4 april 2023

Dag van:

Weer zo'n ochtend wakker worden met een schuldgevoel....

Maar dan gebeld worden door je werk en direct te horen krijgen "jeetje wat klink jij nog ziek"....

Weg schuldgevoel (misschien nog een klein beetje twijfel).....

En dat helpt.... écht dat helpt....als je zoiets hoort....

Spanning, schuldgevoel etc. helpt niet echt om beter te worden....maar nu voel ik me ineens rustiger worden...alsof ik op toestemming wachtte om beter te mogen worden en ziek te mogen zijn...

Stom eigenlijk dat je jezelf niet gelooft, althans je het laat afhangen van de woorden van een ander die je in plaats van jezelf, wel serieus neemt.....

Ik kleed me vandaag voor het eerst weer

eens aan...

Weg die slaap shirts......

Nou ja....niet helemaal aangekleed dan....

Gewoon nog wel mijn blote voeten in sloffen....

Dat mag....

Hoe voelt nu als het grijze gebied tussen halfbakken ziek en halfbakken beterend.....

De lucht is weer blauw, de honden slapen, de klok tikt, Bets dramt om kippenreepjes op de leuning van de stoel...

Zet Willem en Bets op een kippenboerderij en je ziet ze noooooooit meer terug....

Geen vrouweneend op het water te bespeuren......zitten vast allemaal op hun eieren te broeden...

Een boze meerkoet jaagt een woerd, die te dicht bij het nest komt weg.....en dat gaat niet zachtzinnig...

Het lijkt wel of meerkoeten over water kunnen lopen zo'n vaart nemen ze dan...

Nu kan ik denken 'ja woerd was jij maar zo waakzaam bij je vrouwtje, ben een voorbeeld aan de koet'......maar mijn eerste gedachte is 'die rot meerkoeten ook altijd met hun agressieve gedrag'....

De appelbloesem staat op knappen....

In januari heb ik de takken rigoureus gesnoeid, maar overal zitten wel ergens lentegroene sprietblaadjes met een roze of bijna roze knopje.....

Hopen dat de bloesem voor of na de vakantie op Kos zich laat zien...

Ik geniet altijd zo van zo'n roze bloemenpracht in de tuin....

En toen de tuin verbouwd werd was dan ook mijn enige eis 'DE APPELBOOM MOET BLIJVEN!!'.....

En dat is hij dus....

De gans schreeuwt luid zijn eenzaamheid

uit voor onze vlonder...

Ook zijn vrouwtje broedt....

Ja gans, wat wil je.....potje ganzenbord spelen tegen de verveling?......

Hij heeft met zijn gegak bij zijn medebroeders meer geluk.....

Vriend gans komt hem gezelschap houden en er begint een levendig gakgesprek....

Waarschijnlijk dat ze niet begrijpen waarom wij mensen zo blij worden van zonnige lentedagen terwijl zij juist deze dagen slijten in manlijke eenzaamheid en geheelonthouding.....

Och en hoor de merel toch eens....

The Voice of nature....

Zijn liedjes vervelen me nooit en ik herken het tussen al het getjilp, gepiep, getwinkeleer, gefietfieuw en geroekoe heen......

Soms zou ik willen dat ik 'merels of merellands' sprak...

Ik vind het denk ik wel de mooiste taal die ik ken.....

Ik zit dus eindelijk even buiten....

Als ik op de vlonder sta kan ik de meerkoet zien broeden...

Ze heeft haar nest gebouwd op een afgebroken tak die nét boven het water hangt...

Slim plekje....maar alsnog moet er geen vreemde eend langskomen want oh dan zijn de rapen gaar.....

Vandaag zijn ook de eerste seizoensarbeiders aangekomen....

Met drommen lopen ze over het pad achter het bos op weg naar hun nieuwe onderkomen...

Met drommen komen ze een uur later ook weer terug....

Nu over het bruggetje, waarover we ze vanaf nu weer een half jaar lang dagelijks zullen zien langskomen om

boodschappen te halen....

Het is altijd weer gezellig ze te zien....

De meeste steken hun hand wel op of kijken alleen maar vol bewondering naar de vier Herders in de tuin.....

Ze werken in de kassen achter ons....

Plukken courgettes en aubergine....

Ik heb een dikke sjaal om buiten...

Toch voel ik de warmte maar ik durf de sjaal niet af te doen...

De wind blaast net iets te fanatiek in mijn rug....

Misschien toch maar verstandig doen en weer naar binnen gaan.....

Ik geloof dat de corona me een boost meer verstand heeft gebracht dan mijn gevoel en verlangen buiten te zitten aankan....