Ieder jaar op 11 december eren wij de hoge plekken op onze aarde: de bergen......
Nederland mag dan wel een plat land zijn, maar meer dan de helft van de wereldbevolking is op een zekere manier afhankelijk van de bergen......
Daarom zet de VN jaarlijks de bergen even centraal in de belangstelling........
De wereld wordt overal bebouwd, en veel volken bouwen hun dorpen of steden hoog en droog.......
Daarom is er de Internationale Dag van de Bergen, en daarmee leren we hoe we moeten leven mét bergen, om de "mogelijkheden van bergontwikkeling te benadrukken" en om in het algemeen bergen te eren voor wat ze zijn......
De Dag van de bergen is in 2003 opgericht door de Food and Agriculture Organization (FAO), en is later door de VN als officiële VN-Dag doorgevoerd......
Ik vind het eventjes mooi om bijvoorbeeld de Brennerpas door te rijden, maar halverwege voel ik me al opgesloten....
De Grossglockner op kon mijn vader alleen maar gillen en zag ik mijn moeder in de autospiegel met verwrongen lippen achter het stuur zitten.....maar oké ik vond er een Edelweiss.....
Bovenop dat ding, die berg dus, zat mijn moeder notabene ook nog eens opgesloten in een toilet waar de deur niet van openging en koud was het op de top....oh zo koud....
De Gotthartpass vond ik een ramp....
Zelf heb ik een angst voor tunnels en Willem durft de bergen niet in....trouwens ik ook niet....
Het werd dus toch die tunnel waarin de ventilator ook nog eens uitgevallen was.....
Slingerbochtjes, ravijnen, geen vangrail.....ik stap het liefst uit en loop naar boven....
Wat ik trouwens met drie collega's bij de Alp d'Huez heb gedaan toen we voor een andere lieve collega met kanker de berg opliepen om geld in te zamelen voor de landelijke Alp d'Huzes actie....door ons Alp du Tess die dag genoemd.....
Hoe goed ik ook getraind had, ik liep me totaal stuk....maar ik kwam boven...oh yeahhhhh!!
En dan die berg op, op Santorini.....wat hebben Willem en ik elkaar vastgehouden van angst....zeg maar vastgeknepen....
We zagen de bussen vol toeristen voor ons de berg op kronkelen....de wielen van de bus half over de afgrond....en natuurlijk zaten wij in de laatste bus....
Kun je natuurlijk zeggen 'maar bij die anderen was het toch ook goed gegaan?'....
Tuurlijk kan je dat zeggen....maar stel je nou voor dat net die laatste...brrrrrr....
En we weten het....heus we weten het....we missen de mooiste plekjes, maar nee toch maar niet.....
Och en die bergen in Schotland waar mijn dochter en haar gezinnetje 4 jaar lang in de Highlands woonde.... Inverness....
Er ging toen nog geen vliegtuig heen door gebrek aan een vliegveld...
Je moest dus naar Edinburgh.....tja of Glasgow....
En van daaruit over one track roads naar Inverness....
Nou echt, elke keer als je dacht dat er een einde aan de berg kwam, reed je al op de volgende....
En keren ho maar....de weggetjes waren te smal....
Schotland heeft echt wel sfeer, maar die bergen hadden er voor mij niet hoeven zijn.....
En oh jee, als dertien jarige, als wereld natuurfonds Ranger naar Wales....
Ook zo'n ramp.....bergen beklimmen....je deed er een dag over...
En wat zag je dan....?
En paar reusachtige stenen die het bekijken waard waren vonden de leiders....
Nee heus, ik heb het niet op bergen, en Willem gelukkig ook niet ...
Maar dat we er zuinig op moeten zijn vind ik wel....
De bergen zijn namelijk ’s werelds grootste leverancier van drinkwater......
Wie kent niet die prachtige watervallen of die ijsblauwe meertjes tussen de bergen met kristalhelder zuiver water.....
In 2024 is het thema “Mountain solutions for a sustainable future – innovation, adaptation and youth”. Overal ter wereld hebben mensen die in de bergen wonen manieren gevonden om om te gaan met de soms zware leefomstandigheden in de bergen. Dat ging vaak op hele innovatieve manieren. Dit thema draait om die innovaties, niet alleen in het verleden, maar ook hoe we in de toekomst kunnen blijven innoveren. Dat is nodig om de biodiversiteit in de bergen te beschermen, klimaatverandering het hoofd te bieden en de bergregio's economisch welvarend te houden. Nu en in de toekomst.......
En aangezien mijn oudste kleindochter mij onlangs nog zei dat ze heus terug naar Engeland/Schotland wilde om zich daar te vestigen......oké, deze dag voor haar toekomst dan maar....!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten