Dag van:
Bah wat naar is dat toch....
Ik heb mijn dag vandaag niet...
Alsof je 's morgens wakker wordt met een tekort aan dat stofje dat je blij maakt....
Endorfine dip zal ik maar zeggen....
Zou dat kunnen....??
Zomaar wakker worden met een naargeestig gevoel alsof vannacht in je slaap de endorfine uit je lichaam is weggevloeid.....
Dagschommelingen.......wel eens van gehoord....?
Een dagschommeling houdt in dat de stemming 's ochtends meestal het minst goed is en in de loop van de dag verbetert......
Behalve dan in mijn geval want ik blijf een onderbuikgevoel houden....de hele dag.....
In de ochtend maakt je lichaam cortisol aan, dit is een stresshormoon.....
Dat is een natuurlijke en normaal proces wat ervoor zorgt dat je wakker wordt en energie hebt......
Ik geloof dat mijn lichaam er een beetje teveel van heeft aangemaakt en dat zorgt dus weer dat het tekort aan serotonine, noradrenaline en dopamine kansen krijgen om mij vandaag gewoon een pokkegevoel te geven....
Ik zou écht geen andere oorzaak weten want er is niks geks, akeligs of naars gebeurd.....
En ik wil dat het morgen over is dus noem ik het maar snel een ééndagsschommeling......
Ik krijg vandaag wel een bijzonder mooi gedicht onder ogen...
Het is van Dietrich Bonhoeffer......hij was een vooraanstaand Duits theoloog, verzetsstrijder tegen het nazisme en schrijver van boeken......
Geboren in 1906 en overleden op 9 april 1945.....
Hij werd niet oud deze Bonhoeffer...
Geen wachtte een tragische dood door ophanging op 12 april 1945, kort voor het einde van de oorlog.....
De nazi’s hingen hem op in de gevangenis in concentratiekamp Flossenburg vanwege zijn betrokkenheid bij een samenzwering tegen Hitler.......
Als je van iemand houdt
Als je van iemand houdt
en je bent door de dood van elkaar gescheiden,
dan is er op de wereld niets en niemand,
die de leegte van de afwezigheid kan vullen.
Probeer het maar niet, want het zal je nooit lukken.
Aanvaard liever het gemis dat je is overkomen.
Dat klinkt hard, maar het is ook een grote troost,
want zolang de leegte werkelijk leeg blijft,
blijf je daardoor met elkaar verbonden.
Zeg niet: “God zal de leegte vullen”,
want – geloof me – dat doet Hij niet.
Integendeel: Hij houdt de leegte leeg
en helpt ons om zo de vroegere gemeenschap
met elkaar te bewaren, zij het ook in pijn.
Hoe mooier en rijker de herinneringen,
des te moeilijker is het afscheid.
Maar dankbaarheid zal de pijn der herinnering
veranderen in stille vreugde.
De mooie dingen van vroeger
zijn geen doorn in het vlees,
maar een kostbaar geschenk,
dat je met je mee draagt.
Zorg dat je niet altijd blijft graven in je herinneringen,
maar doe dat van tijd tot tijd.
Ook een kostbaar geschenk bekijk je niet aldoor,
maar alleen op bijzondere ogenblikken.
Buiten die ogenblikken is het een verborgen schat, een veilig bezit.
Dus, droog je tranen en huil niet,
Als je van me houdt.
Dietrich Bonhoeffer
Ik ontdek dat deze man dan wel jong en ten onrechte gestorven is, maar wel heel veel mooie geschriften heeft achtergelaten....
Veel van over de dood of afscheid....alsof hij voorvoelde waar zijn eigen lot zou zijn....
Afscheid nemen
Afscheid nemen
is met zachte vingers
wat voorbij is dichtdoen
en verpakken
in goede gedachten der herinnering
is verwijlen bij een brok leven
en stilstaan op de pieken van pijn en vreugde
Afscheid nemen
is met dankbare handen weemoedig meedragen
al wat waard is niet te vergeten……
Is moeizaam de draden losmaken
en uit het spinrag der belevenissen loskomen
en achterlaten
en niet kunnen vergeten.
Zo, en nu morgen maar gewoon weer wakker worden met een gezonde dosis endorfine, serotonine, noradrenaline en dopamine......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten