Dag van:
Natuurlijk hebben wij dat gedaan...
Jullie niet dan?...
Oh je wist het het niet....
Nou... dat doneren voor de gouden tip van 'Breng Tanja thuis'....
Die actie van Peter R (stichting de gouden tip) voor de ouders van dat vermiste meisje in 1993.... die nog steeds niet is teruggevonden....
We kijken vanavond de actie op MAX tv....
Nee zonder Peter R natuurlijk...
Maar wel met berichten van zijn partner en kinderen...
Nee, tuurlijk deden we dat niet voor Peter R om zijn grote wens uit te laten komen...
We deden het voor die ouders...
Omdat we zelf ouders zijn.... grootouders zijn....
Omdat daar twee mensen van 76 en 78 zaten die je toch echt niet het graf in wil sturen zonder te weten waar hun kind gebleven is....
Omdat je er niet aan moet denken dat het jouw kind zou zijn...
Toch echt wel één van mijn grootste angsten die ik heb om mijn kinderen en kleinkinderen...
Ik weet heus wel dat je ze nooit voor al het leed kunt behoeden maar alsjeblieft laat ze geen ernstige ongelukken of ziektes krijgen verkracht of aangevallen worden.....
Hoe vaak denk je dat niet als ouder vlak voor je gaat slapen.... of als je weer zo'n naar bericht hoort....'laat het mijn kinderen en kleinkinderen toch alsjeblieft niet hoeven overkomen...
Ook als ik zo'n klasje rond kijk....
Al die lieve onschuldige gezichtjes.. waarvan sommige misschien al zoveel is aangedaan....
Laat ze toch alsjeblieft een zo zorgeloos mogelijk leven mogen leiden....
Ja, wij hebben gedoneerd... voor die ouders....
Maar is dat werkelijk zo...?
Deed ik het immers ook niet een beetje omdat je zou willen dat als je dan ook zoiets vreselijks zou overkomen, dat anderen dat ook voor jou zouden doen...?
Of omdat je hoopt dat jouw gezin nooit zoiets zal overkomen... een soort afkoopsom...
Het heeft altijd twee kanten hè als je diep van binnen durft te kijken....
En weet je... dan komt aansluitend zo'n programma "opsporing verzocht".....
Ik zie het zelden nog, maar vanavond is Willem naar koor en ach ik heb geen zin om te zappen....
En dan zie je zo'n jongen....Sjakie....18 jaar.... ook vermoord en de daders nog steeds niet gevonden...
Een heropende zaak uit 1995.....
Geen ouders... wel een zus en de vriendin van toen...
Je ziet een oude man die een dakgoot in vluchtte nadat hij was neergeslagen, vastgebonden en los gekomen....
Je ziet een of vrouwtje van 83 slachtoffer worden van een opdringerige babbeltruc....
Een kassiere van 19 die het mes op het buik gericht krijgt omdat ze de kassa moet openen en twee kleine kinderen die in dezelfde winkel waren en van angst wegrennen...
En dan denk ik... hoe moet ik mijn kinderen en kleinkinderen... mijn leerlingen daar ooit voor beschermen....?
Als zoveel mensen iets zo verschrikkelijks overkomt hoe groot is de kans dan dat jouw en mijn liefsten zoiets bespaard zal blijven....
Hoe kan het dat we nog zo rustig, zonder al teveel angst door het leven stappen...
Dat we niet steeds achterom kijken... wakker schrikken....
Want hoeveel mensen doen dat al wel...???
En hoe bestaat het... hoe kan het... dat anderen, andere mensen zoiets aandoen....?
Wat zou er gebeuren als hun geliefden zoiets wordt aangedaan...?
En dan hoor ik mezelf denken 'Wamp... niet te lang bij stil staan anders heb je geen leven....'
En dat is waar....
Zo doen we dat dus allen....
Dus ga je verder met leven.... in de hoop?..... erop vertrouwende?....... dat jouw gezin zoiets bespaard zal blijven....
Alleen op zo'n moment als vandaag is dat even wat moeilijker....
Nog 69.000 euro dan zitten ze aan de miljoen....
Waar zit de gouden tip...?
Wie zal er praten voor een miljoen....?.... als je geweten dat nog steeds niet heeft gedaan....?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten