Dag van:
Op school is er geen oorlog.....
Wie heeft het er nou over oorlog als er zoveel zieken zijn die door de carnaval corona hebben opgelopen...
Nee, er is geen oorlog al proberen we wel te overleven en elkaar bij te staan waar we kunnen met al die lege plekken voor de klassen....
Op school is er geen oorlog....
Wie heeft het nou over oorlog als je in de vakantie jarig was en je dat vandaag in de klas mag vieren....
Nee, er is geen oorlog want ieder kind is in feeststemming....
Wat zit er in de grote tassen...?
Vast veel traktatie....
Op school is er geen oorlog....
Wie heeft het nou over oorlog als in de kantine de directie en teamleiders staan om eigen gemaakte smoothies uit te delen...
Als dank voor ons harde werken en om ons gezond te houden....
Op school is er geen oorlog.....
Wie heeft het nou over oorlog als juf vertelt dat morgen het grote jaarlijkse schoolbrede project begint dat over mode gaat...
Morgen de mode liedjes door de intercom zullen schallen....
Er allemaal mal verklede juffen en meesters door de gangen lopen als je binnen komt, die je op gaan meten, je haren willen doen, je schoenen willen poetsen, je gekke hoedjes opzetten....
En de juf ook nog vertelt dat er een pyama dag komt, een gekke haren dag en een blauwe kleren dag....
Dat er een voorstelling komt en dat we allemaal met kliederspul onze eigen hoedjes gaan maken....
Dat we gewoon drie te gekke weken tegemoet gaan....
En dat de poppenhoek nu al omgetoverd is tot mode atelier met waslijnen die vol hangen met verkleedkleren....
Nee op school is er even geen oorlog...
Zijn er geen vreselijke beelden....
Is er geen verdriet of medeleven....
En toch....
Toch zet ik even de online radio aan om giro 555 te volgen....
Heel even maar.... als de kinderen buiten zijn....
En toch appt Willem me dat hij al geld gestort heeft en of ik dat ook al gedaan heb....
En toch....
Het is immers niet van je netvlies af te krijgen... uit je gedachten te bannen.....
En steeds maar weer bonkt het in mijn hoofd....'door één man'....'door één man'......
"Nee, roept Willem dan, ook door zijn volgers'....
Angst antwoord ik dan,.... allemaal angst... voor één man.....
De dag verloopt gezellig maar ook zoals een eerste dag na de vakantie vaak verloopt, hectisch....
Is die brief van het ziekenhuis over die leerling al binnen....?
Op welk bureau is die terecht gekomen want hij ligt niet bij ons.....?
Die leerling die ineens naar een therapeuten groep moet waar van alles voor geregeld moet worden...
Die andere leerling die nog niet op school is omdat er geen begeleiding te regelen viel....
Twee oudergesprekken.....
En och jee, de luiers van een van de kleuters zijn op....
Maar hee... die andere is juist zindelijk geworden in de vakantie...
Komt dat even mooi uit....
Daarnaast moet het clubje weer even de grenzen
opzoeken natuurlijk na zo'n heerlijke week thuis....
opzoeken natuurlijk na zo'n heerlijke week thuis....
Maar dan zit de dag er toch op....
Nu even goed nadenken want Willem wil weer eens op dieet....
Ik moet dus vooral een caloriearme maar wel voedselrijke avondmaaltijd op tafel zetten...
Zeg maar, op schoot zetten.....
En dat lukt gelukkig....
"Hier zit niks in hè Wampie... hier kan ik best een tweede bord van nemen".....
En ik zeg maar niks meer......
Ik bereid mijn volgende handwerkproject voor...
Een fleurige gehaakte kinder verjaardagstaart die we bij elke verjaardag in de kring kunnen zetten en waar dan kaarsjes uitgeblazen kunnen worden...
Een monsterproject..... maar ik heb er zin in....
En terwijl ik de eerste ketting haak begint het hel 555 programma op tv....
De oorlog, van nog geen twee en een half uur vliegen hiervandaan vandaan, komt weer binnen.....
In beelden, in woorden, in gedichten, in tranen, in liedjes, in oproepen....
In vreselijke beelden..... in vreselijke woorden....
Angstige betraande gezichten knallen mijn woonkamer in...
En net zo min als dat ik me een voorstelling kan maken van het bedrag dat binnenstroomt, kan ik me geen voorstelling maken van al die duizenden, wellicht straks miljoenen vluchtelingen....
Ik hoor in alle acties die er zijn, van pannenkoeken bakken tot vluchtelingen ophalen en onderdak bieden, de machteloosheid doorsijpelen.....
Druppels op een gloeiende plaat.....
Maar toch.......
Maar ook denk ik stiekem nog.... wat geweldig dat vier kinderen met pannenkoeken bakken meer geld ophalen dan een illegale etherpiraat die plaatjes draait....
Waar laat je miljoenen vluchtelingen....?
-Willem moeten we niet....???????
Willem schrikt op....
Hij weet wat ik vragen wil....
-We hebben een kamer over.....
Twee kinderen of zo....
Het is maar tijdelijk....
En ze kunnen mee naar de camping van de zomer....
Net als toen Victor uit Wit Rusland weet je wel... die door dat gezin in de vakantieperiode werd opgevangen en die zo gek op Bikkel was....
Willem blijft stil....
"Daar moet ik over nadenken" zegt hij na lang zwijgen....
En ik weet het wel.....
Het zal ook een druppel op een gloeiende plaat zijn....
Maar toch.....
Ik hoor de vrouw van giro 555 vertellen hoe een ongekende ramp het dit keer is...
Dat het nog maar het begin is.... en nog veel erger gaat worden....
Ik zie die kindersnoetjes tegen busraampjes gedrukt.....
Wanhopige moeders die hun kinderen laten gaan en tegelijkertijd afscheid nemen van hun mannen....
Door één man..... door één gek.... die ook nog eens niet nadenkende, hem klakkeloos volgende ezels achter zich heeft staan.....
Die duizenden mensen van zijn eigen volk laat oppakken omdat ze tegen hem zijn..... ofwel wel zinnig kunnen nadenken.....
De teller van giro 555 stopt bij ruim 106 miljoen....
Maar waar stopt deze oorlog.... dit vreselijke leed.....?????
Geen opmerkingen:
Een reactie posten