Dag van:
Vijftien jaar geleden alweer...
Oké, oké... mensen van mijn leeftijd behoren misschien te zeggen '45 jaar geleden alweer" ... of misschien 40 jaar... in ieder geval iets daartussen..... maar voor mij geldt die 15 jaar....
Vijftien jaar geleden alweer.... na al een leven van 45 jaar...... waarvan 40 jaar ellende....
Die ik gelukkig om wie ik ben niet alleen als ellende beschouwd heb hoor....
Ik ben altijd ook de mooie dingen blijven zien... want natuurlijk waren die er ook...
Met als permanent een puur geluk mijn kinderen....
De rest was alleen zo vertekend en vervormd gelukkig....
Tegenover angst, dreiging, verdriet is elk momentje dat je kan lachen of iets moois tegenkomt, een geluksmomentje.....
En och.... als dan die angst, dreiging en verdriet wegvalt, en je voor jezelf kiest,.....dan begint het pas....
Dan moet je haast opnieuw leren leven....
Van...... ongeveer vijf jaar deed ik erover om dat nieuwe soort leven op te pakken... vorm te geven....
Te leren dat wat krom is niet recht te praten....
Wel begrijpen maar niet meer goedkeuren....
Zien dat fout ook echt fout is zonder altijd te denken dat iemand er niks aan kan doen....
En och wat bevielen me die vijf jaren...
Voor jezelf kiezen.... leuke dingen doen... eropuit trekken.... eigen keuzes maken.... mezelf leren waarderen....
Pffft dacht ik.... dit houden we erin.... voor mij geen relatie meer...
Nou ja... vriendschappen oké maar voor de rest.... nee laat maar....
Van..... vijftien jaar geleden....
Ik had mezelf nog één ding te bewijzen....
Dat ik niet dom was...
Aan de studie dus maar....
En my oh my... zelfs dat lukte....
En dus dacht ik '45 jaar.... nooit te oud voor een goede carrière'.......
Dat dacht ik ja...
En ik was goed op weg....
Tot die 13e september 2005.....
Daar stak een en blond warhoofd zijn kop in de deur van het leslokaal....
'Sorry te laat bla bla bla...'
Hij stelde zich voor..... Willem....
En gaande die maanden daarna bleken die Willem en ik heel wat overeenkomsten te hebben....
Leuke studiegenoot ....!!!
Ja ja.... hmmmzzzz....
Daar ging de belofte aan mezelf....
Verloor ik me daar toch weer in een man....
Natuurrijk niet zomaar... maar die strijd in mezelf zal ik jullie besparen.....
Dat heeft me hoofdstukken vol schrijfvoer gekost.....
Van...... vijftien jaar geleden op deze dag stak die Willem zijn kop in de deur.....
En we zijn nog steeds samen....
Dag carrière...... dag plannen....
Gewoon een sprong in een heel erg diepe....
En het is goed....
Blijkbaar was dit wat ik nodig had.....
Blijkbaar was dit iets dat nog niet af was in mij....
En ondanks alles...want Pffft wat een vijftiental jaren.... wat een worsteling soms.... en strijd.... heb ik er geen greintje spijt van.....
Van...... en dan eindelijk de appeloogst 2020....
Mijn boomgaard telt 1 appelbomen....
Grapje.... één boompje dus....
En dit jaar zit die heeeeeeeeeeelemaal vol appels....!!!!
Steeds stelde ik de pluk uit... te druk... het regent.... niet rood genoeg....
Maar vandaag moeten ze eraan geloven...
Alsof vlijtig Liesje in de put van vrouw Holle viel..... bij een boomgaard terecht kwam.... en de appeltjes riepen "pluk ons dan, pluk ons dan"....
Nu nog op zoek naar een mand....
Ik heb vast nog wel iets breiachtigs in de schuur staan waar de wol uit kan een de appeltjes erin...
Ja dus....
Borre, Blitz en Benji zijn mijn metgezellen....
Babs lust blijkbaar geen appeltjes....
Het is nog een heel werk om al die appels eruit te krijgen.....
Ik wist dat het er veel waren... maar zooooooveel.....
Ik kom zelf nog twee bloesem bloemetjes tegen...
Moeten dat ook nog appels worden....?
De mini appeltjes laat ik hangen..
Ze zijn wel rood maar zo piepklein dat ze direct in je holle kies verdwijnen....
Straks leuk als kerstversiering in mijn kerstappelboom....
Lichtjes erin... klaar....!!!!!
De mand vult en vult zich....
Die ga ik straks niet meer tillen kunnen...
Dat wordt wachten tot Willem thuis is van zijn kerk gebeuren....
Vandaag iets met oudjes waar hij zich over ontfermd....
Dat pastoraat is hem toebedeeld....
Benji is dol op de appels...
Al betwijfel ik of hij ze wil eten of er een speelbal van wil maken...
Borre reikt met zijn lange nek tot boven in de takken...
Controleert vast of ik niks heb laten hangen....
En Blitz bewaakt.... zoals gewoonlijk... en grrrrrrrrr oh wee als je dichtbij komt....
Dan is de mand vol....
Wil ik wat appels overhouden zonder dat ze in Benji's bek belanden dan zal ik zelf nu die mand moeten sjouwen....
Ik kan anders de buurt echt niet van appeltaart voorzien...
Hè... als ik nou in Drenthe zou wonen dan zou ik nu zo'n houten verkoop stalletje bij de voordeur zetten.... met allemaal zakjes appels...
Ah nee... niet voor de verkoop... gewoon voor de weggeef....
Met het baldadige hangjongeren gehalte 's avonds hier in het speeltuintje lijkt me dat in Arnhem niet zo'n goed plan .......
Trouwens.... jongeren eten geen appels... die blowen ze....
Van...... Willem thuis... ik mijn tut middag....
Haren een kleurtje... badderen..... nagels lakken....
Al die dingen die ik deze week voor vrijdag niet voor elkaar krijg....
En als afsluiter van weer uit eten...
Ik moet zeggen, ik corona tijd is zo'n vreetschuur nog wel te behappen...
Het is een stuk rustiger dan anders....
Anderhalve meter is redelijk te doen... en het eten staat daarbinnen...beterrrrrrrrr!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten