Dag van:
Nog één keer lekker lang in bed luieren....
Het is niet extreem warm dus dat kan...
Van... je opent een artikel in de brainwash.....
Heerlijk lezen... zin in.....
Je sluit direct het artikel als je merkt dat het over depressies, autisme, stigmatiseren en hokjes plaatsen gaat....
Nog even niks dat ook maar in de verste verte op werk doet lijken....
Weg ermee....
Van.... iets doen dat eigenijk niet bij je past...
Hoe is dat om je vakantie af te sluiten....
Ik snor tussen mijn schaarse optut spullen....
Ik ga tenslotte vanavond met Willem naar de schouwburg....
Oogpotlood..... uitgedroogde tube mascara....
Oh ja.... en maanden geleden aanschafte hars strips...
Ik neus verder...
Kijk aan.... een watermeloen maskertje...
Ooit eens gekocht omdat ik dol op watermeloen ben en 
niet om het masker... maar weet je wat.... ik ga deze ochtend eens gebruiken om te kijken wat er huid gerelateerd nog te redden valt aan mij...
Van... hartsstrips....
Eerst de gebruiksaanwijzing....
Kijk... daar begint het gedonder al...
Niet op de oude huid gebruiken....
Het beste is om eerst de huid met talkpoeder droog te maken...
Nou heb ik die oude huid dus wel...
De talkpoeder heb ik niet...
Maar Pffft.... hoe oud is een huid die 60 jaar dienst doet nou helemaal....
En uitgedroogd is ie vanzelf dus al....
Strip tussen de vingers verwarmen.... beschermlaag eraf....
Ik weet niet hoe dat spul bij een ander werkt... bij mij werkt het niet....
Je trekt die haartjes wel langer.... maar zeker niet eruit....
Ik kijk wel zo'n nylonkous die kinderen in de winkel kopen om er tuinkers op te laten groeien...
En dan de tuinkers die er in ver gevorderd stadium uitkomt zeg maar....
Hopeloos zo kan ik niet over straat...
Wat een onbegonnen onzin werk dit...
Je kan beter een schoffel en hark ter hand nemen om je gezicht te wieden....
Pincet dus maar.....
Kijken of er nog wat te redden valt in deze, overigens nu rood opgezwollen, pijnlijke, raddeloze aangezichtsellende.....
Van.... dan toch dat masker met watermeloen er maar overheen....
Baat het niet dan schaadt het niet en verzachtend zal het wellicht wel zijn nu mijn huid aanvoelt als 
schuurpapier dat zojuist een muur zeker van drie centimeter kalk en muurverf heeft ontdaan....
De huid eruit ziet als een bollenveld waar de bollen nog ingezet moeten worden.... gatenkaas .... dat dus....
Ik pak netjes het zeiknatte, naar watermeloen ruikende, lapje eruit.... dat de vorm van een gezicht heeft...
Althans... het is rond en heeft vier gaten....
Twee boven... een in het midden en een grote ovale ergens onderaan....
Oké... de eerste keer dat ik het op mijn gezicht plak, doe ik dat omgekeerd....
Ik snap dat dit niet zo hoort....
De tweede poging echter heb ik echt de ogen boven en de neus in het midden...
Mijn ogen staan dus duidelijk scheef als ik dit masker ding moet geloven...
Mijn neus lijkt een flinke optater gehad te moeten hebben want ook mijn neusbrug past niet onder het daarvoor bestemde neusbrug gedeelte....
En mijn mond is buiten alle gangbaarheden van grootte .....
Duidelijk moge zijn dat dit soort schoonheidsmiddelen ook bestemd zijn voor vrouwen die daar ook daadwerkelijk gebruik van maken en met schoonheid bezig zijn want ik mis ogenschijnlijk de botox om mijn liederlijk te klein uitgevallen pruimenbek fatsoenlijk tussen dat gat te krijgen....
Ik heb vrees ik bij de geboorte niet vooraan in de rij gestaan toen de gezichtsonderdelen werden uitgedeeld....
Haal het half uitgedroogde frutsel er weer af....
En wat denk je.....
Geschilde watermeloen....!
Inclusief de pitten.... de witte rand.... en de rode sponsachtige rest van het vruchtvlees......
Menig sinterklaas zou mij direct in dienst genomen hebben met mijn gevlekt regenboog gezicht .....
Van.... enfin... deze ochtend is aanwijsbaar mislukt....
Dit soort activiteiten zijn niet aan mijn besteed.....
Nagels lakken oké..... lijntje onder mijn ogen ook prima.... maar voor de rest moet je zestigjarige schoonheid natuurlijk laten..... inclusief rimpels... eventuele mee-eters.... beharing.... zuurgraad.... en andere tegendraadse gezichtsafwijkingen.....
Het is te hopen dat dit onogelijke resultaat vanavond enigzins verdwenen zal zijn....
Van... nu maar eens kijken hoe ik met deze rugzak de rest van de dag en mijn leven weer doorkom....(dat laatste is een grapje hoor)....
Willem heeft inmiddels een fiks eind gewandeld met de buurman... is de honden aan het uitlaten... en dan moeten we al naar Nieuwegein.... theater de Kom.... restaurant la Cubanita.....
Van... en aldus geschiedde.... de A15 op en karren maar....
Willem is lichtelijk opgewonden betreffende het doel van de reis...
Zijn Ellen ten Damme....
Hoeveel had hij er wel niet voor over haar eens live te zien....
En nou krijgt hij haar zomaar op een presenteerblaadje... en dat nog wel in corona tijd....
Van.... ik geniet van de tapas....
Wat is dat toch heerlijk eten....
Ik denk overigens wel dat ze de zalm voorraad morgen moeten aanvullen....
Tjonge wat lekker....
We zitten ver van elkaar af.... en de bediening houdt afstand....
Van... kwart over zeven de deur uit.... en je ziet Willems spanningsniveau stijgen....
"Gek is dat hè Wampie, dat ze er al is..... ergens in dit gebouw zit"....
Zo gek vond ik dat niet schat als je over een kwartier al moet optreden....
Nee flauw... ik snap het hoor Willem....
En weer verbaasd ik me over de corona aanpassingen....
Langs een speciale route... langs een speciaal loket met scherm.... aan een kant van de trap.... drankje mee de zaal in nemen...
Geen vaste plaatsen maar iemand die je (op veilige afstand) meeneemt naar waar je ongeveer mag zitten....
Hoezen om de stoelen waar je niet mag zitten... steeds twee stoelen ertussen...
En eigenijk is die ruimte wel heerlijk....
Geen klotsoksel of knoflook adem naast je.... geen knie 
die steeds de jouwe raakt.... geen ruzie om de armleuning....
Van... een rood gordijn... en klein speelgoed pianootje en een Duracel konijntje....
Lampen uit.... muziek aan.....gordijn open.... en daar zit ze....
Prachtige rode jurk.... en gewone rode rubberen slippertjes eronder....
Vanaf dat moment zijn we gebiologeerd....
Wat zou er zijn dat deze vrouw niet kan... qua stem.... 
qua beweging... qua expressie.... qua performance....
Zo veelzijdig... zo allround... zo gevoelig... zo extravagant....
Ellen ten Damme....7 oktober 1967....Warnsveld.....
Muzikante..... zangeres.... actrice.... en meertalig....
Groeide op in Drenthe.... studeerde Nederlands aan de universiteit in Groningen...
1991 haar eerste filmdebuut en daarna vele films en prijzen...
Cd na cd na cd... in welke taal dan ook...
Wonend op een woonboot in Amsterdam.... heeft ook een plek in Frankrijk om te vertoeven....
Geen relatie.... wel niet graag bij iemand horen... lees: van iemand zijn....
Borstkanker overwonnen ....
Van... het is anderhalf uur volop genieten.... ademloos op het puntje van je stoel....
En toch moet het voor haar... en de muzikanten... raar zijn zo'n half zaaltje vol....
Juist zij leeft op de energie van het publiek...
We zagen dat op de Uitmarkt....
Maar de mooiste toegift voor Willem komt nog....
Bij haar persoonlijk een cd halen....
Rode wangen.... glim oogjes....
Zo staat hij tegenover een piepklein en oh zo zachtaardige Ellen ten Damme....
Overgelukkige Willem....
Voor Willem staat er op de cd...
Liefde staat er met een hartje....
En haar handtekening.....
De cd wordt op de terugreis natuurlijk met volume voluit gedraaid....
Ik geniet het meest van de chansons....
Willem geniet van alles....
Wat een avond....
"Wanneer gaan we weer?".....
Zeg.... mag ik even sparen meneer de pensionada....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten