Annetje.... of ik gezellig langs kom, ze is een dag vrij....
Nu dat dilemma....
Hou ik me aan mijn plannen van wasjes draaien en huis helemaal uitmesten... laatste restje schuur opruimen... of..... ga ik op de koffie en dan samen naar Elst....?
Weg van alle verantwoordelijkheden en plichten....
ik kies voor de tweede optie....
En daarna zien we wel weer verder.....!
Van.... Pfieuw... het zijn wel gevulde eerste vakantiedagen zal ik maar zeggen....
Iets met ' jippie Wampie en Willem hebben vakantie en zijn weer eens beschikbaar!'....
Van.... zoals zo vaak al verteld heb ik iets met data....
Vandaag is mijn doopdag.....
Gedoopt op de dag van de verjaardag van mijn akelige oma....
Ik had één lieve oma en één akelige....
En ik was nog wel haar oogappel....
Een akelige oma omdat zij de belangrijkste factor was die ervoor gezorgd had dat mijn vader was zoals hij was....
En ik de jeugd leidde maar ook lijdde die ik had....
En natuurlijk wil ik begrijpen dat, als je een kind van net 15 bent in 1907, en dan zelf een kind krijgt, dat vreselijk was.... zeker in die tijd.....
Maar wat ze hém aandeed was nog eens zo verschrikkelijker....
Hem verstoten en toen dat niet lukte zelfs proberen voorgoed van hem af te komen....
En toen bijna dodelijk mishandelen niet hielp, hem op latere leeftijd aan de Duitsers verraden.... omdat haar wroeging jegens haar eigen misser.... die wellicht enige hartstochtelijke nacht, bleef....
Je eigen kind.....!!!!
En ze hield in de oorlog brieven achter van mijn vaders toenmalige geliefde, waardoor mijn vader dacht dat hij verlaten was door haar.... aangedikt met verhalen van mijn oma dat die vrouw het met de Duitsers deed....
Ze zagen elkaar nooit meer tot mijn vader de scheiding moest aanvragen om met mijn moeder te kunnen trouwen....(12 jaar later).....
Schrijnende verhalen....
Je eigen moeder.....
Het was ook geen wonder dat mijn vader was wie hij was....
Want naast alles dat er nog meer gebeurde was dit wel de ergste oorzaak....
Mijn oma trok mij ook voor op mijn zusje...
Iets waar ik als kind niks mee kon.....
En niks is krommer dan een oma die jou verafgood maar die je zelf haatte.....
(Op die leeftijd haat je nog... nu heet dat 'niet graag mocht').....
Enfin... ze mocht me dus naar het doopvont dragen....
(En had ik toen al kunnen bevroeden hoe ze was.... wat zou ik gesparteld hebben in die armen....)
Mijn moeder was er namelijk eentje van vergeven.... eeuwig en altijd alles vergeven en begrijpen en opofferen....meegekregen uit haar streng christelijk gereformeerde zwarte kousen kerk..... en bijbehorende opvoeding....
De Jappen die haar de ergste tijd van haar leven in een Jappen kamp bezorgen, vergaf ze echte nooit, maar uitgerekend mijn akelige oma wel.....
Maar.... ze had een zusje... tante Miesje.... de liefste oudtante ooit....
Mijn oma woonde aan het begin van de van Hoornbeekstraat in Denhaag, mijn oudtante aan het eind van diezelfde straat....
En altijd gingen wij eerst, zonder dat akelige oma het wist, naar mijn oudtante waar we dan heel lang bleven en dan pas naar mijn oma.... waar het altijd naar katten en vis stonk in huis....
We namen oma en tante Miesje dan snel mee uit eten in restaurant Bali in Scheveningen waar mijn ouders ook hun trouwdiner ooit hadden.... en waar ik Indisch heb leren eten en waarderen....
Heerlijk ook dat mijn trage eet tempo.... treuzelen... toen peuzelen genoemd werd.... want bij een Indische rijsttafel mag je vooral lekker lang na eten.... de laatste restjes uit alle schaaltjes pakken... mét je vingers....
Van... mijn doopdag dus....
Inmiddels mijn geheel eigen gelovige weg gegaan, maar dat toch altijd stiekem wel als basis gevoeld......
Een vreemd soort veiligheid.....
En een veiligheid waarbij ik door de grootste onveiligheid naar het doopvont werd geleid....
Ik zou medelijden met haar moeten hebben.... en ergens voelt het ratio gedeelte in mij dat ook wel.... maar oh dat gevoel.... dat gaat een heel andere kant op.....
Van..... Willem naar Hengelo.... door de stadse ellende hier.....
Op weg naar een gesprek met zijn zussen en de geriater van mijn schoonmoeder....
En ik op weg naar Annet.....
"Nog geen week geleden heb ik je gezien, zegt ze, en aan de verhalen die je te vertellen hebt over de afgelopen dagen, lijkt het wel een maand....."
Annet leest mijn blogs niet... Annet wil mij voelen als ik het in levende lijve vertel....
Heerlijk gek mens.....!
Dus vertelde ik alles van de afgelopen dagen maar weer in hernieuwde geuren en kleuren....
En dan gaan we naar gezellig druk Elst....
Van... ik pas van alles.... ik koop niks....
Als ik in die winkel iets pas dan koop ik voor dat geld pas iets als ik écht dat WAUW gevoel heb.... en dat krijg ik dus niet....
Ik ben ook altijd iemand die eerst naar de prijzen kijkt daar....
Hoe wauw iets van €289.00 ook zou staan, hoe zeker ik weet dat ik dat niet koop.... zelfs niet bij WAUW WAUW!!!.....
Duurzame stoffen.... ja vast....
Blijft veel langer mooi..... ja vast....
Exclusief.... jazeker.....
Maar zoveel geld.... nee....
Van.... Annet wordt altijd heel hebberig in de Spiegel....
Houden wij elkaar nog wel eens tegen bij inkopen... zij dáár niet....
En niemand houdt haar tegen behalve eventueel zijzelf.....
Ze pakt direct een blousje uit het rek waar haar oog op valt....
Nou..... en niet alleen haar oog maar haar complete hebben, houden en zijn....
Ze is er weg van....
Ze past het..... en daar wat ik denk 'misschien toch nét een half maatje groter', vindt zij... en uiteraard de verkoopster.... dat niet....
"Oooh Wampie wat is dit mooi.... en chique... en het past zo bij mij.... ik neem het....
En dan..... dan pas kijkt ze naar de prijs.... over de honderd euro.....
Je ziet haar wit worden.... je ziet haar slikken.....
De verkoopster ziet dat ook....
"Maar er gaat 30% af hoor" roept ze snel....
Ik reken voor Annet uit....€97.00.....
Mijn stille stem schreeuwt 'ammenooitniet'.....
Maar een stille stem zet geen zoden aan de koopdrift dijk.....
Annet kijkt met weemoed in de ogen naar het blousje....
'Nee ik doe het niet.... ik moet er over nadenken....'
Ze kijkt de blouse na terwijl de verkoopster het, even teleurgesteld als Annet zelf, terughangt.....
We lopen de Spiegel weer uit....
"Ik vind hem zo mooi Wampie.... het is precies voor mij gemaakt.... dit is nou wat ik wil..... en het past op alles wat ik thuis in de kast heb.... overal mee te combineren dus...."
"Wat vind jij....?"
Teringduur... zeg ik....
Zoveel geld voor een blousje....
"Ik moet er over nadenken.... ik moet ook nog naar de kapper.... ik moet even mijn financiën bekijken...."
Van.... we lopen Scapino in....
Schoenen is mijn ding en zéker in de uitverkoop....
Natuurlijk zie ik schoenen die me aanstaan....
Annet niet.... Annet heeft alleen haar blousje voor ogen....
"Hij was wel mooi hè....?"
"Hij blijft in mijn hoofd zitten...."
"Ik ga gewoon morgen terug...."
Nou Annet dan kan je beter nu beslissen want morgen ben ik druk....
Vooruit kom op, opper ik, we pakken een terrasje....
Het samen keuvelen en voorbijgangers kijken is er niet bij....
Annet checkt de bank app....
Annet wikt en weegt....
Ze probeert zelfs redenen te bedenken waarom het blousje niet mooi zou zijn of welke reden dan ook om het niet te halen....
"Als ik vanavond thuis op de bank zit, ben ik het misschien vergeten"....
Nou Annet.... dat denk ik dit keer niet...
En dan heb ik het.... eureka.....!
Zondag de 21ste is ze jarig.....
Ik zal zaterdagavond van de camping vetrekken om zondag met haar haar verjaardag te vieren....
Ze wil een dagje met me uit omdat er toch geen visite komt....
Aan een cadeau bedenken, ben ik nog niet toegekomen....
Behalve dan dat ik een fotoboek wilde maken met al onze uitjes van de afgelopen jaren, maar daarvoor ben ik nu toch te laat.... geen tijd meer voor....
Ik moet dus op zoek naar prullenbende in Duitsland in de buurt van de camping....
Maar tja... prullenbende heeft een mens altijd genoeg...
Als ik nou eens aan die blouse mee betaal.....
Wellicht is de keuze dan minder lastig....
Ik opper het idee....
Ze bloost.... ze slikt....
"Neeeeeeej dat kan ik niet aannemen...."
Mens van hart en gevoel.... spreek je ratio eens aan.... óf ik koop voor dat bedrag een hoop zooi en een bos bloemen.... óf ik koop voor jou een deel van dat blousje....
Of wil je een spiegel cadeaubon soms... dat oogt minder direct....
Zowaar.... ze denkt....
Maar haar ratio laat haar weer snel in de steek....
"Nee je bent te lief.... veel te groot cadeau.... dat moet je niet voor mij doen.... ik kan zo moeilijk ontvangen...."... enz enz.....
Zo gaat dat even door en zo ben ik dat al snel zat...
Ik betaal de koffie, sta op en stampvoet op mijn nieuwe schoenen naar de blousjes winkel.... een tegensputterende Annet op haar oude schoenen achter me aan......
"Nee Wampie... niet doen Wampie.... dit kan echt niet Wampie...."
Ik dender de winkel in.... pak de blouse uit het rek.... donder de blouse op de toonbank....de verkoopster is helemaal blij... en ik zeg..."deze wordt het, ik betaal xxxx euro en zij de rest...."
"Wat leuk, wat leuk, schettert de verkoopster met slijmerig blij ei hoofd...... als zo'n blousje in je hoofd blijft, moet je het gewoon aanschaffen hè...."
De overrompelde Annet betaalt haar aandeel als ze niet meer terug kan na mijn betaling en beduusd loopt ze achter mij de winkel uit....
"Zo.... die heb je tenminste!!".....
Annet weet zich geen raad...
"Zo'n dure blouse heb ik in mijn leven nog niet gehad...."
"Je bent het waard muts...."
En dan dringt het tot haar door dat ze die blouse in een zakje in haar handen heeft....
"Oh Wampie ik ben zo blij.... zoiets moois... ik ben zo blij met een vriendin als jij.....oooooh ik ben zo blij......"
Ik lig dubbel van het lachen achter het stuur.... mens mens... het is maar een cadeautje hoor....
"Oh ik lig er vannacht vast wakker van dat jij dit deed...."
"Nou Annetje dan denk maar dat het óf een prul boeddha beeldje... of engeltje uit de wereldwinkel was mét een bos bloemen óf dit blousje.... dan slaap je zo weer in...."
We doen nog wat boodschappen.... het tasje met blouse stijf onder arm geklemd.... die laat ze echt niet in de auto liggen....
We doen de boodschappen....waarbij ik net als ik de supermarkt uitloop een appje van Willem krijg dat Babeth niet mee eet vanavond.... te laat..... !!!!
En dan zet ik Annet in blous roes, voor haar deur af....
Dit was me weer het ochtendje/ middagje wel....
En voor de tweede keer in een paar dagen zeggen we tegen elkaar "Dit hadden we niet kunnen bedenken toen we vanmorgen wakker werden"....
Maar ach.... wanneer kan je dat bij ons nou wel.....?!
Van..... Willem belt....
"Ik ben verdwaalt"....
In de wirwar van omleidingen is hij de weg kwijt....
"Ik zie een bordje Velp....."
Nou zie je die in Zutphen al staan dus aan die informatie heb ik niks"....
Rij dan maar naar Velp zeg ik.....
"En dan....?" .....roept hij wanhopig....
Dan alsmaar rechtdoor totdat je iets herkent.....
Hoe leg je zo'n man nou uit hoe hij rijden moet.....?
Even later krijg ik een appje....'ik sta vast in de file'....
En mooi zo... dan eet ik zeker dat hij gehoord zit want die file kan alleen maar in een rond Arnhem zijn....
Van.... Willem komt thuis....
Ik lees het opgemaakte neerslag door....
Cognitieve stoornis gepaard gaande met vergeetachtigheid....
Heel de term Alzheimer wordt niet genoemd....
Of... heet Alzheimer tegenwoordig cognitieve stoornis gepaard gaande met vergeetachtigheid....
De afkorting CSGGMV...... wat zelfs iemand zonder Alzheimer niet eens kan onthouden....
Het drie pagina's tellende verslag kan ik kort samenvatten.... ze is oud en gaat achteruit....
Ze kan niet meer zelf haar panty aandoen....
Vertel me wat nieuws over oud worden.....
En... staat er verder nog... mevrouw vindt het niet prettig als er andere bewoners "s nachts op haar kamer komen....
Nee duh.... jij wel....????
Mevrouw mag ook alles eten en drinken....
Tot zover niks aan het handje denk ik nog....
Mevrouw gaat graag met mevrouw G om maar dit wordt niet gestimuleerd....activiteiten ondernemen zij daarom apart....
Nou ja......?????
Mevrouw is somber..... wil graag gezellige dingen doen...
En wie niet vraag ik me dan af....je zal daar maar zitten....
Enfin.... goed gesprek zullen we maar zeggen....
Een duidelijk staaltje van hoogdravende cognitie....duhhhhhh.....
Van...... inmiddels valt de avond en valt de regen met bakken uit de lucht....
De plantjes krijgen van mij in ieder geval geen water vanavond....
De dorst wordt door keer op natuurlijke wijze gelest..... en dat scheelt mij veel werk...
Werk dat ik nog genoeg heb..... en ik haal een derde was uit de machine als het al lang donker is....
Vannacht slaap ik in met de geur van wilde orchidee in mijn neus....
Van... half elf... nee hè....
Ik hoor van alles terwijl ik met Esther... onze kampeer vrienden aan het appen ben om nieuwe kampeer plannen te maken....
Willem test luchtbedden....
Willem test het elektrische luchtbed pompje....
Daar kwam dus dat geluid vandaan....
Willem concludeert dat we vorig jaar het koelkastje weggedaan hebben .....
Willem raakt in een soort 'kamperen help!!!!' kramp......
Lieve Willem.... we gaan kamperen.... kamperen betekent behelpen....
Kamperen betekent lekkende tenten.... luchtbedden die leeg lopen.... suiker vergeten in te pakken.... gasfles leeg..... tentharingen krom..... hamer vergeten..... natte voeten als je water moet halen....poepranden aan wc's..... afwassen in een teiltje....door je camping stoel zakken....op buienradar kijken wanneer de bui over is....
Laat het los Willem....
Perfect kamperen bestaat niet....
Maar Willem test en checkt....
En moet en zal morgen naar Obelink....
Ik denk dat ik maar ga slapen... tussen de wilde orchidee...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten