Gisteren al aan zee... vandaag in eigen keuken...
Voorbereidingen, voorbereidingen... salades maken en oliebollen bakken...
De keuken opruimen.. de emmer oliebollen deeg onder de kraan...
Laat maar vollopen...
Van... maar dan moet je niet gaan zitten Wampie...
Om een gedicht voor je lief te vervolmaken....
Jij stopt uiteindelijk wel maar een kraan niet....
Van.... Willem ... die nieuwe laarzen halen was, brengt redding....
Zijn nieuwe laarzen kunnen direct in gebruik genomen worden...
Mijn aloude sloffen sterven een doordrenkt einde.....
En aloude oma le Comte traditie die voortleeft bij Robbert... bij Jocelijne... en bij mij...
De oliebollen liggen bedekt met een laag zoete poeder sneeuw op de schaal...
Het huis is schoon...
2020 kan zo naar binnen zonder voeten vegen....
Geen moeilijk terugkijk gedoe....
Om ons heen is het buiten al mistig genoeg...
Voor 2020 binnentreedt, komen eerst de buurtjes...
Altijd leuk om zo'n nieuw jaartal gezamenlijk in te luiden...
En gezien de multimedia van tegenwoordig en de talloze berichtjes en appjes en fotootjes heb je eigenlijk je huiskamer volzitten...
Zelfs uit verre landen komen ze binnen...
Sommige eerder dan het Hollands twaalf uurtje... sommige pas straks... wat later dus...
Tijdsverschil is wel een dingetje als je vrienden over de grens hebt zitten...
Ik heb mijn wekker er maar op gezet...
Australië, nieuw Zeeland, Canada, Griekenland, Spanje, Engeland....
Van... en over tijd gesproken...
Stel nou dat we met onze vernuftige afstandsbediening de top 2000 terug laten spelen.... alles kan immers tegenwoordig... dan kunnen we de tijd overdoen...
Van.... het wordt een dolle avond...
En we zien 77 miljoen aan vuurwerk in mist verdwijnen...
Boven de lage wolken is het feest...
We zien de hoofdprijs van de staatsloterij maar weer eens aan ons voorbij gaan....
En we kijken 'dinner for one'... en plassen haast in de broek van ouderwets lachen om ouderwetse humor....
We concluderen dat humor dus tijdloos is...
En we galmen mee met Nederlandse hits en Duitse slagers....
We drinken... we eten .... we proosten....
En dan sta ik weer met 2 benen op de grond....
Elk nieuwjaar gaat er een vuurpijl naar boven naar papa in de hemel...
Een vuurpijl met 4 lieve berichtjes...
Van mama... van de twee zoons... en van Emma...
"Ik hoop dat je nog een fijn leven hebt daar"... staat er op Emma's briefje...
Op zo'n moment krijgt tijd alle betekenis...
En eigenlijk ook ... een andere betekenis...
Hoe kan het anders dan dat papa voort leeft in zo'n lief kinder hart....
In vier van die lieve harten....
Rare dag.. met je nieuwe jaartal....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten