Nou kom ik net van beneden.....ik schrijf mijn blog namelijk bijna altijd boven.....maar daar beneden schetst ook alles waar je je maar over kan verbazen, je verbazing zeg.....
We zitten natuurlijk klaar voor de opening van de Paralympics in Parijs....
Grappig begin met al die dansers en piano's....
Rolstoelen op de piano....ook leuk....
Natuurlijk de patrouille de France met de driekleur aan rook uit de motoren van zes heel dicht bij elkaar vliegende vliegtuigen....
Altijd weer indrukwekkend....
Dan een DJ in beeld achter een mengtafel....met een soort sluier aan van twintig meter in de Franse driekleur....
Ook leuk bedacht....
Maar dan......
Kwamen de de Olympische sporters zonder handicap vier weken geleden aan op bootjes door de Seine......hoe luxe en gemakkelijk wil je het hebben.....
Nou, deze sporters laten ze met handicap en al de complete Champs d'Elyseés aflopen en rollen......
Van de Arc de Triomph tot en met de place de la Concorde.....
En ik weet het....ze zijn niet zielig.....en het zijn sportieve getrainde sporters maar tjonge zeg....was er nou niet één bootje te vinden met rolstoelvriendelijke opgang.....
En ja....allemaal hebben ze een trotse blik op het gezicht, maar och och och......
Wat me trouwens opvalt is dat er grote landen bij zijn die maar een kleine delegatie sporters hebben....
Zegt dit iets over het land en de plek van mensen met een beperking daarin....?
Canada heeft voor zo'n groot land echt een schandalig klein aantal sporters mee....
Dat was vier weken geleden wel anders.....wow toen stond daar een complete overvolle boot met sporters die over relingen hingen, te zwaaien naar de menigte.....
En als je kijkt naar de Olympische Winterspelen waar het één grote rode zee van deelnemende sporters is....dan klopt er hier toch iets niet....
Helaas kan ik de opening niet af kijken....
Morgen staat er weer een werkdag op het programma.....
Een werkdag ja.....
Ik moest maandag erg lachen toen ik op de Facebook pagina van 'kleuterwereld' het volgende verhaal, van juf Linda de Jong, uit het midden des lands las, die na een lange zomervakantie weer de eerste werkdag achter de rug had:....
Vlak voor de lunch spuugt iemand de halve klas onder. Gelukkig zijn het dezelfde kinderen als vorig jaar, dus ik kon zeggen: 'Pak je spullen en ga eten', terwijl ik de boel opruimde, het kind hielp en ouders belde.
Nog geen uur later valt er 1 van zijn fiets, 4 tanden door zijn lip, waarvan er bij 3 ook wondjes aan de buitenkant zaten. Die is ook opgehaald.
En het enige nieuwe meisje is met een compleet andere klas dan de onze, door een andere deur (wel naar hetzelfde plein) naar buiten gegaan om 14.30 en ik had niets door omdat ik in de rij een ander redelijk nieuw kind aanzag voor die nieuwe (normaal gesproken neem ik nieuwe kinderen aan de hand, maar dit is een verhuizer en het ging eigenlijk de hele dag supergoed en ik dacht dat ik haar zag. Grove inschattingsfout dit)
Als een goed begin het halve werk is, dan wordt het hard werken dit jaar.
Maar verder hebben de kinderen heerlijk gespeeld en had ik een gouden moment toen drie jongens elkaar verhaaltjes voor het slapen gaan gingen 'voorlezen' in de huishoek. Weliswaar uit het kookboek, maar het gaat om het idee......
Ik vind het een GOUDEN verhaal en het geeft ongeveer weer wat voor dag ik
vandaag zelf had, inclusief spugen, tanden door de lip, bult op hoofd, omgegooide bekers drinken, door de klas vliegende stukken appel, twee doorgelekte broeken, en een wegloper die wij alleen gelukkig nog wel net in de kraag konden grijpen.....
vandaag zelf had, inclusief spugen, tanden door de lip, bult op hoofd, omgegooide bekers drinken, door de klas vliegende stukken appel, twee doorgelekte broeken, en een wegloper die wij alleen gelukkig nog wel net in de kraag konden grijpen.....
Maar verder was het een leuke dag......en......rond de herfstvakantie zullen er weer hele andere verhalen klonken en zeggen we "wat hebben ze toch al veel geleerd".....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten