk ALLE verschijnselen zien die een puber rijk is....
Je kunt nog niet wat zeggen of er wordt gegiecheld want voor haar heeft elke opmerking wel een dubbele bodem....
Doordenken noemden wij dat vroeger....en och wat heb ik zelf toen ik zo oud was met de tranen in de ogen van het lachen in de schoolbanken gezeten als de leraar weer iets zei waar wij van alles achter dachten....
Bakvissen leeftijd noemen ze dat....
Het hoogste woord ook over het feit dat ze heuuuuuuuus niet verliefd is en geen 'relatie' heeft.....maar dat ze 'gewoon' vrienden heeft.....
'Kan dat soms niet meer op mijn leeftijd?' ,oppert mevrouw bakvis.....
Och wat geniet ik toch weer....
Vorige week in Haarlem nu de Didammers hier.....
Rijkdom is het....pure rijkdom.....!
Oma heeft Indisch gemaakt....
Niet heel uitgebreid maar toch.....
Als Willem thuis is doen we ons te goed aan de rendang, de oerap, de lemper, kwelapis, de gado gado en sate en aan de 'dat spul met die krulletjes' zoals de kleinkinderen he Palembang noemen... ....
Dit is toch maar mooi generatie op generatie, nadat mijn oma en oma (en dus moeder) in Indonesië woonden, meegegaan....
Straks zullen mijn kleinkinderen het vast ook weer maken in hun keukens....
En het leukste van Indisch eten is het napeuzelen....
We sluiten de avond af met hilarische gesprekken in gebarentaal....en we bedenken naam gebaren voor elkaar....
Heerlijk zondagje bij kaarslicht.....
De ochtendschoonmaak was ik al snel vergeten....
De laatste actie van de dag bestaat uit lezen...
'Het mussenjong' van Adriaan van Dis....
Prachtige zinnenspelende alinea's met zinnen die qua lengte het Guinness book of Records zouden kunnen halen, maar toch oh zo leesbaar blijven....
In je hoofd zing je bijna wat je leest...
Zijn gebruik van bijvoeglijke naamwoorden geven niet een detail maar een wereld gezicht.....
Hij kan in een zin vertellen wat er zich op een hele boulevard afspeelt en je hebt het beeld op je netvlies....
Dat kan van Dis ook met woorden....één woord zegt genoeg om een mens te beschrijven en je ziet hem voor je, herkent de stem en ruikt de lichaamsgeur....
Ik ben fan van van Dis, en heus niet alleen omdat hij zo heerlijk over Parijs kan schrijven....
Hij is een schrijver zoals God denk ik schrijvers bedoelt heeft te zijn....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten