Dag van:
Zo hoppa... mijn tweede autoloze dag...
Ja.. ik heb m nog wel...
Hij staat ergens op de oprit verscholen naast z'n veel grotere broer en een verre grote neef van de buurman...
Ik zeg maar zo, je moet het lot niet tarten.... rustig aan wennen dus...
Ik weet het... sommige mensen gaan dan dus in de weekenden zo'n nieuwe auto uitproberen en inrijden of eigen maken...
Ik ben meer het type van... niet meteen elkaar bovenop de lip zitten...
Ik heb met Willem immers ook eerst 11 jaar gelat voordat we gingen samenwonen....
Nou weet ik dat auto's een minder lange houdbaarheidsdatum hebben dan mannen... trouwens dat dacht ik van Willem ook met al die mislukte relaties en huwelijken voor mij.... maar oké... met het ottertje zal ik dus de band wat strakker aantrekken....
De verlatings- en bindingsangst zal er niet minder om zijn....
Enfin... autootje staat dus heerlijk op de oprit in de zon waar het, volop over de auto verspreide, Saharazand zich vertrouwd bij voelt.....
Er was eens paars... het is nu Sahara geel....
We lopen maar weer eens een ommetje...
Ik heb uit reacties begrepen dat meer mensen deze app nu gedownload hebben maar moeite hadden met het instellen van naam en wachtwoorden...
Nou inderdaad... dat is tegenwoordig een crime...
Dacht ik dat ik de enige Wampie op de wereld zou zijn....
Het blijkt een illusie...
Daar ik echter geen naamsafstand wil doen, blijft het Wampie maar zet ik er van armoede maar een cijfer achter...
Bij de meeste sites ga ik als Wampie13 door het leven...
De 13 is dan mijn geboortedag om maar niet ook het cijfer te vergeten ...
En ik raad menigeen na 50 pogingen aan om niet het eerste woord dat dan in je opkomt als naam in te typen.... want NATUURLIJK accepteert hij die naam dan wel en ga je als vloek of schandvlek door het leven....
Ik vertel dit dus uit ervaring van één van de lezers..
Wachtwoorden invoegen is lastiger...
Tegenwoordig moet je sterke wachtwoorden bedenken...
Dus spinazie met een hoofdletter, een cijfer spinazie 10 en een leesteken spinazie10!......
De associatie spinazie en sterk is snel gelegd.. dus nee... fout wachtwoord......
Mijn wachtwoorden bestaan tegenwoordig uit korte zinnen ...
Ze komen er zo nooit achter...
Vlaflipisgeelbruin2!......Spinazieinblik54?....iklustgeenpoepBAH24! ....Ditraadjenooit98? .....Wiedithacktisknap43!....
Nou ja.. zoiets dus...
Ik werk al jaren met zinnetjes... erg handig..
En ja ik ben wel eens gehackt maar op een site waar ik vergeten was een zinnetje als wachtwoord te gebruiken...
Daarbij komen de meeste hackers uit Oostblok landen.. nou en voordat die Nederlands onder de knie hebben....
Het ommetje dus..
Vandaag één die op het lijstje kan van meest frustrerende momenten in mijn leven...
De modder is enigzins opgedroogd...
Laat ik zo zeggen... er is glijgevaar maar het drijfzand effect is er niet meer...
Dat scheelt een stuk en loopt een stuk ontspannender ook nog eens..... en dat is goed voor de hersentjes vindt het Scherderherdertje vast....
Je zou er pardoes het 'verstand op nul' effect mee kunnen bereiken....
Babs, Blitz Borre en Benji zijn weer door het dolle...
Mijn camera draait overuren...
Dan komen we bij het beekje aan....
Plons zegt Blitz voordat we er erg in hebben...
Plons doet Borre haar na...
En Babs blijft niet achter als de baas de stok in het water gooit...
Nou Benji nog....
Die durft pas sinds kort in het water... het duurt dus even... maar dan liggen ze er toch alle vier in....
Wat een idyllisch plekje is dit toch...
Het bos......de beek met z'n takken er overheen voor de bevers.... de fluitende vogeltjes die ik maar niet in het vizier van mijn cameralens krijg....
Ik snuif de heerlijke boslucht op...
Zolang ik die ruik heb ik echt geen corona....!
Dan begint mijn camera te klikken....
Borre in het water... Blitz in de lucht tijdens een sprong... de plons van Babs.... Benji met druipend vacht...
Even kijken op het scherm of er echt een paar mooie bij zitten...
Ik kijk op het scherm... ik hoor geritsel... ik kijk op.... en daar springt met de grootst mogelijke elegantie een prachtige hinde over de sloot....
En ik sta daar... met mijn open scherm..... en zeg "heeeeeeeeee".....
In die heeeeeee zitten tal van emoties verwerkt: de verbazing dat zoiets op anderhalve meter van mij dit zich afspeelt.... ongeloof want zag ik dit wel goed.... verrassing van waar komt die hinde ineens vandaan.... teleurstelling dat het maar zo'n kort moment was.... respect dat zo'n dier zo vlug is.... bewondering omdat ze zo mooi sprong... boosheid dat ik verdxxxx net mijn camera uit heb...
Het was maar een zacht klinkend heeeeeetje maar alles zat erin...
En het ging zo snel dat Willem het niet eens zag....
Ik tuur het bos door...
Waar is ze gebleven...
Komen er nog meer...?
Ik heb nu mijn camera natuurlijk start klaar....
Maar ze is weg.... en ze blijft weg...
Krijg ik eens één keer de kans een hert op de foto te krijgen, kijk ik op het scherm....
Ik kan me wel voor de kop slaan....
Maar mooi was het...!
Al is het dan op mijn netvlies....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten