zondag 28 maart 2021

28 maart 2021


Dag van:
Ziek ben ik ervan.... doodziek....
Boos... verdrietig.... gefrustreerd.... en nog veel meer van die Dikke van Dale inhoud....

Ik heb de zomerklok ternauwernood overleefd....
Het feit dat ik om half tien wakker werd en het toen half elf was... daar kan ik mee leven...
Dat er daardoor een uur later aan de studie gewerkt wordt ook...
Ik ben tenslotte al een heel eind met de opdracht...
De pc is ook nog eens gefixed, dus ik kan zo aan de slag na de eerste bak koffie....
Ik heb me aangekleed..... tanden gepoetst... nu de gehoorapparaten nog....
Huh.....?
Ze liggen niet op de gebruikelijke plek...
Och nee, dat is ook zo... gister na het douchen heb ik ze mee naar beneden genomen...
Die audicien zei nog 'niet onder natte haren mevrouw'... dus ik wilde ze aandoen als die haren droog waren want dan kon ik de tv tenminste verstaan... maar die haren werden niet droog......
Ze liggen dus nog beneden...
Ik loop de trap af en roep in de daling, naar Willem die in zijn stoel zit....
"Liggen mijn gehoorapparaten daar nog?"....

En dan....

Die kleur die uit zijn gezicht trekt....
Zijn mond die veel te voorzichtig open gaat...
Die ogen die groter worden...
Die neusvleugels die uitzetten...
En dat eerste kreunend geluid...."oooooow"....
Het vervolg....
"Neeeeeee he"....
Het daaropvolgende....
"Euh.... ik vrees...........
En dan die zin die hij niet hoeft af te maken....

Die kleur die uit mijn gezicht wegtrekt...
De grond die langzaam onder mijn voeten wegzakt....
Het bloed dat als een karavaan uit mijn hoofd wegvloeit.....
Je lijf dat slap wordt...
En die drie letters die niet over je lippen komen maar die je van binnen uitschreeuwt...NEE!!!!!!

Maar het is dus een ja...
Willem zag vanmorgen al iets raars liggen maar kon het niet thuisbrengen...
Maar toen ik hem vroeg of mijn gehoorapparaten nog op het tafeltje lagen, ineens wist wat hij gezien had...
De zielige stukjes overblijfsel van twee ernstig dure onontbeerlijke apparaten die mijn oren toebehoren...
Hij vist ze uit de prullenbak...
Ik herken ze meteen....
"En de batterijen?" vraag ik...
Die kunnen namelijk behoorlijk gevaarlijk voor honden zijn...
Één gevonden... één zoek.....

Laat alsjeblieft Benji die niet opgegeten hebben....
We duiken meteen internet op om te kijken wat we moeten doen....
Afwachten?....
Foto's laten maken?....
We kiezen voor het eerste.... en houden hem goed in de gaten verder....
En dan zitten we stil naast elkaar....
Ziek ben ik ervan... doodziek....

Nee, er is geen verzekering die zulke dingen dekt....
Nee, mijn ziektekostenverzekering zou pas in december dit jaar nieuwe vergoeden....
En nee..... ik kan niet zonder....
Oh ja... en ik kan pas 6 april bij de audicien terecht...
Mocht je me willen spreken graag je volumeknop op voluit dus....
Of beter nog... app me maar....

En zoiets behelst je dag...
Als in een roes maak ik mijn toepassingsopdracht voor de studie af...
Als in een roes maak ik een aantal digitale lessen voor komende week...
Kon ik deze week maar terecht bij de audicien....
Deze week duurt maar drie dagen en dan vijf dagen vrij...

Dat overleef ik wel.....
Maar ik kan pas na de Pasen....
Misschien als ik morgen bel... en uitleg....
Ja, dat ga ik doen....
Misschien gebeurt er een wondertje....
Waar zijn die illusionisten die brillen tot puin stampen en ze dan weer heel tevoorschijn toveren....?

Enfin... mijn dag breng ik in stilte door...
Zowel passief stil als actief stil....
Één voordeel heeft het...
Ik hoor die stomme voetbalgeluiden op tv vandaag niet....

1 opmerking: