Dag van:
Zitten in een kamer waar het kabbelend water, weerkaatst door de zon, op je muur spiegelt....
Mijn ochtendbeeld...
En hoelang ik hier nu ook woon, het verveelt nooit...
Ik zet geen tv aan, noch de radio.... en geniet van de stilte... en dat beeld.....
Alleen de klok tikt... en af en toe ontsnapt er een zucht uit de, diep in slaap zijnde, honden die, na een lange wandeling, uitgeteld op de vloer liggen....
Bengel ligt op het vachtje op de bank met haar kop in het zonnetje.... ze spint....
Betsy ligt helemaal in de zon bovenop de krabpaal....
Dit aanschouwen is gewoon nog fijner uitrusten dan 's nachts in bed....
Rust zien is rustgevender dan je eigen gedraai van linker op rechterzij.... en al die gedachten die altijd maar weer 's nachts het ergste in je hoofd spoken...
Ik heb geen idee welke dag het is vandaag...
Misschien wel het lekkerste gevoel van vakantie hebben...
En als ik naar buiten kijk en de pimpelmees en koolmees van de pinda's zie snoepen die in de gister gesnoeide appelboom hangen, denk ik nog 'jullie hoeven de dagen van de week nooit te leren'..... voor jullie geen weekend of woensdag gehaktdag....
Geen moeilijk gedoe van planningen maken als jullie op reis gaan.... twee uur van te voren op een vliegveld dus een half uur daarvoor op de parkeerplaats.... even rekening houden met files op de heenreis dus op tijd weg....
Geen moeilijk gedoe met paspoorten en corona bewijzen....
Je tak van de appelboom is je startbaan... en vliegen maar....
Dan denk ik aan de vogels uit de Oekraïne....
Voor hen geldt ook... vleugels uitspreiden en wegwezen....
Geen koffers pakken.... niet in lange files staan.... niks achterlaten.... geen afscheid nemen.... niet bij een grensovergang uren hoeven wachten... geen angst voor wat je te wachten staat in dat andere land....gewoon hup weg..... overal is lucht... overal zijn bomen... en bijna overal is water.....
Hup weg, zonder weet van waar grenzen liggen.... altijd wel ergens voedsel en takken om een nieuw nest te bouwen en daar je eieren te leggen....
En toch kennen zij ook angst...
Angst voor wat groter en machtiger is dan zij...
Vluchten en schuilen zijn hun enige wapens....
Zij voelen altijd het gevaar aankomen daar waar wij mensen het vaak nog eerst ontkennen....
Het recht van de sterkste is immers een eerste natuurwet....
En het is dan dat ik bij de vraag kom waar ik eigenijk al meteen het antwoord op weet...
Wat is bij ons dan het recht van de sterkste...?
Is dat nou een man als Poetin?.....
Wij mensen bestrijden het recht de sterksten...
Wij verenigen ons....
Ons antwoord is immers dat LIEFDE het enige recht en de enige sterkste is.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten