Dag van:
Ik teer vandaag op de overgebleven vlagen gevoel van liefde van gisteren...
Ik hoef niet lang te wachten of ze worden weer aangewakkerd....
Blijkbaar hadden ook mijn Haarlemse kleinkinderen het gevoel dat mooie dingen gewoon niet voorbij mogen gaan.... en dus videobellen ze.....
Oma in de telefoon wordt neergezet op het bureau en maakt weer deel uit van hun dag....
Soms fluistert Luna me dingen toe die haar broer niet mag horen....
Dan weer komt Michael in beeld om oma even te zien in plaats van alleen te horen....
Ze spelen een spel op de computer....'Roblox'.....
Bewaar me.... ik heb er nog Britt logeer trauma's van....
Speelde deze Luna gisteren tijdens het kaart spelletje nog zo vals als wat... vandaag is het anders...
Oma... fluistert ze.... dat poppetje dat is Michael... die wil ik pakken want die is wel 15 coins waard.... maar tja... ik heb afgesproken dat we dat niet zouden doen....
Vind ik wel jammer hoor oma....
Zal ik hem dan toch pakken gnagnagna.....
Met ze doet het niet...
Afspraak is afspraak blijkbaar.... en afspraken zijn belangrijker dan spelregels bij een kaart spelletje....
Oma breit.... ik kijk naar het spelletje en laat steek voor steek insteken, overhalen en weer af gaan....
Af en toe roep ik op de gok "oei pas op"... en negen van de tien keer zeg ik dat goed....
Die ene keer wordt me dan weer vergeven met een "Nee hoor oma... dat is een goeie..."....
Daarmee bedoelt ze die goeie van tegenover de slechteriken.....
Na anderhalf uur virtuele visite vind ik het wel weer best....
Oma gaat koffie zetten kinders...
Oké oma... wij wachten hier wel...
Hmmmzzzz... dat was niet de bedoeling....
Volgende poging....
Jongens... oma's batterij van de mobiel is bijna leeg....
Oké oma... haal maar even je lader.... wij wachten wel...
Hier kom ik dus nooit meer onderuit hè.... behalve door eerlijk te zijn....
Zeg lieve schatten... oma is het zat..... oma wil lekker muziek van luisteren en mijn eigen gang weer gaan...
Oké oma... doei oma... love you.... tot de volgende keer....
Goh.... dat eerlijkheid zoveel makkelijker zou gaan dan je kinderen die waarheid besparen om tere kinderzieltjes tegen afwijzing te beschermen, wist ik niet....
Goede leer voor de volgende keer...
Van... Willem is preken in Sneek.... zijn geboortestad...
In zekere zin zag haar daar een beetje tegenop...
Een meer conventionele gemeente dan zijn eigen gemeente...
 |
| Baptisten gemeente de Bron Sneek |
Maar wat klinkt hij opgelucht en blij als ik hem na de dienst spreek....
De mensen waren enthousiast en hij is uitgenodigd voor weer een volgende preekbeurt.....
Thuis krijgt hij de gemeente aan de telefoon waar hij vaak muziek maakt...
De begrafenis gaat niet door...
De nabestaanden hebben toch maar niet gekozen voor een dominee uit de gemeente van de overledene maar uit die van hun eigen gemeente...
Maar of Willem gastlid wil worden.... en ouderling... belast met muzikale omlijsting en rouwdiensten en stand in voor als de voorganger dat zelf niet kan.....
Of hij ook even in de gloria is....
Van.... zulke dagen als die van gisteren en vandaag zijn de geluksmomentjes dagen.....
Oh wat koester ik die....
Ik verzamel ze... om de meer barre dagen door te komen....
En vandaag bedenk ik me ineens dat er dan misschien meer barre dan gelukt momentjes zijn....
Maar het geluk heeft toch echt meer impact dan het barre....
De narigheid gooi je zo snel mogelijk overboord... vergeet je.... raakt op de achtergrond.....
Maar dat geluk.... dat koester je.... verzamel je.... zodat ooit je er steeds weer moed en energie uit kunt putten.. steeds weer....
Van.... en het kan niet op....
Willem komt juichend boven...
Zijn tweede dochter heeft weer een vriend...
Een hele leuke....
De tweede pril verliefde dochter.....
Ze komt hem gauw een keer voorstellen....
Huize Lindeman le Comte.... altijd in beweging....
En zo vertrekt Babeth naar haar Bas voor ze weer naar mama gaat...
Zet Willem na een dag rust de tv weer aan....
Valt De Verwondering met als gast juf Kiet vies tegen.... regent het pijpenstelen en ligt Bengel daarom de hele dag gezellig binnen... vordert mijn breiwerk...
Tjonge zo'n babytruitje... het mag geen naam hebben....
Gaat Benji als gewoonlijk de strijd om de macht met Borre aan....
Halen we loempia's bij gebrek aan kook lust....
Een loempia die ik niet helemaal op krijg...
En Willem de rest wel wil...
Willem doe dat nou niet... ik heb er heel veel sambal op gesmeerd....
En zoals wel vaker voorkomt, een niet naar me willen luisterende Willem.... die natúúrlijk nog geen minuut later in de fik staat.....
Van... tja.... het weekend zit er weer op....
Morgen aan de bak....
Tien kleine kleutertjes die wachten op hun juf....
Of...
Vol verwachting klopt hun hart....
Trouwens... bij jullie zeker ook al schappen vol pepernoten....?
Augustus hè....
De appels mag je nog niet eens van de boom plukken.... maar de pepernoten liggen in de winkels....
En dat wordt in deze coronatijd..... zonder groots gevierde Sinterklaas evenementen en zonder feestje met meer dan 6 personen thuis, of vermijden van drukte, dus flink dooreten in je eentje.....
Ik voorzie een pepernoten overschot.... en failliete pepernoten pieten.....
Maar goed.... bij die pech put je dus weer uit die eerdere geluksmomentjes hè.....
Hhhmmmzzzzz.... mijn positiviteit snijdt niet altijd hout merk ik al....
Blijven relativeren Wampie....!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten