Dag van:
Een half uur voor de wekker wakker...
Opgewonden... blij...
Al voelt Benji alleen laten wel even lastig...
Klein lief monstertje dat altijd aan mijn voeten ligt... achter me aan loopt.... me smekend om wat lekkers aankijkt... tegen me opspringt als hij plassen moet....
Maar gaan werken voelt ook weer zo fijn....
Van... natuurlijk ben ik véél te vroeg...
En even langs de benzinepomp bij school om wat lekkers te halen kan niet meer...
Het winkeltje is opgeheven...
Is dat nou zo'n corona economisch crisis gevalletje...????
Van.... ontsmettingsmiddel bij de deur...
Nog maar één ingang open...
Pijlen op de grond die aangeven hoe ik naar mijn klas kom...
Mijn klas... als vanouds....
Alleen mijn bureau is een rommeltje...
Ik moet een stikheet hesje aan...
En de computer moet updaten...
Van.... de kinderen....
Ze vliegen om mijn nek.... ze kijken verrast... ze springen op schoot...
Wat nou corona....?
De juf is er.....
Het is een drukte van jewelste....
Juf ik heb een bril....
Juf ik kan fluiten...
Shit nou moet ik mijn brood weer opeten....
Ga je nou nooit meer weg....?
Juf mijn vader kan baby's krijgen...(deze snap ik even niet... maar geen seconde tijd om verder te vragen...)....
Juf ik heb een nieuw bed...
Juf mijn broek past niet meer...
Juf ik heb overgegeven in de bus...(ja dat ruiken we)....
Juf mijn spalk is gebroken....
Ik hoor alles aan.... ik geniet....
Ik moet mee naar buiten... naar de gang... naar de keuken... ze laten me niet meer los....
En ik hen eigenijk ook niet....
Van.... thuiskomen en Benji door het dolle...
Bovenop me.... door mijn haar.... over me heen....
Dolle dwaze Benji....
Van... en dan de mega klus van bed in elkaar zetten...
En dat met Willem...
Die overigens wel het oude bed uit elkaar heeft gehaald...
Nou ja... met donder en geweld heeft gesloopt...
Nu krijg je echter wel slopend iets uit elkaar... maar niet slopend in elkaar...
In elkaar vergt beleid... en geduld...
En dat heeft Willem niet...
Je snapt niet dat er in een man zoveel geluiden kunnen zitten...
Tientallen soorten gekreun.... gesteun..... gepuf.... gesis..... getier..... uitingen van ergenis en ongenoegen... irritatie... nou ja... en nog meer....
Maar.... we komen er samen uit....
Dat wat ik niet kan, kan Willem...
Daar waar Willem de schroevendraaier neergooit... pak ik hem weer op...
Maar het bed staat...
En zaterdag ruim ik de rest wel op...
Een dag werken én een bed in elkaar zetten... dat gaat je niet in je koude kleren zitten....
Wel in je nachtpon.....
donderdag 18 juni 2020
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten