Dag van:
Het zal me wat dat die blue monday over vier dagen is....
Voor mij is het vandaag blue van de kou thursday....
Ik heb het zooooo koud....
En het ergste is.... the worst has yet to come....
Het is nog niet eens onder nul....
Die onder 0 kou krijgen we nog....
Al mijn hoop is gevestigd op het zonnetje dat daarmee gepaard gaat....
Van wanhopigeid trek ik vanmorgen zelfs het door mij meest gehate maar toch in mijn kledingkast aanwezige kledingstuk, de legging aan. ..
Je zult mij niet zien blauwbekken vandaag.... oh nee....
Van.... het ergste is dat je weet dat Willem nog lekker onder het warme dons ligt omdat hij vandaag vrij is....
Dat je dus in je eentje in die koude woonkamer zit zonder dat iemand solidair met je mee lijdt....
Gedeelde smart blijft immers halve smart....
Van... ik ga dus ook in mijn eentje de donkere waterig koude buitenwereld in....op weg naar school....
Van... en dan dat weerbericht...op de radio.... sneeuw en hagel....
Je zou je er nog miserabeler door gaan voelen....
Troost is dat ik vandaag in mijn eigen klasje sta....
Andere klassen zijn ook heel leuk maar op zo'n depri dag als vandaag, is het wel lekker dat de kinderen je kennen en je gewoon kan zeggen..."jongens Juf baalt van de kou en als ze chagrijnig doet geef dat dan even aan...."
Op het programma staan vandaag de' ervaar het naar' les over wasmachine, wasmiddel, wasknijpers, waslijn ..... alle zintuigen behalve proeven, komen aan bod...
Verder hebben we gym en gaan we lekker kliederen met verf....
Ik spetter allemaal klodders verf op papier (de rommel in huis)... en zij mogen met een bezem (in dit geval een tandenborstel die daarvoor dienst doet)... de rommel opvegen...
Van.... en donker dat het ineens wordt buiten...!!!!!
Dat wordt geen buiten spelen vandaag....
En tot overmaat van ramp werkt ook Netflix op het digibord niet...
Van.....het wordt een nat natter dan natte dag vandaag...
Eerst de was les. ..
Geweldig natuurlijk al die handwasjes en dan de kleddernatte spullen aan de lijn hangen...
Binnen no time de klas in geuren van wasmiddelen maar ook een drijfnatte vloer door al dat gelek van, door kleine kleuter handjes uitgewrongen dus weinig kracht, wasgoed....
Maar goed... als we maar schik hebben. ..
Daarna alles onder de verf ... maar tjonge wat hebben ze geveegd met die tandenborstels over het papier...(en de tafel... en hun schort.... en hun handen... en de rest)..
Ook maar weer poetsen dus....
Van... dan toch nog even naar buiten....?
Nou een paar kinderen dan...... in regenpak....
Dom dom dom... die grote plassen op het plein nodigen natuurlijk uit om erin te gaan zwemmen...LETTERLIJK.....!!!!!
Gevolg: daar is geen regenpak tegen bestand.... drijfnatte sokken ....doorweekte schoenen..... natte broekspijpen.... gezichten onder de modder....
Geen slimme actie dus....
En dan komt.... ja hoor.... de regen en hagel de lucht uit.....
Kleren verwisselen... droge sokken en gymschoenen aan... natte troep op de verwarmingen...kleden en kussens voor het digibord... en bij gebrek aan Netflix, YouTube maar aan....
Van.... vroeger. . het tijdperk vóór de digiborden, zou ik zakdoekje leggen gaan doen... of stoelendans.... misschien zelfs wel verstoppertje in de klas....
Kinderen van deze tijd vinden dat weliswaar nog steeds leuk maar prefereren toch een filmpje.... en deze juf vindt dat vandaag ook wel zo gemakkelijk....
Al legde ik vanmorgen wel alle duplo en brio treinrailsen op de grond om lekker te gaan bouwen met z'n allen....
Van... ook aan deze schooldag komt een einde...
Dag allemaal. .. trek morgen maar warme kleren aan en neem kaplaarzen mee....(en een koffer vol reserve kleding)....
Dan de overdracht en heel wat mailtjes met uitleg naar ouders die bij thuiskomst van de kinderen, en uitpakken van hun rugzakjes, de nodige natte kleding en schoeisel aan zullen treffen....
Maar gezellig was het!.... en de depri bui van de juf viel mee.....
(Geen wonder als je met kinderen werkt)....
Van... moe ben ik wel..... behoorlijk moe zelfs...
Voor mij geen intervisie vandaag waar ik sowieso halverwege binnenval na de administratieve bezigheden...
Jammer... want intervisie is wel een van mijn favoriete naschoolse activiteiten....
Je samen buigen over zaken waar je tegenaan loopt in je groep....
Frisse winden. . andere kijk.... verhelderende vragen en antwoorden....
Maar goed... maandag weer een kans...
Boodschappen doen en dan naar mijn warme huisje....met Willem, poes en honden....
Van... oh en met de buurman op de bank die alweer aan de koffie zit....
En Babeth natuurlijk die nog steeds bij ons is...
Wel een heerlijk fris ruikend huis...
Willem heeft gepoetst...
Van... zou me daar toch bijna de verrassing in duigen vallen als de buurvrouw een appje daaromtrent niet naar mij stuurt maar naar Willem....
En nog een geluk dat Willem hoogst verbaasd het appje aan mij voorleest...met de woorden "waar heeft ze het over????"......
Grrrrrrrrr... buurvrouw.... wat doet u nu...????!!!!
Gelukkig stond er nog niet al teveel informatie in....
Pffft....
Van..... koken, eten en in slaap vallen...(het lijkt een dagelijkse routine te worden dat indutten)....
Als een haas verder met de trui van mijn kleindochter....
Veel te lang laten liggen dat breiwerk...
Had al af kunnen zijn...
En ze had 'm met deze koude dagen juist zo mooi aan kunnen doen....
Van... morgen ook geen tijd om te breien....
Begin projectplan woordenschat taal maken die maandag deels gepresenteerd moet worden....
Van...DWDD kijken met een heerlijk item over de inmiddels 88 jarige scheidsrechter Frans Derks....
Wat heerlijk als je nog zo helder van geest kan praten over je vak terwijl je zo oud oogt en er niks meer van je strakke broekjes billen over is...
En een aangrijpend stuk over en meneer Hueting en de oorlog waarover onder andere zijn dochter verteld...
Bijzonder vrouw... zegt Willem....
Waarop ik antwoord dat ik denk dat alle zonen en dochters van oorlogsslachtoffers of oorlogsveteranen.... de zogenaamde tweede generatie oorlogsslachtoffers.... bijzonder zijn....
Geen mens dan alleen zij die zulke ouders met hun eigenaardigheden hadden, zullen weten hoe dat was of het kunnen voelen....
Want het vreemde... het rare.... het nare... het onbekende, onverklaarbare en vooral onverwachte... maakt dat zij bijzonder werden...omdat wij dat weer hebben overleefd...
Van... wist je trouwens dat de koudste temperatuur die ooit gemeten is, kwam van een Russisch weerstation genaamd Vostok.... en het daar op 21 juli 1983 -89.2 graden was.....
- 89.2 Graden.... en ik hier maar klagen bij nog wel +2....
En er moeten daar dus mensen wonen.... anders zou daar geen weerstation zijn waar dat gemeten kon worden ....die historische en vermeldenswaardig -89.2 ......
Ik kan mij niet voorstellen dat je daar als mens nog enig vloeibaar lichaamsvocht hebt ......
Ik geloof ook nooit dat daar een H&M of C&A of M&S is die kleding verkopen die die temperaturen kunnen weerstaan....
Maar het lijkt me ook te koud om een beer te jagen om zijn vel...
En geloof maar dat geen crème bestand is om bevroren huid rimpels te voorkomen....
Puur walvissen olie zul je moeten smeren....
Maar ook daarvoor geldt... veel te koud om te gaan vissen....(nou ja... walvissen te jagen dan...)
Wat voor hobbyist moet je zijn om daar voor je lol een weerstation neer te zetten.....
Van... ik hoor je al denken....
Wat was dan de heetste temperatuur ooit....
Nou... dat was dus 57.9 graden. ..
In Al Aziziyah (Libië) op 22 september 1922....
Zelf hebben Willem en ik ooit 52 graden mogen ervaren....
In het plaatsje Lindos (Griekenland)....
We mochten het witte plaatsje niet eens in tijdens middaguur...
Je kon het bekijken vanaf een wit stenen muur bovenaan het dorpje...
En geloof me.... die muur daar wilde je niet op zitten (mocht ook niet)...
De vellen zouden aan je billen gehangen hebben....
Maar wel een lekker idee om daar nu aan te denken nu ik de eerste sneeuwvlokken(natte sneeuw gelukkig nog) naar beneden zie dwarrelen....
Van... morgen ben ik vrij.... beetjje uitslapen dus...als dat tenminste lukt bij de wetenschap dat Willem morgen de gladde wegen op moet en ik de strooiwagens zojuist al voor de tweede keer zag rijden door de straat....
Zelfs poes is weggedoken in haar beschutte iglo mandje....
En de honden liggen dicht op elkaar...
Nou ja... behalve Borre dan...
Die ligt weer wijdbeens tegen de houten boekenkist....
Van.... zal ik de balkondeur vannacht maar dicht doen?.....
Ach nee.... diep onder het dons kruipen.... in de wetenschap dat de ware kou haar intrede vannacht doet.....
donderdag 17 januari 2019
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten