Dag van:
Wat een windstoten als ik naar huis rijd....
En was ik best wel een beetje jaloers op Willem die vanavond naar het concert van Jacob Collier is.....ik ben het nu een stuk minder....
Je zal met deze windstoten maar naar Amsterdam Ziggo Dome moeten....
Dat zal me een ritje worden....
Maar ja....dit multi muzikale wonderkind mis ik nu wel.....
Soms betrap ik me erop dat ik denk "straks als ik met pensioen ben dan....."
Voorheen was dit niet denkbaar...
Werken is/was mijn leven....maar gaandeweg dat leven kom je erachter dat er meer is dan werken.....
Daar hoef je niks voor te doen, dat gaat vanzelf.....
Dan ben ik persoonlijk nog best blij dat ik in de gelukkige omstandigheid verkeerde dat ik, toen mijn kinderen klein waren, bij ze was.....en elk mini of mega mijlpaaltje van dichtbij heb mogen beleven.....
Nee, niet het onderwijs verliet, want achter de schermen op de scholen van de kinderen verrichte ik nog heel wat werk en ik viel af en toe ook in.....
Maar ik bleef dichtbij ze....
Pas toen ze de puberleeftijd bereikten, zeg maar 15 en 17 jaar, toen ben ik weer volop aan het werk gegaan....
Best slim, want al vond ik die puberleeftijd een ontzettend gave periode, een moeder moet dan niet boven haar kroost gaan zitten....
De basis heb je meegegeven, nu moeten ze voorzichtig....tja of gewoon zoals een goed puber het betaamd, losgeslagen......hun eigen vleugels uit gaan slaan en jij moet ze dat vertrouwen geven dat ze verantwoordelijk verder kunnen....
Om heel veel redenen heb ik mij altijd
kunnen verliezen in mijn werk....maar op de een of andere manier (be)land je als je ouder wordt weer op een volgend stukje weg.....
kunnen verliezen in mijn werk....maar op de een of andere manier (be)land je als je ouder wordt weer op een volgend stukje weg.....
Mede ook door onze hang naar Griekse levenswijze hoor, 'je werkt om te leven en niet andersom'....of het Parijse joie de vivre....
Ik merk wel dat de tendens van deze tijd jongere generaties, bij veel jongeren is, dat je NU moet genieten.....
Dat wat wij vroeger hadden, en nu dus ook door niet naar een concert te gaan omdat je weer vroeg op moet, dat zie je niet zoveel meer....
Alles moet NU....leven, werken, uitgaan, leren......en dan slapen we maar uit of komen later op school of werk...boeiuhhhh....
Maar ook merk je dus dat het aantal burnouts onder jongeren ook meer toeneemt....
Mede dankzij de prestatiedruk, sociale druk en onzekerheden in het leven....
Daarnaast speelt natuurlijk ook de digitalisering een rol.....
Mensen hebben niet alleen te maken met een sociale omgeving thuis, in hun vrije tijd en op school/werk, maar ook via social media.......
Maar dat even allemaal los van.....die prestatie....dat vind ik namelijk wel een dingetje...
Niet de liefde voor je vak maar de prestatie die je moet leveren, naast alles wat je ook wil ....nú wil.......wordt steeds belangrijker....
En alles moet via meetbare regeltjes dus weinig vertrouwen of eigen initiatief/creativiteit....
Presteren zul je....of het nou via roddels, stoken, ellebogenwerk, over ruggen, strakke hand, spieken, frauderen of wat dan ook gaat, het maakt niet uit....
Geen tijd voor rechtvaardigheid of leuke dingen, presteren zul je!!!!....
Maar die leuke dingen willen ze óók....en wel NU.....want je weet maar nooit of er een later zal zijn.....wát voor een soort later er zal zijn....
De rechtvaardigheid willen ze óók....dus de barricades op.....en wel NU....want je weet maar nooit hoe het later zal zijn.....wát voor een soort later er zal zijn....
Soms moet ik wel eens lachen als ik naar mijn eigen vak kijk....kinderen van nu presteren minder dan vroeger....reken/taalonderwijs holt achteruit.....
Zo slecht deden wij het vroeger, zeg veertig jaar geleden, als leerkrachten dus niet.....
Of neem de bouwvakkers die nog handwerk afleverden bij de bouw van huizen die er nu nog staan, tegenover de prefab woningen die saai en steriel ogen om na een paar jaar in te storten.....
En soms denk ik ook wel eens....zal de maatschappij niet ooit instorten door een massale burnout....uitgeput van het presteren onder meetbare, maakbare regeltjes....terwijl steeds meer de druk toeneemt, en steeds vaker de gezelligheid en sfeer verdwijnt....
En wat dan....?
Tja dan........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten