Dag van:
Je kan er wel tegenaan blijven hikken hè....
De hik geeft aan dat je nog een sterk hart hebt hoor ik wel eens zeggen...
Nou... dit sloopt..... en sterkt niks niet....
Vandaag zonder na te denken hak ik een knoop door...
Ik loop naar beneden waar Willem al lang en breed aan de zoveelste kop koffie zit, de honden heeft uitgelaten en de zoveelste aflevering van Outlander zit te kijken....
En zonder dat ik ook maar enige sturing van mijn hersenen krijg... nog geen seintje zelfs... flapt eruit...."Ga je zo mee naar Apeldoorn om naar die auto te kijken"...
Ik schrik me rot als ik het gezegd hebt....
Maar tja... de woorden zijn er nu uit hè...
En het antwoord komt twee seconden na de vraag al..."Ja natuurlijk"....
Nu is er echt geen ontkomen meer aan....
Stilzwijgend drink ik mijn kopje koffie...
Stilzwijgend zoek ik het adres van de carstore in Apeldoorn op....
Stilzwijgend haal ik weer wat kleine spulletjes uit mijn Micraatje....
Niet alles... welnee... als ik nou de kofferbak nog vol laat liggen... en het dashboard kastje ook.... dan is het net of het niet gaat gebeuren...
En schoonmaken doe ik ook niet...
De zijkanten van de Micra zitten nog vol pekel resten...
De vloer ligt bezaaid met zand.... blaadjes en een restje gevallen as van de sigaret....
Dan komt Willem met Blitz naar buiten....
Blitz gaat tegenwoordig zo'n beetje overal mee naar toe omdat Babs haar niet met rust laat....
Toe maar Blitz... ga maar lekker op de achterbank....
Met al jouw haren die erin gaan zitten, blijft het lekker nog mijn Micraatje....
Ik stel de tomtom in en rij achteruit...
Welke sufferd zet nou de grijze afvalbak zo op de oprit dat ik mijn auto er niet uit kan draaien...
Dat kan je wel, zegt de sufferd ....
Dat kan ik niet, zeg ik....
Draai dan bij zegt de sufferd...
Dan lukt het nog niet, zeg ik....
Draai dan goed bij, zegt de sufferd...
Stap dan uit een verzet dat ding, zeg ik...
En dus stapt de sufferd uit...
Het had makkelijk gekund, zegt de sufferd als hij weer instapt...
Dan zet lekker je auto de volgende keer zelf op deze plek, zeg ik....
Ik zet de bak altijd daar, zegt de sufferd...
Ik zet hem altijd naast de oprit, zeg ik....
Onzin, zegt de sufferd...
Stik, zeg ik.....
En zo rijden we richting Apeldoorn...
Keuvelend over ditjes en datjes .... zolang het maar niet over grijze afvalbakken gaat...
En zo komen we bij de Carstore aan....
Met mondkapje op lopen we naar binnen...
Een vriendelijke jongeman rijdt net lijnrecht een glimmend paarse auto in z'n achteruit naar binnen....
(Nee er stond geen grijze afvalbak)....
Ik kom voor de Nissan Pixo zeg ik, nog lang niet overtuigd van mijn gewenste aankoop, wat timide....
Ik mag u niet binnenlaten zegt de jongeman....
Corona weet u....
Maar kom binnen... dan doe ik de roldeur dicht....
Dan grijpt hij met zijn hand naar zijn kin...
De Pixo zei u.... die heb ik net voor 99 procent zeker verkocht....
Die staat nu bij de garage voor de APK....
Goh jammer zeg ik, niet geheel met een overtuigende klemtoon op jammer....
Heeft u nog andere Nissans in die prijsklasse....?
Nee... die heeft hij niet...
Oké... dan zoeken we verder... dank u wel... en opgelucht draai ik me om....
Micraatje... je mag nog even blijven....
Deze is ook leuk, zegt de positivo die nu zoiets heeft van 'ik ben niet voor niks met je hierheen mee naartoe gegaan'.....
De jongeman hapt direct....
Ja deze is zeker leuk... een pittig autootje....
Wel iets duurder overigens....
Nee, zeg ik gedecideerd.... ik wil geen witte auto....
Ik ben niet zo'n poetser namelijk...
En tijd om wekelijks naar de autowasserij te gaan heb ik al helemaal niet....
Maar positivo loopt eens door de ruimte....
En deze dan...?
Nee, zeg ik wijs, ik heb immers mijn huiswerk gedaan,.... deze heeft een distributieriem... en dat wil ik niet....
En die golf heeft teveel kilometers gemaakt...
En die daar is al een ouwetje.....
Die ik wil moet jonger zijn dat de micra....
Stiekem kijk ik wel met een schuin oog naar het paarse gevalletje...
Maar tja... een Peugeotje... die stond niet op de lijst betrouwbaarste auto's, denkt mijn schuine oog....
Willem... (klinkt toch beter dan sufferd en positivo)... heeft het door...
Die is leuk hè, zegt hij....
Ja dat is hij zeker, zeg ik....
De jongeman hapt weer....
Hij heeft goed geluisterd.... met distributieketting en erg weinig kilometers.... daarbij is hij van 2015....
Mijn schuine oog staat op slag recht.....
Zal wat kosten, zeg ik....
Ja dat wel mevrouw... het zit wel boven uw streefbudget....
Ik slik dan ook als ik de prijs hoor....
Meer dan het dubbele van wat ik in gedachte had...
Daar heb je bijna een nieuwe voor.... nou ja... bij wijze van dan....
Ik heb mijn smoes al klaar...
Nou Peugeot is Frans en dus een zomer autootje... die roesten snel en hebben geen sterke motor....
(Wat ben ik al goed hè??!!)....
Echter... de jongeman is beter....
Maar mevrouw... deze heeft een Japanse motor hoor...
De Aygo motor van de Toyota....
Oeps..... nu wordt het toch nog interessant....
Wilt u koffie.....?
Ja, Willem altijd natuurlijk....
Nee dank u, zeg ik tegen de enorm vriendelijke jongeman...
Ondertussen babbelen we over de moeilijke tijden...
Slimme zet natuurlijk want vrouwen kunnen meer dingen tegelijk... namelijk babbelen, luisteren én nadenken over die auto.... als je ze maar de tijd geeft....
Maar goed, het gesprek staakt...
Nee, zeg ik, ik doe het niet....
Echt veel te duur....
Hoeveel heb je dan gespaard vraagt mijn wederhelft...
Ik fluister het hem...
Nou dan kan het toch, zegt hij hardop terug....
En dan hebben we samen een Peugeot... dat staat leuk op de oprit...
Hoor je het hem zeggen....?????.... ja hè.....
Tjonge jongen... "dat staat leuk op de oprit"....
Grote broer 508 en zijn piepkleine zusje de 108.....
Echt hè... wat moet ik met zo'n man....
Maar Willem gaat serieus verder....
Nee heus, zo'n jonge auto... zo weinig kilometers... dat krijg je niet snel weer... en je doet er zeker weer tien jaar mee...
Volgens mij mag de jongeman mijn Willem wel....
En de kleur past precies bij u zegt hij.....
Een fijn stadswagentje.... maar u kunt er ook mee naar school, Didam, Haarlem of Parijs....
(Tjonge had ik hem dat ook al verteld in de tussentijd)...
Rij eens een blokje om... dan weet u hoe het voelt....
Oh help... dat komt wel dichtbij koop en dus afstand van mijn geliefde micraatje....
Maar ik laat me overhalen....
Iets van... voelt als met één been over de streep...
Het loeit door de Prinsenweide...
Wampie rijdt weg...
Tjonge wat hoef ik maar weinig gas te geven om op te trekken...
Dat wordt wennen....
Hoog zit ik ook....
En hij is kleiner dan mijn Micra....
En alles ziet er zo anders uit...
Oh waarom blijven auto's toch niet eeuwig jong.... dan hoeft ik nu niet alle moeite te doen om het vertrouwde los te laten....
En daar sta je dan... midden in de garage... twijfelend... piekerend....
Wat houdt me tegen... het Micra afscheid.... de prijs.... niet gewend zoiets voor mezelf uit te geven.... de snelheid waarmee alles nu gaat..... het merk.....?
Willem knikt me bemoedigend toe...
Of wil hij dat ik opschiet...????
Doe het nou maar... goede keus Wampie...
U hoeft twee jaar niet voor de APK keuring gooit het vriendelijk jongmens er nog even bovenop...
Ik zou het zeker doen, zegt Willem....
Ik kijk.... leuke kleur... jong... distributie ketting.... weinig kilometers.... een radio die het doet... een kofferbakslot dat het doet.... leuke vorm...
Ik doe het, zeg ik....
Wat zei ik?..... zei ik dat....?
Ja dat zei ik.... ik zei ja....
Koffie, zegt de vriendelijke man...
Geweldig, zegt mijn stoere Willem....
Hoe drinkt u de koffie, vraagt de jongeman...
Zwart, zeg ik...
Ook al goedkoop zegt de jongeman...
Ik moet wel na zo'n aankoop, zeg ik....
Ik ga het in orde maken, zegt de vriendelijke jongeman als hij ons de koffie geeft....
En dan raakt Willem lichtelijk in paniek...
Nu al, vraagt hij...
Ja meneer, dat regelen we direct voor u....
Maar de beurt... de APK..... en zo, vraagt Willem...
Alles al gedaan meneer.... hij is rijklaar....
We duiken een kantoortje in.....
Het gesprek wordt nu intiemer en kwetsbaarder...
Hij vertelt over zijn afkomst... Italiaans Turks.... en over zijn Italiaanse vrouw... en de familie die ze zijn verloren door corona....
Hoe moeilijk de tijden nu zijn om je zaak te kunnen behouden... en hij heeft er zo hard voor gewerkt en in geïnvesteerd.... hij wil geen uitkering... hij wil werken...
We praten over Sicilie waar zijn familie vandaan komt....
Zevenentwintig is hij pas....
We praten over mijn werk en over Willems stuklopen op het onderwijs...
We praten over opvoeding....
En ondertussen schrijft hij de auto over ... log ik in met digiD en zet de Nissan op zijn naam... slik....
Ik betaal... met zijn identifier die ik mag lenen...
Nee, niet pinnen... dan zien ze dat er mensen in zijn carstore zijn geweest... en dat mag niet in de corona tijd...
Ze moeten de auto's tegenwoordig thuis afleveren....
Maar dat zou hem veel te veel tijd kosten en hij zou andere inkomsten mis lopen...
Nog één ding te doen... de verzekering...
Ik bel ohra...
Dat menu daar word ik gek van... doe maar gewoon een medewerker...
En die krijg ik....
Hallo... met Silvana... waarmee kan ik u helpen...
Hallo Silvana... met Wampie... ik wil mijn auto......
Wampieeeeeeeeeeeeeeeeee!!!!!!
Lieveeeeeeeeeeeeeeerd!!!!!!!
Met de mama van xx.......
Ooooooooh Silvana.... ben jij het....
Ja, lieeeeeeeefste juf ooit......zoooooooo leuk dat ik jou aan de lijn heb.....
Heb je een nieuw autootje gekocht ..... wat leuuuuuuuk...
Ik heb dus een moeder van een oud leerling aan de lijn...
Een vreselijk leuk mens....
De twee mannen in het kantoor doen de handen over de oren....
Er wordt nu wat afgekakeld en gelachen....
Maar enfin... ondertussen wordt mijn nieuwe autootje dus verzekerd ook nog....
Goedkoper... en met korting...
Hatsekidee....!!!!!!
Daaaaaag lieveeeeeeeeeeeerd!!!.....
Dag Silvana.... ik zal je straks een foto van het autootje en mij sturen... en bedaaaaaaaankt!!!!
En een knuffel voor je dochter straks....
Ja doeiiiiiiiiii lieve schaaaaaat!!!!!
De mannen laat ik nalachend in het kantoor achter...
Ik moet mijn afscheidsritueel beginnen...
Micraatje uitpakken.... nog een laatste foto.... een laatste klopje op het dashboard en de motorkap...
Dag lieve trouwe betrouwbare vriend die me nooit in de steek liet....
Waar ik zoveel in gereden heb... zoveel mee beleefd heb.... zoveel mee gezien heb...
Die me altijd overal veilig heen bracht en weer thuis bracht....
Mijn liefste autootje ooit...
Krijg het nog goed lieve Micra..... in het Oostblok of als helpend onderdeel in noodgevallen....
Oh bah... wat haat ik dit soort dingen... theatrale miep die ik ben...
Gelukt, vraagt Willem.... maar hij ziet het al aan mijn gezicht...
Moeilijk hè......
Dan bedanken we het vriendelijk jongmens Kerim....uitbundig maar we mogen nog niet weg voordat we zijn prachtige autocleaning bedrijf hebben bewonderd...
Van top tot teen je auto helemaal schoon... motor... bekleding.... ALLES....
We wensen hem nog veel succes in deze moeilijke tijd...
Ja ja... en jullie mogen altijd bellen als er iets is, zwaait en roept hij ons na...
Wroeeeeeeeeem zegt het gaspedaal...
Dat zeg ik.... effe wennen....
Maar na een verkeerslicht of tien gaat het al stukken beter....
En zo tuf ik naar huis.... onwennig.... nog niet super door het dolle... maar toch met een zeker gevoel van opluchting...
Ik heb het gewoon gedaan.... een andere auto....
Ga je gauw boodschappen doen en eten koken vraagt de hongerige.... het is al vijf uur geweest...
Ja Willem... ben al weg...
Maar duh...... eerst even langs mijn dinnetje een paar straten verder natuurlijk....
Met haar zal ik immers de meeste uitstapjes gaan maken weet ik nu al....
Wij tuffen immers altijd en overal naartoe....
En ze is trots op me... en blij....
Wat een tof, écht Wampie autootje zegt ze....
Gek hè... en dan voelt het al beter....
En ik begin me ook een beetje trotse eigenaar te voelen....
I did it....
En als de appjes van mijn kinderen binnenstromen.. met oh mam echt iets voor jou... dat past helemaal bij je....wat gaaf....
En de appjes van vrienden en bekenden.... met leuke kleur... echt iets voor jou....tja... dan voelt het helemaal goed....
En dan lig in bed... en zie in mijn gedachten mijn lege afgereden micraatje voor die garage deur staan....
En dan pink ik een traan weg en denk....
Was er maar een verzorgingshuis voor oude autootjes....
Ik zou er elke week op bezoek gaan....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten