Dag van:
Hoe ouder je wordt hoe meer kunststof je gaat bevatten om te blijven functioneren...
Begon het met twee kunststof hulp oren in de vorm van een gehoorapparaat.... sinds vandaag ben ik ook in bezit van een aantal kunstof kiezen bevestigd aan een metalen frame....
Waarschijnlijk is dit nog een uitstaande straf van het feit dat ik ooit als kind een beugel hebt verstopt die nooit meer teruggevonden werd, want wat ik nu in mijn mond heb zitten is vele malen heftiger dan die beugel....
Metalen constructie tegen je gehemelte en om twee kiezen om de rest van de gaten van kunstof nep te voorzien....
En dat zegt zo'n tandarts er niet bij hè als hij je zo'n ding aan smeert....
Dat er stukjes eten tussen blijven zitten... dat je gaat slissen.... dat je er droge lippen van krijgt... en dat het (voorlopig nog) mega irritant in je mond voelt....
Ik durf het kreng er ook niet zelf uit te halen....
Veel te bang dat ik hem er niet meer in krijg.... of de rest van mijn gebit mee trek...
Maar.... ik kauw weer... al voelt het vreemd....
Ik heb weer een gevuld bekkie en dus ook een gevuld gezicht (niet iets waar ik nou echt op zat te wachten)....
Mijn tong draait overuren van het steeds maar weer voelen.... of stukjes eten weghalen...
Ik merk ook dat ik nog niet écht durf te eten en ben dan ook blij dat Willem thuis komt met kibbeling als avondeten...
Temeer omdat ik weet dat de viskraam 2x per week recht tegenover de Chinees staat..
Waar ze je weet wel met een krokant laagje verkopen.....
Nu nog kunststof knieën en maar hopen dat het daarbij blijft....
Vandaag is ons Bengeltje 5 geworden...
Liefste kat der katten .....
Bengel 5 jaar
Zo zacht
Zo liefdevol zacht
Zo vol liefde zacht
Zo vreugdevol zacht
Zo kwetsbaar krachtig zacht
Zo zacht
Zo lief
Ik heb je zó lief
Bengel zelf heeft er geen weet van....
Die ligt op de stapel tuinkussens op de bank die Willem daar te drogen heeft gelegd omdat hij ze, na 3x het gevraagd te hebben ze op te ruimen, ze niet had opgeruimd en nu moeten drogen....
En waar droog je volgens Willem zoiets beter dan in de kamer op de zitbank....
Op elkaar gestapeld ook nog eens...
Laat ook maar... mijn Willem heeft andere kwaliteiten....
Zoals bijvoorbeeld mij aan het werk houden met powerpoints maken....
Twee maar liefst dit keer....
Voor Goede Vrijdag en stille zaterdag....
Wat verder nog?.....
 |
| (Oh oh Willem) |
Oh ja... nou ben ik natuurlijk een oudere... euh zeg toch maar, dame....
Ik stam nog uit de tijd dat we adresboekjes in onze tas hadden... of adressen in onze schoolagenda's schreven....
En die van je grote jeugdliefde wist je natuurlijk uit je hoofd....
Enig om die boekjes voor je verjaardag te krijgen of te geven...
Sommige met zo'n mini pennetje erbij... dat het natuurlijk nooit deed...
Ook op de typmachine had ik hele adreslijsten getypt.....
Laatst vond ik nog zo'n oud boekje....
Veel doorgestreept en nieuwe adressen erbij gekliederd.....
En kon er niets meer bij dan moest je een nieuwe kopen...
Wat je helemaal niet erg vond....
Uren kon ik daar naar zoeken....
Neem ik die met poesjes of bloemetjes of die met popart.....
De eerste boekjes nog zonder postcode... die moesten er later pas bij en dus moest je weer een nieuwe kopen...
Die je dan met keurig handschrift begon, maar na het twintigste adres, al slordiger ging schrijven....
Degenen die met z begonnen waren altijd de pineut....
Ik ben daarom ook wel eens met de z begonnen.... omdat ik het zo zielig vond...
Weer later gingen we van een vier cijferig telefoonnummer naar zes... en de kengetallen veranderden....
Hup.... weer de kans aangegrepen om een nieuwe te kopen....
En waar die adres boekjes gebleven zijn?????
Toen was er immers nog geen AVG wet...
Je smeet die dingen gewoon weg...
Papiervernietigers kende we ook nog niet....
Ik dacht vandaag even aan die tijd....
Want ik mag dan een oudje zijn.... uit de adresboekjestijd, maar ik ging wel met mijn tijd mee....
Al durf ik te beweren dat ik vandaag even zo'n zeuroudje was die de hele tijd mopperde dat het vroeger nog niet zo slecht was... misschien wel beter zelfs....
Vandaag gingen we namelijk op adressen jacht.... voor op de enveloppe van de trouwkaarten...
En nou bestaan heden ten dage adressen nog wel... maar ze gebruiken is een heel ander verhaal...
Tja, als je ergens naartoe moet ja... dan zet je ze in je navigatiesysteem...
Je WhatsAppt even wat de postcode is... toetst hem in... en rijden maar....
En je Emailt.....
Tjonge we Emailen wat af....
En die email adressen onthoudt de computer allemaal...
Telefoonnummers slaat mijn mobiel automatisch op...
Maar die adressen... HELP.....
Ik heb geen lijstje of boekje meer....
Kan ook niet met 500 'vrienden' op Facebook....790 volgers op Instagram.....
Dan heb je een boekwerk van 10 delen nodig....
Je kan toch chatten..... via Facebook, Instagram, messenger, chatbox bij je spelletjes, tik tok, weet ik veel wat nog meer....
Maar adressen paraat hebben om die op al die enveloppen te schrijven... nee die hebben we niet....
Dus chatten, appen, emailen we iedereen of ze even hun adres willen doorgeven.....
Neeeeee niet die van Facebook, Instagram.... we trekken wel grenzen natuurlijk....
Toch sneu voor Willem....
Hij moet wel 129 mensen vragen en ik 20......
Het zegt wel iets over ons....
Dat dan weer wel......
Nee nee... ik waag hier géén oordeel aan.... gniffel....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten