De tweede 5 daagse werkweek op rij....
De tweede 5 daagse werkweek en 4e werkweek met invallers of alleen....
Het journaal weet te vertellen dat Nederland 4800 leerkrachten tekort komt.....
4800!!!!!!..... je kunt het je niet voorstellen... maar voelen doe ik het zeker.....
"Ja ik leef nog...."
Omdat het zo'n pokke mooi beroep is....
Omdat kinderen het zo waard zijn...
Omdat ik zulke toffe collega's heb....
En omdat ik misschien wel 100x eigenwijzer ben dan die onderwijs beleidsmakers daar in den Haag die ervoor zorgen dat het een puinhoop wordt in onderwijsland....
En onze scholen maar buffelen om goed onderwijs te blijven garanderen...
En de leerkrachten maar roeien met de riemen die ze hebben....
"Ja ik leef nog..." antwoord ik op haar vraag of ik nog leef....
En sorry dat je zo weinig van me hoorde...
En me niet zag....
Maar ik lig tegenwoordig al voor tienen op bed....
Ik heb de weekenden nodig om bij te tanken...
En om aan mijn relatie te werken....
Oh... en jij hebt nu vakantie...
Vakantie....?
Wat was dat ook alweer....?
Waren dat niet die weken dat je steeds dacht dat je ze wel snel vergeten zou als je weer beginnen moest....
En ja... doe maar koffie....
Waarschijnlijk de eerste kop die ik warm op zal drinken vandaag...
Ook waarschijnlijk überhaupt de eerste kop die ik leeg zal drinken...
Van... ik heb weekend....!
Het wordt mooi weer...!!
Heb 11 start gesprekken gevoerd... en een eerste ouderavond gehad...
En ben 4 weken op weg....
Maar.... ik heb weekend....!
Het wordt mooi weer....
En nee Willem... je kan appen wat je wilt... ik ga niet meer naar de winkel... we halen wel weer eens loempia's....
Van..... Willem... och die Willem....
14 Jaar geleden is het... op de kop af... dat hij zijn hoofd om de deur van een les lokaal in Velp stak....
"Sorry ik ben te laat"....
En dus is het ... op de kop af... vandaag 14 jaar geleden dat ik the love of my life voor het eerst zag....
Boem... knal... die kop kwam binnen....
Verwarde haardos.... rib fluwelen jasje... een vrolijke lach....
De eerste dag van een jaar lang samen elke woensdag naar de opleiding....
De eerste dag van het begin van het overboord gooien van mijn zo noest verworven nieuwe principes....
En nog wel het nummer 1 principe..... ''nooit meer een vent in mijn leven'....
Van... het was nog niet eens, zoals het vandaag wel is, vrijdag de dertiende....
Het was een woensdag....
Er bestond nog geen leraren tekort.... waren geen continu roosters.... en ook was er nauwelijks administratieve rompslomp....
Ja... moeilijk gedrag was er al wel....
We studeerden niet voor niks voor gedragsspecialist.... en ik daarbij voor mijn Master SEN....
De term digitale geletterdheid kwam net om de hoek kijken en ook begonnen de eerste kreten omtrent vernieuwde onderwijsdoelen te vallen.....
Van.... maar Willem was druk zijn huwelijk te redden.... en ik nog veel drukker met het vieren van mijn vrije leven....
Dat duurde voor beiden nog geen driekwart jaar.... of daar gingen we allebei....
Voor de bikkels voor elkaar....
Oh zo voorzichtig.... oh zo zorgvuldig.... maar oh zo intens....
En nu zijn we 11 jaar latten en 2 jaar samenwonen en een samenlevingscontract verder....
Wat toch als hij zijn kop niet om die deur gestoken had en ik daar niet gezeten had....denk ik nog eventjes als hij 's avonds laat met zijn dochter met een enorme hutkoffer (ze blijft anderhalve week logeren want mama is op vakantie.... ook dat nog), zijn hoofd om onze hal deur steekt....
Maar nee.... ik had het allemaal niet willen missen ....
Van.... en daarbij... zijn prop is uit zijn oor.... dus ik heb weer een enigzins normale man in huis....
Oh... had ik dat nog niet verteld...?
Willem heeft zo nu en dan last van oorsmeer proppen....
Geen ramp zou je denken...
Nou bij Willem wel hoor....
Drama's... paniek aanvallen.... grote ellende.... traumatische ervaring.... slapeloze nachten.... ijsbeer marathon tochten door de kamer.... en niks niet gedeelde smart is halve smart...
Ik ben slechts de klaagmuur en hij het meest zielige, gehavende, aangetaste slachtoffer....
En dan nog zoiets..... zo'n prop is er ook zomaar niet uit hè ....
Dat kost je dagen druppelen voor de arts er iets mee kan....
Van... maar vandaag... vrijdag de dertiende notabene.. werd hij ervan verlost en bevrijd.... en ik dus ook....
Het leven kan weer verder....
En dat doe ik dus maar....
Het is weekend....!!
En het wordt mooi weer....!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten