Dag van:
'Wooooooow' zuchten we vanmorgen allebei....
'Dit voelt écht als een eerste vakantiedag'....
Andere jaren waren we na een eerste weekend meestal meteen weg....
Óf we vlogen naar onze vakantiebestemming, nog niet uitgerust en doodop van vroeg opstaan en dan al het reisgedoe; in donker rijden, parkeerplek zoeken op een overvol parkeerterrein, inchecken, douane, hangen en wachten... met een beetje pech nog vertraging ook.... koffers zeulen... in een hete bus naar je hotel....bijtanken om daarna nog twee weken te gaan kamperen....
Óf we stonden vroeg op... poes naar het pension..... auto volladen met kampeerspullen.... die nooit direct passen... dus alles er weer uit..... dan de lange rit naar de camping... met twee auto's want anders kunnen de honden niet mee.... tent opzetten... álles weer uit de auto laden... luchtbedden oppompen.... tent inrichten... plaats nemen op ongemakkelijke camping stoeltjes.... zelf boodschappen doen én koken.... naar de wc 100 meter verderop...bijtanken en dan nog samen op vakantie na het kamperen....
Ongelofelijk luxe zoveel weg zijn maar erg vermoeiend.....
Doen we het dit jaar anders dan....???
Nou....euhhhh..... ja en nee....
Het grote verschil is dat je bij bovenstaande opties het eerste weekend direct benutte of zelfs ook je laatste toch al drukke werkdagen, om als een razende Roeland je huis van boven tot onder schoon te maken....
Je laat immers geen smerig onopgeruimd huis achter.....
En je was al zo moe....
Nu is dat anders.....
Een heerlijk rustig weekend en nog een hele vrije week te gaan....
Een week om ook nog die dingen af te handelen waar je maar niet aan toe kwam....
Zoals oude vrienden bezoeken..... in alle rust kampeer spulletjes uit te zoeken en eventueel te vervangen....of gewoon ook uitslapen... te wennen aan het idee dat je vakantie hebt in plaats van op een strandbed onder een parasol nog dagen na te liggen shaken van de 'vooraf' drukte....
Van..... en dat voelen we dus allebei vanmorgen....
We mogen eerst heerlijk rustig bijkomen van een jaar hard werken... in ons eigen huisje met bloemenzee tuintje... om op ons gemakje de kampeervakantie voor te bereiden....
Rustig en zonder stress... met tijd voor een kopje koffie tussendoor... om dat heerlijke gevoel van vakantie hebben, tot je door te laten dringen....
Van.... en om in alle rust tijd maken om die oude vrienden, die je al een jaar verwaarloosd hebt, te bezoeken....
Zonder dat je het gevoel je vakantie mee inneemt van.... 'hè Ik had eigenlijk ook naar die en die moeten gaan.... maar ja geen tijd....'
En dan na de vakantie dat onvoldane gevoel je volgende schooljaar weer mee in te nemen, dat je er niet aan toe gekomen bent.....
'Knagertjes' noem ik dat....
Van die gevoelens die aan je blijven knagen....
Van.... ik stap dus na de koffie de auto in om me rustig van mijn eerste 'knagertje' te verlossen......
Maar.....
Nu heb ik eindelijk die juiste vakantie modus.... dat juiste vakantie ritme te pakken.... gooit de gemeente Arnhem roet in het eten....
En ik had dat potverdikkeme kunnen weten...
De gemeente flikt dat elk jaar in de zomervakantie wéér....
Dat... nog net even voor de bouwvak vakantie de stadse wegen openbreken.....en dus de rest maar dicht te gooien....
En zoals ik elk jaar wéér schrijf, doe ik dat nu ook.... ze gooien dan niet 1 deel dicht...neeeeeeeee..... ze gooien de halve stad op de schop...
Dus ook alle uitvalswegen.... alle sluipwegen.... gewoon alles....
En dit jaar maken ze het helemaal bont.... ze heffen de milieuzone voor vrachtauto's ook nog eens tijdelijk op....
Gevolg.... alles moet over de brug... door de binnenstad....
Halleluja Arnhem....
En dat geldt dus ook voor de sluipwegen en uitvalswegen worden grondig van nieuw asfalt voorzien....
Hoe haal je zoiets in je gemeentelijke hoofd...
Wie bedenkt zoiets.....?
Waarschijnlijk ook nog een of andere Jodocus die daar een lintje voor krijgt in april....
Van.... ik sta dus in die file....
En nog beroerder... ik weet dat Willem straks Babeth gaat ophalen én een nieuwe gasfles voor op de camping gaat scoren... en hier helemáál niet tegen kan....
En evenzo beroerd.... vanmiddag krijg ik visite met kleine kinderen thuis.... die mogelijk de stad wel in komen... maar er dan voorlopig niet meer uit....arme kleintjes....
Ik pleeg dus twee telefoontjes.... ja f*ck.... in de file.... ik sta toch stil boven op de brug....
Flinke agent die mij nu bekeurd....
Willem is me eeuwig dankbaar... de visite ook maar de teleurstelling is even zo groot....
Van.... een half uur later dan gepland sta ik voor de deur waar ik zijn moet...
Heerlijk weerzien.... zoveel te vertellen.... te delen....
Een jaar bijpraten kan in een paar uurtjes.... als je elkaar voelt....
Emoties over en weer.... maar ook heerlijk lachen, oude herinneringen ophalen en relativeren....
Wat goed dat ik er was.... wat goed dat zij een teken van leven gaven opdat ik niet vergat.....
Van... nu de weg terug aanvaarden....
Met al een heel stuk minder knagend gevoel.....
Thuiskomen en een overgelukkige Willem aantreffen....
Hij heeft de hele badkamer en alle wc's schoongemaakt....
De schat....!
Weet je wat.... ik begin aan de schuur.....
De schuur is wel een dingetje bij ons....
Elke zomervakantie ruim ik die uit.... vervolgens verzamelen we weer een jaar troep totdat we er de volgende zomer niet meer in kunnen lopen....tenzij we over de spullen springen....
Dan breekt dus die zomer weer aan.... en het eerste wat je doet is alles wat je voor de voeten ligt weggooien.....
Waarom verzamelen we het eigenlijk....?????
Waarom gooit een mens niet direct weg wat hij niet nodig heeft....?
Lang leve de buurt container.... lang leve de stort....
Van.... toch zou ik andere jaren die schuur in één keer opgeruimd hebben.... dit jaar voel ik, als ik op de helft ben, dat ik weer een jaar ouder ben....
Dat ik die grens bereikt heb van..... doorgaan en in één dag alles leeg en opgeruimd.... tot ik er 's avonds bij neer val.....
Ik red het niet meer....
Overmorgen dan maar weer een dag...
Overmorgen....????
Ja .....eerst morgen nog een tweede knaag gevalletje uit de weg ruimen.....
Van.... ik plof op de stoel.....
Even lezen....
Maar welk boek.....
Ik lees vier bladzijden van de één.... en vier van de ander..... beide niet zo goed als die van Karin Slaughter..... maar tja.... die tweede van haar wil ik voor op de camping bewaren....
Plantjes buiten water geven dan maar....
En even met zoonlief appen....
Hij en mijn schoondochter zitten ook midden in de vakantieplannen....
En ook maar even mijn dochter en berichtje sturen dan....
Over haar oude meester en juf waar ik vanmorgen was....en dat ik zo trots over haar vertelde....
Van.... boodschappen doen... en met dit iets koudere weer, weer gewoon zin hebben in vlees, aardappeltjes, en bloemkool.....
De sla ben ik wel weer even zat... hoeveel variatie daar ook in zat....
Van.... Wimbledon kijken..... vandaag én Nadal én Federer op de baan....
Een bijna perfecte match van mijn grote held Federer tegen Berretini.....
Van..... Willem maakt zich zorgen om de tent....
Vorig jaar is de rits onder dichtgenaaid omdat die steeds los ging....
Is het dan toch niet tijd voor een nieuwe tent....?
Ik vind van niet.... Willem vind van wel....
En ach... kijken kan geen kwaad...
Decathlon is dichtbij en tot 9 uur open...
In de benen dus maar weer een tenten kijken...
Opblaasbare tenten... welja zeg....
Je weet niet wat je moet verwachten maar het blijken dus enkel opblaasbare tentstokken te zijn.... geen stok meer nodig en dus ook niet dat jaarlijks gepriegel van die krengen in die tunneltjes... en al helemaal niet meer er dan achter komen dat je de rood gemerkte stok in de blauwe tunnel hebt gewurmd....
En dus ook je stok weer in segmenten uit die tunnel moet wurmen om opnieuw te beginnen...
Maar....... zegt het nuchtere en praktische gedeelte van mijn hart.... ik weet nooit of dat nu de linker of rechter hartkamer betreft..... zo'n opblaas boog kan ook kapot...
Eén gaatje en je tent zakt in....
Een stok.... zo'n kreng als het ook is.... is vervangbaar..... maar zo'n luchtkanaal niet....
Die kan je weliswaar plakken maar dat is nooit sterk genoeg meer en houdt maar voor korte duur.....
Ik vraag me af of zo'n opblaas tent nou wel zo'n goede aanschaf is....MET OOG OP ONS VIERPOTIGE DRIETAL..... die ook in de tent bivakkeren.....
Van... enfin... we komen er niet uit....
Willem bevindt geen van de tenten die we zien goed en wil deze week nog maar zijn vertrouwde Obelink.....
Van.... we aanvaarden de terugrit....
En ineens bedenk ik me dat ik vorige week las over een zwemplek waar honden mogen zwemmen....
Nu zijn die plekken schaars in Arnhem.... überhaupt in Nederland.... zéker in de periode april- oktober.....
En duh Nederland... in de winter laat je je hond niet in ijskoud water zwemmen ..... slimmeriken....
Zwemmen is voor Borre met zijn botziekte heel goed juist....
Van... ergens bij een flat moest ik zijn want daar was een meer.....
Eerste flat.... niks.....
Tweede flat... we komen dichterbij maar geen looppad te bekennen....
Derde flat....RAAK.....
En niet te geloven wat een ontdekking....
Wat een prachtig park.... met oeroude bomen... wilde bloemen en planten.....bruggetjes... poëzie boomstronken.... een gek golf spel door het bos.... én.... een meertje .....
Wat gaaf.... er is zelfs een mini strandje....
De honden kunnen vanaf daar zo het water in....
Wat hebben Willem en ik schik van deze ontdekking....
We genieten van onze avond wandeling...
Overmorgen meteen met de honden erheen.....
Wat zullen de honden genieten.....
Van...... het was me het eerste officiële vakantie dagje wel....
Hoe voldaan kun je zijn aan het eind van een dag....
Dat gevoel hebben we lang niet gehad.....
Het vakantiegevoel maakt zowaar een tweede landing....
maandag 8 juli 2019
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten