De ochtend van de eerste januari hebben we in ieder geval niet meegemaakt zal ik maar zeggen. ..
De eerste ochtend van het jaar mag al als verloren beschouwd worden...
Van ..... nou had ik daar, behalve de rommel van gisteravond opruimen, toch al geen invulling voor dus vooruit....
Vorig jaar nog wilde ik perse het nieuwjaars concert een het skiën in Garmisch Partenkirchen zien...(ik hecht aan tradities).
Maar dit keer verkies ik mijn bed...
(Misschien de leeftijd?)
De middag daarentegen begint dus met blog schrijven....
Daar had ik vannacht natuurlijk echt de puf niet meer voor....
En eigenlijk ook wel een leuke trendsetter voor het komend jaar.... gewoon meer gaan schrijven.... buiten de blog om dan....
Maar ja.... eerste dag van het jaar... en nu al weten dat dit komende jaar waarschijnlijk ook 365 dagen kent van maar 24 uur...
Tijd wordt, naarmate ik ouder word, steeds meer mijn vijand....
Dagen schieten voorbij, jaren vliegen voorbij...
Voor ik het weet is het alwéér 1 januari....
En moet ik wéér maar beneden om de rotzooi op te ruimen...
Oh ja... de oudjaar rommel.... euh... ik ben even weg.....het vorig jaar opruimen....
Van....WAAAAAT????.....
Ben ik wel goed wakker????....
Ik wrijf me nog één keer goed in de ogen....
Maar het is écht waar....
Oh joy......
De complete rotzooi van gisteren is weg en ik kijk op een blinkend schoon aanrecht....
Vervolgens vlieg ik Willem om zijn nek....
Dat is nog eens wat ik noem, en nieuwjaars verrassing....
En ik vlieg hem nog een keer om zijn nek...
Ik juich, ik dans, ik spring... een gat in het nieuwe jaar....
Nou ja... de middag ervan dan....
Opgeruimd het nieuwe jaar in...
Wat wil ik nog meer....
Jippie... joecheiiiiiii.....
Van. .. nee nee, blijf zitten Willem... de koffie schenk ik in....
Da's wel het minste wat je verdient....
En koffie zetten op een schoon aanrecht is zeker geen straf...
Van.... ik kan nu zelfs mijn breiwerk weer oppakken. ..
De trui voor Isa...
Maar eerst kletsen we het nieuwe jaar in...
Over wat relaties kunnen doen met mensen...
Over andere verwachtingen dan die wij van het leven en relaties hebben....
We praten na over de oudjaarsconference van gisteren....
Over het feit dat zo'n eerste jaarsdag onwillekeurig en tegen eigen wil in, toch anders voelt dan een gewone dag.... zeg maar gewone volgende dag....
En waar dat dan aan ligt. ...
Van... dan gaat Willem even (welverdiend) Netflixen. ..(na de verrassing mag hij wat mij betreft alles wat hij maar wil vandaag).... en ik vertrek even naar Didam.... lader van de laptop afleveren en meteen maar gelukkig nieuwjaar wensen....
Dat zal ik deze week ook nog in Haarlem gaan doen maar eerst dichtbij beginnen....
"Oma. .. wanneer mag ik weer logeren"... smeekt het stemmetje van Britt terwijl ze dicht tegen me aan staat met haar armpjes om me heen. ....
Je moet nu wel een sterke oma zijn om te zeggen 'we zien wel weer Britt"....
En dat ben ik natuurlijk maar alles in mij knaagt en roept "neem haar nu mee, neem haar nu mee'....
Bij die laatste twee maakt het trouwens niet uit waar ze zich bevindt want heeft ze slechts oog voor het scherm en heeft geen weet mee van haar omgeving...
Ze is nu vooral blij dat haar lader terug is....en papa bent haar zaterdag me naar Ilse de Lange...veeeeeel genialer natuurlijk....
Van. ."goh Jocelijne wat is je dochter toch weer een andere puber dan jij ooit was"...
"Is dat zo mam.... ik kan me van die tijd bijna niks meer herinneren...."
Nou IK anders wel!!!!....
Van.... thuis hebben we geen van allen zin om te eten...
Nou ja... Willem wat kippenpootjes dan... maar die zou hij ook eten als hij doodziek of op sterven na dood op zijn bed zou liggen....
Babeth heeft gefeest tot in de vroegste ochtend uurtjes en moet nog ernstig bijkomen....voor haar een dag van vasten...
En ik neem nog wat salade van gisteren... maar ik lust ook niet veel...
Voordeel van al die feestdagen... je kan geen voer meer zien...
Op zo'n moment zou je toch willen dat je hond was...
Gewoon je eten op vaste tijden... en altijd brokken met vlees.... in dezelfde hoeveelheid... in dezelfde bak.... op dezelfde plaats....
Van..... poes is overduidelijk alle onregelmatige dagen zat...
Weliswaar ook voer wanneer ze wil.... maar dichte deuren waar ze niet uit mag (gelukkig niet durft ook) ivm vuurwerk.... bijna alle dagen mensen over de vloer... véél mensen.... vrouwtje twee dagen weg.... en dan ineens weer 24 uur thuis...andere luchtjes in huis...
Nee poezen kunnen slecht tegen al die onregelmatigheid...
Poezen zijn behoorlijk gevoelige dieren... rust... reinheid.... regelmaat....daar varen zij wel bij....
Van.... tja en dan de dart finale...
Dat waar Willem al die dagen voor gekeken heeft...
Van Gerwen tegen Smith.....
Even lijkt het erop dat de beloofde zinderende finale en saai eenzijdig potje darten wordt....
Maar nee hoor.... eindelijk.... er komt wat leven in...
Willem schreeuwt van Gerwen letterlijk die laatste leg door....(dat is Engels voor dartronde) naar de beker....
Gelukt... van Gerwen is wereldkampioen....
Van één toernooi dan want darten kent er vele....
"Nou Wampie hij heeft er wel zijn gezin voor moeten missen met oud en nieuw"
En misschien zeg ik nu iets heel fouts maar ik antwoord " lieve Willem, ik had én mijn gezin, én jou, én een smerig aanrecht vol troep, én een compleet afgefeest huis, én drie honden, én de poes, én de buren kunnen missen voor £500.000 oftewel €1.000.000,00......
En ik hoor mezelf nadenken....
Dus voeg ik er nog maar even aan toe..."maar nóg blijer ben ik bij jou thuis met een schoon aanrecht".... (goed opgelost toch??)
(Had ik trouwens al vermeld dat ik gisteren op één letter na bij de staatsloterij een mini had kunnen winnen... één letter....het verschil zat hem tussen een A en een B...)
Van... ondertussen heb ik een complete rand poezen in Isa's trui gebreid...
Het schiet al aardig op.....
Kan alleen wel merken dat breien voor een puber kleindochter... dus maatje S... even iets meer tijd vergt dan die kleine maatjes....
En dan die kleur.... of all colours...PAARS...... wie verzint er zoiets...
Zij dus....
Maar ik ben de beroerdste oma niet... ik brei wel door....
Paars..... pffft.....
Van.... zo.... van Gerwen heeft de trofee... de interviews zijn afgenomen. ..
Lieve Willem, die documentaire over Raymond van Barneveld kijk je zelf maar....
Ik ga mijn levensritme weer proberen op te pakken...
Trusten....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten