Dag van:
Ja Willem... ik heb de wekker speciaal voor jou op half zeven gezet ...
Zie je wel... ik ben wakker....
Ik zie dat jij ook wakker bent om je op te maken voor de reis naar Drachten en je gepreek....
Ik ga dus mijn bed weer in....
Nee Willem... ik kon er niet uit...
Doe Babs maar in de hal... Blitz stormt vanzelf wel naar boven en Benji en Borre vermaken zich wel....
Kijk... dat laatste had ik dus niet moeten zeggen...
Ik hoor Willem dan wel niet meer weggaan....
Ik hoor een half uur later Benji wel...
Benji is een geweldige hond....
We hebben nog nooit zo'n mafkees bij de hand gehad....
Hij is ook prachtig om te zien...
Maar dat geblaf.... dat eeuwige geblaf OM ALLES en dus eigenijk om niks.... nee dat zijn we niet gewend....
En als hij nou ook vanzelf stopte... zoiets als zo'n lichtknop die aangaat als je binnengaat en vanzelf weer uitgaat als je de deur sluit.... dan was het nog te dragen...
Maar onze Benji heeft alleen een aan knop....
En hopeloze vreselijke luidruchtige aan knop...
En dat heeft hij van begin af aan gehad...
Zijn mama was een waakhond... en Benji lijkt op mama....
Er is dan wel geen erf zoals waar hij geboren werd.... maar een tuin of voordeur of wat dan ook is ook goed...
En dus hoor ik Benji..... onophoudelijke Benji....
Schreeuwen helpt niet hoor....
Al ben ik daar 99 van de 100 keer toe geneigd...
HOU JE BEK!!!!!!!......
Nee... Benji moet je liefdevol toespreken....
Stil maar Benji, het is goed hoor....
Daar moet ik dus mijn bed voor uit....
Blote voeten op het zeil verhaal....
Boven aan de trap helpt niet dus hè .....je moet er nog naar beneden voor ook....
En dat wil je niet...
Om twee redenen niet ....
1 Beneden is verder van mijn bed dan boven aan de trap... grote kans dus dat je je bed pas 's avonds weer ziet...
2 je wilt de onmogelijke bende niet zien die ze in jouw kwartier extra slaap hebben gemaakt...
Geen grote kans dus dat je je bed pas 's avonds ziet... maar een stellige zekerheid....
Van .... onze honden kunnen kastjes en lades openen...
Vraag niet hoe...
We hebben ze helaas nog niet op heterdaad kunnen betrappen...
Nee tuurlijk niet.... ze doen het uit protest...
Omdat je nog boven bent....
Omdat je op visite bent....
Omdat je even boodschappen moest doen...
Omdat je met je buren buiten staat te kletsen....
Omdat je uitslaapt....
In dit geval zijn er twee daders...
Dat moet wel want Babs zat in de hal en Blitz was inderdaad boven....
En als er twee goed zijn in onschuldige koppen trekken..... dan zijn het die twee reuen wel....
Op wie word ik nou boos.....
Heeft boos worden überhaupt wel zin....?
Ze zeggen immers dat een hond geen tijd kent.... dat je een hond op het moment zelf moet straffen....
En onmogelijke opdracht dus want honden doen meestal iets als je er niet bent.... als je niet kijkt... als je je even omdraait.... etc.....
Van... nou oké dan....
Slapen lukt niet meer....
Boos worden kan niet meer....
Dan maar aan de koffie....
Breiwerk oppakken....
Of nee... toch maar niet....
Laat ik nou aan dat afscheidscadeau voor Willem beginnen....
Niet dat hij afscheid van mij neemt... integendeel....
Hij bijt zich liefst nog beter vast in mijn leven door dat pensioen....
Maar het schijnt er dus bij te horen dat je iets geeft....
Zijn dochters hebben wat bedacht..... ook een act of iets....
Zijn vrienden hoor ik erover.....
Gister werd er nog even tussen neus en lippen gevraagd of Willem.... al had....
Dus ik moet er ook aan.....
En gelukkig heb ik net vakantie gehad... al zou je dat niet zeggen.... en ben ik nu nog creatief van geest.....
Maar goed... dat laatste kan ook komen doordat ik eindelijk weer aan het werk ben in een creatieve omgeving....
Ik kan er alleen natuurlijk niks over zeggen want ook mijn Willem is een blog lezer....(zo nu en dan... en natuurlijk nét niet dan maar nu.... als het je niet uitkomt)...
Enfin.... het wordt in ieder geval een tranentrekker.... geloof me....!
Van uren en uren ben ik aan het uitzoeken ervan.....
En uren en uren ben ik bezig met het..... ervan....
Dat is dus mijn zondag....
Een zondag waar ik niet eens over vertellen kan....
Nou ja...tot na 18 september dan.... dan wel....
Van.... Willem komt thuis....
Hij wil de koffie uit een kastje pakken....
Oeps.... Bengel....
Die moet de kast in gevlucht zijn toen de honden die openmaakt....
En ik heb zo dat deurtje met een klap vol ergernis dichtgegooid....
Arme Bengel.... zat daar zes uur opgesloten...
En er staat niet eens kattenvoer in die kast....
Ze springt ook meteen op het aanrecht gedeelte dat bestemd is voor katten omdat dat hun voer staat...
Lager kan ook niet want anders zouden de honden het al opgegeten hebben..... of het nou kattenvoer heet of niet.... het is eetbaar .....
Van... nu kan ik dus even niet werken aan het cadeau....
Dat kan vanaf nu alleen tijdens de honden uitlaat momenten....
En Willem is moe.... dus slaapt...
Maar hem een zin hazenslaapjes kennende Waag ik de gok niet er nu mee verder te gaan....
Breien it is dus....
Van... en samen De Mol kijken want dat zijn er gisteren niet aan toegekomen...
Ooooh prachtig Toscane.....
Dat moet vast voor de corona opgenomen zijn....
Aan de bomen te zien inderdaad in de herfst....
We genieten samen..... Van de omgeving.... Van de opdrachten.... Van de kandidaten....
Ik zet mijn punten in en..... sluit zorgvuldig alles op de computer af....
Willem en feestjes en cadeaus.... niets is veilig....!
Morgen weer aan de slag....
Mijn afscheid is gelukkig nog niet in zicht....
Ik moet er niet aan denken....!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten