Dag van:
Weer heel
Ik heb het leven niet bespied,
niet tegen het licht gehouden
ik danste wat en zong een lied
en als ik m'n handen vouwde
werd wat gebroken was weer heel
en ik kon weer liedjes schrijven
ik bad dan: Heer, ik weet niet veel
maar laat 't maar zo blijven
Toon Hermans
In het teken van Toon....
Zo begint onze ochtend...
Nou ja, zo staat het al een week of twee in het teken van Toon want Willem is er vol van...
Zoveel voorbereidingen...
Willem heeft immers een zielsverwant gevonden waar het Toon betreft...
En deze 84 jarige man heeft werkelijk ALLES van Toon....
Albums vol, beeldjes, posters, schilderijen, krantenberichten, foto's, boeken, noem het en hij heeft het....
Een klein Toon museum dus dat de hele bovenverdieping van het huis in beslag neemt....
Willem en hij hebben hun beider passie daar in dat kleine museumpje al wel een paar keer gedeeld....
En nu dus die kerkdienst over Toon...het resultaat van niet alleen passie voor, maar ook passie van een groot cabaretier....
Want Toon geloofde....
Hoop, vertrouwen, liefde en geloof....
Hij schreef er de mooiste gedichten en versjes over......
Over troost vooral ook.... troost die het hem bracht en gaf....
Over inspiratie ook.....
Uit het niets?...
Uit het iets!!....
Bron
Ik dacht telkens
als ik iets verzon,
ik ben het water,
niet de bron.
Toon Hermans
We zijn al vroeg bij de kerk...
Maar, we zijn niet de vroegste...
Zijn boezemvriend uit Drenthe is er al....
Een deel van de kerkeraad ook...
De gereformeerden, die voor ons kerken verlaten inmiddels het witte kapelletje....
Wij kunnen er nu in....
Ik sluit de laptop aan in het techno hok...
Bij het insteken van de usb stick laat het ploing me weten dat de ik de PowerPoint kan opstarten...
Het werkt...mijn deel is gedaan...
Nu de stream dienst nog....
En ook die komt binnen...
De laptop aan....de gegevens invoeren....de schermen floepen aan.... Mijn PowerPoint verschijnt in beeld....
Meer vrienden en familie komen binnen...
Speciaal voor Willem gekomen....voor zijn dienst....
De kerkgangers druppelen binnen...
En dan is daar ook de grote Toon kenner...broos en vol verwachting.... vergezeld door zijn dochters....
Hij boezemt ontzag in merk ik....
Zelf had ik hem nog niet ontmoet...maar ik zie direct de wederzijdse blikken van hem naar Willem en vice versa...... deelgenootschap.....wederzijdse bewondering.....
De voorfilm begint....
Toon in beeld met het wondermooie lied 'er moeten mensen zijn'.....
Willem en de ambtsdrager komen binnen...
Vandaag is het meer een feestje dan een dienst....
En Willem begint....
Dat deze dienst niet in een paar woorden te vangen is snap je....
Je moet het zien....
En dus hier de link naar dat feestje.... inclusief Willems optreden met 'wat ruist er door het struikgewas'...
Inclusief de 24 rozen.... overhandigd aan Luit de Toon kenner....
Napraten en nog even samen lachen na de dienst...
Levensverhalen worden uitgewisseld en ik luister aandachtig naar wat de generatie voor mij te vertellen heeft ..
De woorden vanToon vandaag maakte de mensen kwetsbaar....
Mooi dat ze zo met hun verhalen en hun verdriet kwamen...
De lach die het verdriet naar boven toverde....
De lach die ze door ellende heen hielp....
En dan gaat een hele bups mee maar
huis....
huis....
Willems boezemvriend....en mensen die het moeilijk hebben.....eenzaam zijn....even dat verzetje nodig hebben en een heerlijke kop pruttelende verse kippensoep van gisteren of trekkende verse groentensoep met broodjes...
Het kan hier vandaag...
Mooie gesprekken....alweer....
Breekbare gesprekken...
En Willem...?
Willem glundert....
Het is alsof ik jarig ben fluistert hij ...
Wat een bijzondere dag was het vandaag...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten