Dag van:
Vrijdag de dertiende.....
Op zo'n dag ben ik ook geboren in mei, op vrijdag de dertiende, in een onweersbui....
Tja, en daar kun je natuurlijk van alles bij bedenken over hoe het mij vergaan is de afgelopen vierenzestig jaar....ga je gang....
Maar vandaag is er nog iets vermeldenswaardigs, vandaag precies negentien jaar geleden zag ik Willem voor het eerst....
Een warhoofd stak zijn hoofd om het hoekje van de deur van het lokaal in Velp, waar de opleiding gedragsspecialist en Master opleiding plaatsvond....en Willem kwam te laat.....
Iets met 'nog een vergadering op school' of zo....
Nee, het was geen vrijdag....het was toen woensdag de dertiende....
Het was de eerste opleidingsdag en dus stond alles in het teken van kennismaken en elkaar beter leren kennen....
Willem zat naast me....
Hij vertelde dat hij het moeilijk had want zijn dochter was net voor stage naar Suriname vertrokken....
Och hij heeft een dochter dacht ik nog....
Het bleken er later vijf te zijn....
En getrouwd was hij ook...
Mooi zo, ik was toch niet van plan om wat voor relatie dan ook al te gaan....
Voor mij een toekomstig leven zonder man....maar leuk was deze Willem wel....
En het enige dat ik dacht was 'er bestaan dus tóch écht leuke eerlijke mannen die over hun gevoel kunnen praten'.....
We bleken twee behoorlijk overlappende hobby's te hebben; schrijven en blokfluit spelen....
We moesten die dag ook spullen meenemen die met onze hobby te maken hadden en allebei hadden we een fluit mee en een pen....
Willem had zijn grote C-Bas fluit mee en ik mijn tenor....maar ik wilde natuurlijk maar ál te graag eens op zo'n grote C-Basb fluit spelen....
Bij hoge uitzondering mocht dat...en ik speelde 'door de wereld gaat een woord'....
Zag ik daar nou tranen in de ogen van Willem....?
Ja hoor, dat zag ik goed....
"Dat is mijn favoriete nummer" prevelde hij.....
Nou de mijne dus ook lachte ik.....
Ment to be, zou je zeggen.....
Maar zo ging het in eerste instantie niet....
Ik nog te beschadigd door jeugd en eerste huwelijk en Willem die tegen een tweede scheiding en derde mislukte relatie aan zat omdat zijn toenmalige vrouw een nieuwe fase in haar leven in wilde gaan, liefst zonder Willem.....
We hadden onze koppen dus goed vol.....
Echter voor Willem werd ik een uitlaat klep en in de veiligheid van zijn huwelijk kon ik voorzichtig leren dat misschien niet alle mannen slechteriken waren....
Als uitlaatklep probeerde ik Willems huwelijk nog te redden door goede raad te geven en vooral zelfinzicht....
Ik nam hem mee naar Jazz in Duketown omdat wij beide ook erg van jazz houden en hij wel een uitje kon gebruiken....
En zo ging het studiejaar voorbij....
We werden allebei gediplomeerd gedragsspecialist en ik nog Master SEN daarbovenop....
De laatste lesdag was een feit....wat ons wachtte was alleen nog de Master diplomauitreiking in september.....
We liepen naar onze auto's op de parkeerplaats....
"Dit is niet de laatste keer hoor" hoorde ik Willem zeggen....
En eigenlijk was het dat wat mij betreft wel.....
Niet om Willem maar omdat dat toch veiliger voelt.....aan je huwelijk werken daar moet je niet een derde persoon bij hebben....dat moet je samen doen.....
Ik liet niks van me horen....
Maar begin zomervakantie kwam dat telefoontje...."ze heeft al een huis en gaat morgen weg met de kinderen"....
Nee gebeld heb ik niet....wel gemaild....een lange mail...
En na drie weken heen en weer mailen zijn we overgegaan tot bellen....en kwam hij langs om te mijmeren op de vlonder aan het water.....
Omdat zo'n vlonder nou eenmaal de beste plek is om je gedachten de vrije loop te laten....
Het was de laatste dag van augustus en ik zou een weekendje naar Eurodisney gaan met mijn beide kinderen, hun aanhang en kleinkind....toen nog maar eentje, Isa.....
Ik zat op het trapje dat naar de vlonder leidt toen Willem belde....
Uren belde hij totdat hij zei "ik kom naar je toe om afscheid te nemen"....
En hij kwam....met een schattig zacht knuffelbeertje met een geruiten dasje om....
En we kletsten verder.....verder tot de chemie in magie overging en die eerste kus er één van vele volgende werd.....
De hele nacht hebben we op de vlonder en op de bank gezeten....pratend en kussend....
De kinderen die boven sliepen omdat dat nogal een ritje Haarlem in de ochtend scheelt en Arnhem toch op de route ligt, waren gisteren gekomen en vroeg naar bed gegaan.....
Ze kwamen beneden....
Stomverbaasd waren ze daar een man te zien zitten....
Veel tijd om kennis te maken was er niet want ook mijn dochter arriveerde in alle vroegte....
Ik maakte het beertje aan mijn rugzak vast....nog één kus....nog één zwaai en weg was ik.....
Vijfhonderd kilometer lang heb ik me afgevraagd of het écht waar was wat er gebeurd was....
 |
| (Willem 19 jaar geleden die 1e lesdag) |
Vijfhonderd kilometer lang heb ik gedacht dat hij het misschien maar voor één keertje bedoelde....
Maar enfin....het weekend na Disney zaten Willem en ik samen een weekend in Venetië en zijn we vandaag precies negentien jaar verder.....
En laat ik eindigen met 'ze leefden nog lang en gelukkig'.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten