Dag van:
Niets vind ik mooier maar ook vermoeiender dan oudergesprekken....
Nou ja, naast het werken met de kinderen van die ouders dan....
Het grappige is dat je tijdens de gesprekken niks merkt, maar na afloop je pas voelt hoor enerverend het was.....
Het is nu weer de tijd van die oudergesprekken.....we evalueren immers samen men hen het afgelopen schooljaar....
En tegenwoordig voer je niet alleen maar gesprekken in het Nederlands maar ook in het Engels.....
Gesprekken met de Google Translate app tussen jou en de ouders in....
Of heel intensief luisterend naar ouders die net Nederlands spreken en zo hun best doen.....
Geen enkel gesprek is hetzelfde.....
Kritische gesprekken, moeilijke of slecht nieuws gesprekken, vrolijke gesprekken, gesprekken die van de hak op de tak springen, sturende gesprekken.....want natuurlijk is geen ouder ook hetzelfde.....
Deze week na schooltijd heb ik elke dag
gesprekken....
gesprekken....
Je schakelt en schakelt van de ene ouder naar de andere....
Van het ene kind verhaal naar het andere....
En elk gesprek begint voor mij altijd met 'ijs breken'....
Zoals het kind zich veilig moet voelen om tot leren te komen, zo moet de ouder zich veilig weten voor ze hun verhaal vertellen....
Je voelsprieten draaien overuren.....
Je toon, je intonatie, je woordkeuze, je houding, je oren, je ogen, alles staat op scherp....
Sensitief en responsief.....
Je luistert, je praat, je legt uit....soms wel drie keer.....je bent belangstellend, betrokken, je reageert, je reflecteert, je vat samen.....
Je troost, je stimuleert, je moedigt aan, je bevestigt.....
Je respecteert, toont belangstelling, let op signalen, je waardeert en motiveert en complimenteert....
Je begrijpt, je leeft je in....
Je neemt de tijd en schept vertrouwen.....
Je herkent en speelt in op.....wachtend op het juiste moment....
Je brengt je eigen boodschap, helder, duidelijk maar sensitief....
En iedere ouder is er één....je scheert ze niet over één kam met een repeterende verhaaltje.....
Keer op keer op keer op keer......
Om het half uur opnieuw.....
Geen wonder dat ik nu even uitgeblust onderuit gezakt alle gesprekken nog even de revue in mijn hoofd (en hart) laat passeren....
Ik ben moe.....maar voldaan....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten