Maandagochtend rust....
Babs ligt voor de tussendeur...
Baasje is weg.... op bezoek bij een vriend...
Straks zal ze wel op de stoel van de baas van liggen....
Dan wordt haar plaats ingenomen door Borre, die nu naast de stoel van de baas ligt....
Blitz ligt in de bench.... veilig...
Blitz is nog altijd bang na Babs haar aanval...
Niet als de baas er is..
De baas is de absolute leider...
Kleine Benji ligt bovenop mijn voeten...
Ze loert om zich heen of ze geen kattenkwaad kan uithalen...
Dan vindt ze een botje...
En je ziet de ondeugd eraf stralen want het is niet zijn bot....
Zou er een hond reageren....?
Jammer voor je Benji... niet gelukt...
De drie anderen blijven stoicijns met de kop op de voorpoten liggen...
Benji geeft op....
Dan maar gewoon aan dat bot gaan liggen knagen...
Benji schrikt er zelf van een begint te blaffen...
Duidelijk staaltje van baard in de keel...
Oeps.... daar gebeurt het weer...
En weer probeert Benji het weg te blaffen....
Mal opgroei beest ....
Maandagochtend rust....
Doodstil in en om huis...
En buiten is geen kind te bekennen...
Vandaag zijn alle basisscholen weer volop en volbemand bezig....
Voor het noorden nog 4, voor het zuiden nog 5 en voor het midden nog 6 weken school voor de vakantie wordt ingeluid...
Maar ja... wat betekent vakantie nog na al die weken thuis zitten....
Voor ons is die corona periode een idiote gewaarwording.... laat staan voor kinderen....
Mensen die ineens met mondkapjes lopen.... ineens niet meer dichtbij je juf of meester mogen komen.... geen sport of andere verenigingen meer..... thuisblijven..... en nu ineens wel veel achter de computer mogen zitten....
Vreemde ongrijpbare corona crisis...
Bengel komt net binnen ...
Bengel is een dag én nacht kat...
Soms is ze de hele nacht buiten... soms slaapt ze de nacht door tussen haar honden vrienden....
Bengel is nog steeds niet blij met tante Bets.....
Tante Bets die de complete bovenverdieping opeist die ooit ook Bengels terrein was....
Bengel komt nog maar zelden boven...
Bengel is altijd in voor een knuffel... of het nou van Willem, van mij of van de honden is... zolang het maar niet van Bets komt....
Alleen om een snoep staafje te halen komt ze de trap op.... springt niet meer op bed.... komt niet meer naast me op het nachtkastje zitten...
Maar ze knuffelt gelukkig wel weer met me....
Zij het met geringe wraakzucht...
Bets is anders.... ook lief.. maar Bets eist op wanneer het haar uitkomt... is dan ook vreselijk aanhankelijk en knuffelig.....
Niet als het jou uitkomt.... als het haar uitkomt dus....
En Bets is best angstig...
Maar sinds kort komt en durft Bets ook naar buiten...
Sterker nog.... waar is ze eigenijk...?
De hele nacht op muizenjacht geweest maar nog niet terug...
Dat is vreemd....
Betsy is erg huis gericht.... blijft altijd dicht om het huis hangen...
Nu dus niet...
Ik kan roepen wat ik wil... geen Bets...
Nou niet meteen paniek.... ze komt heus wel...
Van... Willem is pas in de middag thuis van zijn bezoekje...
In de tussentijd heb ik wat voor me uit gemijmerd....
De muren beginnen aardig op me af te komen...
In tegenstelling tot Willem kom ik niet gauw ergens...
Of de medicatie aanslaat weet ik niet...
Behalve dan dat ik gemeten heb dat inderdaad de bloeddruk stijgende is...
Maar dat was voorspeld als de medicatie zou veranderen...
Slapen doe ik nog steeds slecht maar dat wijd ik aan het nutteloos bestaan...
En af en toe heb ik transpiratie buien die echt niet meer van de overgang kunnen komen...
Het bloed zal het me deze week wel weer vertellen....
De week van prikken is weer aangebroken...
Nutteloos ja... dat is precies het woord dat de lading dekt...
Dol op Willem... dol op mijn beesten... ook druk aan het handwerken.... en oh ja... ik vul roosters en ik maak lessen... maar pfffft wat een nutteloos bestaan heb ik verder....
En net als je dan denkt dat je misschien maar alle risico's voor lief moet nemen, krijg je dat bericht dat er op school dus toch corona is vastgesteld bij twee ouders en kinderen....
Het toeval wil dat een van de zusjes bij een collega vriendin in de klas op een andere school zit en ook daar zijn de zenuwen niet van de lucht....
Wat een pokke pokke pokke rot virus is die corona toch....
Het kleine beetje hoop dat onder m'n voeten stond is in één klap weg....
Dit heen en weer geslinger is niet goed voor de mens...
Verstand... gevoel....
Het welles nietes spelletje in mijn hoofd....
En dan nu weer ruw verstoord....
Van... wat ben ik blij als een collega belt en ik weer even als vanouds kan sparren en mee denken over de kinderen....
Maar dan moet ik het weer loslaten als de verbinding verbroken is....
Het begint me behoorlijk depressief te maken dat hele corona gedoe...
Zelfs de kampeer vakantie voelt niet goed....
Al is die dan in de buitenlucht...
Al zit er véél meer dan anderhalve meter tussen de tenten....
Al zijn er sanitaire tijdsloten....
Al... al... al.... maar wat nou als....
Ik weet het gewoon even niet meer...
En of dat nou een corona depressietje of dipje is of de gevolgen van de medicijnen ... het voelt allerminst prettig...
Van .. dan helpt er maar één ding....
Een boek pakken... en wegvluchten in een andere wereld....
De andere kant van de wereld zelfs...
Zilveren vleugels... het geromantiseerde verhaal over de geschiedenis van flying doctors....
Een mooi boek.... een mooi verhaal... en even wat anders aan m'n hoofd....
En kijk... na anderhalve dag is ook Bets er ineens weer...
Ze neemt vier happen van haar brokjes en weg is ze weer...
De nacht in....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten