Het grote nadeel van aan de nieuwe kant van Arnhem wonen...
Het kan soms slechts 5 à 10 minuten later vertrekken uitmaken of het verkeer richting centrum staat vast...
Van... nog ergers is, dat ik dat weet...!!!!
En toch elke keer als ik wat later naar mijn werk kan gaan, ook later ga...
En me dus keer op keer er weer aan erger....met een gevoel van 'eigen schuld dikke bult' in mijn achterhoofd....
En misschien is dat laatste dan nog wel het ergste...
Maar goéd... ik begeef me dus in de spitsigste ochtendspits naar mijn werk....
En ook nog een stuk weg opgebroken....
Hoe dom kan ik zijn. ..
Van... ik kom wel op tijd op school hoor... alleen daar staan dus ook al tal van busjes die de nog enkele parkeerplaatsen die er zijn, blokkeren...
Enfin... dan maar richting bos parkeren....
Van... ik loop naar de klas waar ik vandaag inval...
Een EMB groep... kinderen met een ernstig meervoudige beperking...
Bemand door die collega's met engelengeduld.... en een hele speciale liefde voor deze doelgroep...
Vandaag begeleid ik een leerling 1 op 1....
Bijzondere zorg dus...
En ik denk dat ik maar volsta met een paar opmerkingen vandaag....
Dat ik geraakt was en emotioneel bewogen....
Dat kinderleed nooit went... zelfs niet na 20 jaar speciaal onderwijs...
Dat ik nooit iets gewoon of normaal zal vinden.....
Dat collegialiteit altijd weer een bewonderenswaardig fenomeen blijft....
Dat één handje op je knie, je hele dag goed kan maken...
Dat je als juf soms toch nog veel te gauw geneigd bent zelf in te vullen waar je gewoon de vraag open moet laten. ..
Maar dat het tegelijkertijd ook iets moois heeft.... omdat je zó verschrikkelijk graag wilt dat kinderen zorgeloos en blij door het leven kunnen en mogen gaan....
Dat je nog altijd in eigen kwetsbaarheid het meeste kan bereiken...en niet met 'Ik weet het toch zeker wel beter'....
Dat samen altijd meer weet dan één....
Dat ik een intens bewogen dag beleefd heb...
Dat ik aan het eind van zo'n dag even mijn gevoel ondergeschikt aan mijn verstand moet laten zijn...... met de nadruk op "aan het eind van de dag"......
En dat je helaas.... helaas.... niet altijd in staat bent om alle kinderleed te voorkomen. .... maar er wel voor ze kan zijn.....binnen je mogelijkheden.... binnen de tijd die je hebt....
Van... en verder zag ik nog veel mooie dingen....
De glimlach van een kind bij een knuffel...
Dat de kleinste stapjes toch ook vooruitgang betekenen....
Dat... hoe ernstig beperkt ook... elk kind mogelijkheden heeft...
En er juffen bestaan die dit weten te stimuleren...
En misschien wel het mooiste.... dat ik nu heel duidelijk het verschil heb ervaren tussen een blijde glimlach en een dankbare glimlach...
Van... ja... een bewogen dagje...
En ik blijf dan ook niet lang op school... ik heb wat te verwerken... zelfs nog na 20 jaar speciaal onderwijs ervaring...
Van... chips... ik heb vergeten de tandarts af te bellen voor de afspraak van maandag....
En yes .... salaris met bonus is gestort....
Daar laat ik kinderen en kleinkinderen maar eens fijn van mee profiteren...
En vooruit... nog maar een goed doel erbij. ....stichting Dierenlot dit keer.....
Nou toe maar dan... ook nog een deel naar Sulawesi......
Van Willem volgt mijn laatste actie en stort ook....
Wij kunnen dat toch niet laten....
En Willem die een ernstig woordje met ze moet spreken dit weekend begrijp ik...
Van... lekker rustig niks vanavond.... behalve Willem helpen met een gedicht over zijn moeder waar hij na de tandarts heen is gereden met Borre....dus gelukkig was alles heel in huis toen ik thuis kwam....
Tenminste dat dacht ik.....
Even tevoren... tussen tandarts bezoek en Borre halen door... had Borre nog even een fotoalbum en dvd's te pakken gehad... zo vertelt Willem....
En deze had meneer niet van de tafel gepakt maar uit een klein laatje....
Het wórdt dus van kwaad tot erger....
Nog ergens een oud papier ophaaldienst medewerker die een stagiaire kan gebruiken...?.??
Ik heb een hele goede in de aanbieding. . versnippert ook meteen belangrijke papieren....
Hoe multi functioneel wil je het hebben....
Van.... kinderen blij verrast en dankbaar met het extraatje... het regent appjes....
Eén stel genietend in de Ardennen, het andere stel weer hardwerkend....
Willem werkt nog laat aan school....
De meiden toeven op de kamer met hun tablets....
En ik mijmer nog wat over mijn schoonmoeder....
Voor haar ben ik tegenwoordig de nieuwe vriendin van Willem....die op zijn beurt dan weer eens haar zoon... dan haar man of broer is...
Alzheimer verbrokkelt en sprokkelt een mens.... van sterke boomstam tot kachelhoutjes.....
Kanker vreet.... Alzheimer verbrijzelt... langzaam... gruwelijk langzaam....
En dat allemaal terwijl ik op het journaal ook nog eens de zorg rampen zie toenemen...
Ziekenhuizen die moeten sluiten door faillissement...
Een ziekenhuis notabene...
Wat is de volgende krankzinnige stap....??
Universitaire ziekenhuizen????...... onderzoekslaboratoria??....
Wanneer gaan de ogen toch eens open. .???
Wanneer beseft Nederland dat ze te ver gaan met hun tolerantie....
Heus... ik ben trots op ons tolerante land. .. maar wat commerciële doeleinden betreft mogen van mij nou wél eens de grenzen aangegeven worden....
In plaats van je bezig te houden met Pieten discussies... voetbal hooligans problemen.... waar wel of niet gerookt mag worden.... en al meer van die onzinnigheden...
Kijk eens naar de werkelijke problemen.... op een pilletje meer dan 300% verdienen ... Ziekenhuizen die moeten sluiten... medicijnen die niet aan apotheken geleverd worden.... met alle gevolgen van dien... kinderen die niet van de leerplicht en zorgplicht ontheven kunnen worden... doodongelukkig op scholen zitten omdat er geen geld en geen plek is voor de juiste opvang in zorginstellingen.... bah....
Ach... mijn lieve schoonmoeder... haar leven lang gezorgd... maar wie zorgt er nu voor haar....??.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten