Het is nog heerlijk stil.... de dag treedt grijs in... het zal niet veel beter van worden begrijp ik baan de weer experts... sterker nog, het gaat en witte wereld worden dit weekend..
Alsof ik daar op zit te wachten.
Gelukkig is het al december, wat betekent dat de 21ste de dagen weer langer worden..
Al jaren is dat een vreemd soort hou vast voor mij...
Zo rond deze tijd begin ik me 'opgesloten' te voelen in de tijd en het donker..... en dan komt die 21ste er al snel als redding aan...
Van....tóch is het snel gedaan met de ochtend rust als ik min gehoorapparaatjes in doe..
Tikkende nagels van honden op het parket dringen diep min gehoorgang binnen.
Zelfs het glas dat door een van de dichters van Willem op het aanrecht gezet wordt lijkt wel een explosie en het geluid van de tv zet ik al heel gauw op de laagste stand...
Ik ben blij dat ik weer dingen hoor en stemmen versta maar allemensen al die andere geluiden...
Zolang ik de apparaatjes in heb is er dus geen rust in mij...
Laat ik de draken trui maar in elkaar gaan zetten terwijl ik ondertussen de ochtend journaals af zap.
Van... wat en schril contrast toch dát ze de beelden van lieflijke (maar ook oh zo commerciële) kerstmarkten laten zien in combinatie met veiligheid...
Dát waar we juist een geboorte vieren... juist dat wat we lichtjes feest noemen, daar moet men nadenken over veiligheid ivm de aanslag vorig jaar in Berlijn....
Liefde en haat zal altijd heel dicht bij elkaar blijven staan denk ik...
Van... ho breaking news... het sneeuwt in Arnhem... ja hoor.. de eerste sneeuwval is een feit...jakkes...
Het blijft gelukkig nog niet liggen en ik hoop dat er flink gestrooid gaat worden voor ik de weg op moet als die werkelijk wit is.
Ik héb zo'n hekel aan rijden met gladheid...
Van... maar belangrijkste taak vandaag... de draken trui moet af...
Morgen gaat Britt afzwemmen voor A dus een mooi cadeau dacht ik zo...
Alleen, dat kan ik wel willen maar de honden hebben de sneeuw ontdekt en staan te piepen voor de deur om naar buien te mogen..
Moest Blitz ook eens doen als ze moet plassen....
Nu gaat ze weliswaar bij de feite zien maar zonder geluid.. tja een zonder geluid hebben min gehoor apparaatjes geen nut natuurlijk...
Maar goed... ik sjok al, met de nodige tegenzin, naar de deur....
Blitz is buiten zinnen en rolt door de sneeuw, ligt in de sneeuw, hapt in de sneeuw, tent door de sneeuw en is binnen en mum van tijd zelf zo wit als de sneeuw...
Babs vindt de sneeuw wel interessant maar haar loopsheid oordeel haar hormonen zien haar danig in de weg...
Oude Bikkel doet het zet aan de door artrose aangetaste botten en trouwens die heeft al vaker sneeuw meegemaakt
Hij loopt dus strompelend weer naar binnen nadat hij een heel spoor heeft achtergelaten in de witte ondergrond...
Blitz is nijdig als ik haar mee naar binnen neem maar hallo Blitz maag het vrouwtje even wennen aan deze akelige kou en nog akeligere sneeuw bende...
Van.... de trui in elkaar zetten... schoudernaden vast, voor een achter pand aan elkaar.. en mouwen erin...
De draken stekels bevestigen aan de capuchon, vleugels breien..
Babeth niet lekker... komt eerder thuis...
Goed hoor meis... ik wacht op je...
Babeth mag van school niet eerder naar huis...
Wat een haar longen daar.... is zo'n kind al dagen ziek... komt ze wel even naar school om een Duitse toets te maken.. laten ze har niet gaan...
Geen wonder dat kinderen en hekel aan school krijgen...
Willem komt vroeg thuis... met de mededeling dat Marianne komt eten...
Ik ga dus maar boodschappen doen en... Willem kookt (één van de drie enige gerechten die hij koken kan)... maar je hoort mij niet klagen, hij kookt en keer een dat is al heel wat...
Het winkelcentrum puilt uit en loopt over van de kerstsfeer...
Ik heb niet zoveel met al die versierselen...
Een kaarsje of Kerst lantaarntje oké... en kerststalletje ook leuk maat dan houdt het voor mij op...
Kerst zit in mij en hangt niet aan een boom...
Maar ik vind ze mooi hoor, al die voorbij komende foto's van kerstbomen op Facebook... als ik maar niet hoef...
Vroeger ja... toen de kinderen nog klein waren... met leuke houten figuurtjes erin.... maar al heel lang doe ik er niet meer aan....
En toch hebben de kinderen en kleinkinderen het kerst gevoel als ze bij oma zijn....
Dé boodschappen en Marianne zijn binnen, Babeth is thuis en zit witjes op de bank en Hanna pakt haar spullen want die blijft bij vriendje...
Willem kookt en ik wol met verder met de draken vleugels als Willem mij vertelt dat ik kerrie saus op melk basis heb maar geen melk heb...
Hup maar weer in de auto dan....
Als ik bij de winkel weg rij begint het enorm te sneeuwen...
Oei... deze sneeuw zal vast blijven liggen vrees ik...
En ja hoor... binnen afzienbare tijd ligt er al zeker 2 centimeter...
Nú is Blitz helemaal niet meer te houden...
Minder fijn is dat Willem er uit moet (nou ja... niks moet maar hij gaat) om Hanna weg te brengen die eigenlijk in ieders ogen dit keer toch echt beter mét de bus had kunnen gaan...
Van... twee uur na vertrek komt Willem pas weer thuis... niet te doen op de weg....
Iedereen zit, met hapje en drankje, gezellig genesteld voor de buis om the voice te kijken en eindelijk kan ik de vleugels afmaken....
Nu de oortjes nog.... en jaaaaaaa klaar!
Ik geef m haar na het afzwemmen maar want ik zie mijn draakje ertoe in staat om tijdens zwemmen met kleren aan, de trui aan te doen...
Blitz blijft zeuren om sneeuw.... ze is er niet erg te slaan...
Bengel daarentegen weet niet hoe gauw ze weer naar binnen moet komen...
Mevrouw in hormonale ramptoestand hobbelt overal en nergens achteraan....
Arme Babs....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten