14 december 2019

Dag van:

 Borre 

Ik droom van Belle een haar beest... van Rapunzels met lange vlechten... van een genietende kleindochter die ik even later op de familie app toch helemaal munt op de bank zie liggen...
Het is haar toch teveel geweest...
De avond tevoren nog naar het ziekenhuis omdat de bal die je tegen je hoofd kreeg toch lelijk hard bleek aangekomen... paar keer wakker gemaakt worden om die reden.... en dan de dag erna en intensieve pers dag bij Disney in Ice en daarna nog de show...
Van... maar ook ik merk dat het wel een behoorlijk intensieve dag was...
En ook Willem zit gapend en geeuwend beneden omdat één van de 5 dochters vannacht om 2 uur belde of papa haar kon halen want ze had de trein gemist...
Dit lijkt een dagje te worden waarop stokjes onder de oogleden geen overbodige luxe is...
Maar wat heerlijk toch om papa, mama, oma of opa te zijn...
Je bent immers nodig... hoe oud ze ook zijn...
Pech is alleen dat je er zelf ook ouder op wordt... en tegen lange nachten minder bestand blijkt....
Van.... vanavond sinterkerst feest met de vriendenkliek... en het gedicht moet nog gemaakt...
Lange leve de druk achter een klus...

Babs

Het gedicht van 5 pagina's, staat binnen anderhalf uur op papier...
Al ons wel en wee inclusief jaaroverzicht 2019 in dichtvorm...
Overhandigd met jaarkalender vol foto's van onze belevenissen van afgelopen jaar...
Thema van dit jaar "je bent mijn lievelingsmens"....
Van.... ik heb alleen twee probleempjes....
De printer inkt is op... én ik heb geen inpakpapier...
Dat wordt een rondje overdekt winkelcentrum, want ons eigen 'open' winkelcentrum loopt over van het kerstmarkt publiek en staat vol kraampjes... en daarbij regent het weer eens pijpenstelen...
Willem wil mee...
Hij moét een nieuw heuptasje....
Je kunt hem erin uittekenen....
Van.... de kerstmarkt op ons winkelcentrum is echt overvol zien we als w erlangs rijden....
Er blijken echter nóg meer mensen in Arnhem en wijde omgeving te wonen...
En laten die nou allemaal hetzelfde idee hebben als wij..... en tegelijk naar het overdekte winkelcentrum willen om dezelfde reden als wij.... droog winkelen....
Er is alleen één ding....
Als al die mensen tegelijk naar zo'n overdekt winkelcentrum gaan, staat de overdekte parkeergarage ook zo vol....
Dan ontstaan er lange rijen om toch nog een plek te bemachtigen...
En er is nog één ding....

Blitz

De mensen die niet meer de overdekte parkeergarage in kunnen, gaan allemaal naar de niet overdekte parkeerplaatsen...
Krijg je het volgende probleem.. die staan ook binnen no time vol....
Dus ben je verplicht in de omgeving een plek te zoeken...
En uiteindelijk vind je dan wel een plek...
Is er echter nog één laatste ding....
Je kunt wel droog winkelen... ja dat wel....
Maar zie maar eens droog binnen te komen als je 5 minuten door een hoosbui moet lopen en Willem een vies verfrommeld parapluutje in zijn achterbak tussen de troep vindt, waar nét één niet al te grote uit de kluiten gewassen peuter onder past....
Nee... geen kleuter... geen puber.... en geen volwassene... laat staan twee buitenproportionele mensen zoals wij...
Van.... en mijn jas blijkt ook niet waterdicht....
Nou... dat dus....
Van... enfin we komen sjacherijnig en nat het overdekte maar overvolle winkelcentrum binnen....
Schreef ik zojuist dat mensen uit de wijde omgeving hier komen....
Er staan zelfs Japanners zichzelf onder de kerstbeer te fotograferen....
We wurmen ons tussen de mensen.... en hebben maar één ding voor ogen...
In één rechte lijn halen wat we nodig hebben.... en wegwezen...
Dus printer inkt... check...
Maar dan begint het hè...
Willem en een rechte lijn....
Willem ziet een boekwinkel...
"Oh ja... ik moet ook nog een agenda hebben"...
Zucht....

Bengel en tante Betsy

Die man doet alles.... écht ALLES... de gehele dag, op zijn mobieltje......
Maar een agenda moet van papier zijn....
Dag rechte lijn....
De ene agenda is te klein... de ander te groot... de volgende te onoverzichtelijk... en nee van deze indeling houdt hij niet.... stomme plaatjes... nee ook geen spirituele teksten....
Maar dan zie ik de ultieme agenda liggen...
Eentje met honden foto's...
En wat denk je... schot in de roos....
Of.... wacht... nee.... blader, blader... er moet wel een foto van een Duitse herder instaan... anders hoeft hij hem niet...
Willem ik plak wel foto's van onze honden er overheen...
Van.... het heuptasje....
Volgend obstakel...
Een blauwe.... of een grijsachtige.... ja wel ander materiaal maar met korting omdat deze serie eruit gaat...
Nee zwart hebben ze niet meer...
Ooooh Willem en verandering....
Hij kijkt... hij voelt... en voelt nog eens... en kijkt...
Het wordt de grijsachtige...
De korting overwint...

Dit zijn niet de Japanners

Maar dan is het nog een behoorlijk bedrag hoor voor zijn Kippling ding...
En bij dat giga intensieve gebruik van dat ding om de heupen van Willem gaat het ook niet langer mee dan twee jaar...
Van... Willem was het bijna vergeten....hondenvoer... en brood... en de wijn en ijs taart voor vanavond...
De rechte lijn vertoont weer afwijkingen....
Een karretje dan maar weer..
Bij de Aldi hebben ze één smalle sleuf waar die karretjes instaan en waar je die in z'n achteruit doorheen moet zien te manoeuvreren....
Ik krijg bij dit filiaal, als ik een karretje pak,  altijd zo'n gevoel van die spiraal...
Je moet er met een ring omheen en als je de spiraal raakt hoor je een onmogelijke zoemer...
Die dus.....
Ik probeer het altijd weer voorzichtig... maar nee... weer geen geluk...
Zeker niet als blijkt dat je ook nog zo'n irritant wieltje hebt wat vastgelopen is...
Van... die sleuf waar je door moet is lang...
Je capriolen om eruit te komen maken het dus ondoenlijk zonder gebonk tegen de reepjes eruit te komen ...
Zo niet onmogelijk...
Zeker dit keer...
Ik loop in z'n achteruit de sleuf uit tot ik bijna tegen een gedistingeerde oudere dame oploop....
"Ik moet ook een karretje" kirt ze me toe...
En middenin die sleuf blijft ze staan....
Ik bedoel staan hè..stokstijf....

Sinterkerst met de vriendenkliek

Alsof ik aan de kant ga....
Aan de kant gaan in een sleuf waar het karretje nog minder kans maakt de kanten te raken dan mijn kont....
U wilt ook een karretje neem ik aan... vraag ik haar overbodig ...
"Nou graag"... antwoord ze....
En dan die reactie van mij...
Ik wil voor dat mens nog teruglopen om haar vóór te laten gaan...
Maar besef me dan...HOE DAN????.....Ik sta immers klem...
Willem aanschouwt het gedoe vermakelijk...
Maar dan raak ik toch heus geïrriteerd...
Is dat mens nou zo dom als ze er overigens niet uitziet... of hoe zit dat...
"U zult toch terug moeten mevrouw als u een karretje wilt want ik kan er mét of zonder karretje zo niet uit...."
En dan die blik van haar...
Alsof ik niet onder de rekjes door kan kruipen...
Nee dat kan ik niet muts!!!!
Onhandig loopt ze nu zeer verbolgen achteruit... terwijl als ze zich omdraait, het ietsepietsie makkelijker was geweest...
"Nou zoiets heb ik nog niet meegemaakt"... kweelt ze....
Ik kijk de ouwe taart aan...."Een mens is nooit te oud.... mevrouw... dat blijkt wel..."
En met een knal trek ik mijn karretje als een stuiterbal het laatste restje sleuf door....
Een inmiddels gierende Willem tegemoet...
"Dat heb jij weer"... lacht hij toch wel begripvol....
Van.... op naar het volgende...

Misschien komt het omdat we moe zijn maar dit avontuur dat al zo klungelig begon, krijgt nog een staartje....
We halen hondenvoer... en brood.....ijs taart.... oeps oh ja en koffie..... en lopen naar de wijn...
Hè nee... niet de goedkoopste... de kliek houdt van goede wijn....
En goede wijn zit m in de prijs...
Enfin... zes euro voor een flesje moet een keer kunnen toch....
We slaan drie flessen met mooie namen uit dezelfde doos in...
Kassa....
En natuurlijk de rij met de minste karretjes maar wel karretjes waar de meeste boodschappen inzitten...
Goed uitgezocht Willem ....
We zijn aan de beurt...
Eerst de boodschappen van de gemeenschappelijke rekening...
Dan de wijn en .... ja sorry.... een pakje sigaretten van mijn privé rekening....
Ik pin....32 euro...
Ik denk...32 euro...
Ik vraag me... terwijl we bij de kassa weglopen af...32 euro....????
Die kassa kan niet rekenen....
Ik zie rijen dik bij de kassa....
Als ik terug ga ben ik een kwartier verder...
En de tijd dringt want er moet inpakpapier komen... de kalenders moeten nog ingepakt... de inkt ijn de printer... de gedichten afgedrukt.... de honden uitgelaten...en er hebben nog een half uur...

Maar verdikkie...32 euro... het is niet niks....
Ik check de bon die ik nooit vraag maar bij de Aldi altijd in je karretje gegooid wordt....en waar ik nu blij mee ben....
Sigaretten... check...
Wijn 6 euro... check....
Wijn 15 euro.....
15 euro.....???????
Verkeerde fles in de doos....
Willem komt niet meer bij...
Ik heb daar minder last van moet ik zeggen...
Ik bedoel... één keer duurdere wijn alla... maar 15 euro zeg....
Nou ja... het is voor de kliek... lievelingsmensen...
En ik lach maar mee... met kiespijn dan....
Van... inpakpapier.. check...
Inpakken...
Inkt in de printer...
Printen maar...
Niet dus....
Kijk... en stress daar heb ik niet veel last van meestal... maar dit werkt op m'n zenuwen...
Ik klooi... ik doe maar wat... ik friemel.. start opnieuw op...
Ja ....doet het... zucht....
Maar we komen wel te laat met al dat gedoe...
Is te hopen dat die fles dat goed kan maken....

Van..... een gezellige avond...
En een mooie jurk rijker die Mieke van haar Bob niet aan mag omdat het een Wampie jurk is die alleen Wampies aankunnen....
En vier genietende wijn drinkers... reken uit... de man een glas a raison van 4 euro...
Dat betaal je op een terras in Parijs ook ervoor....
En dan had ik in Parijs gezeten....
Veel plezier om het gedicht....
En ook de kalender is weer goedgekeurd....
Lekker eten...
Maar Willem en ik vallen haast om...
Het is mooi geweest...
Willem moet morgen preken... en daarna nog optreden...
We gaan naar huis...om na de afgang van Barney bij de dart kampioenschappen het bed op te zoeken...
Nu morgen wat mij betreft een dagje rust...
Dat is gratis namelijk....