Dag van:
Gelukkig.... ik ben niet de enige....
Gapend komen collega's de school binnen...
"Tjonge wat ben ik nog moe" klinkt het links van me...
En ja, dat had ik vanmorgen dus ook.... dat ik moe wakker werd....
Zal wel weer met het weer te maken hebben....
De omslag die je lijf weer te verwerken heeft...
En dan kan dat lijf straks weer aan de slag want volgende week schijnt het weer twintig graden te worden....
Met periodes word ik helemaal gek van dat ding in mijn mond....
Het is toch ook normaal dat een mens iets wat niet in zijn mond hoort, wil uitspugen....
Hier valt alleen niks uit te spugen... dit ding zit muurvast met metalen haken in mijn mond vast....
Nou heb ik gisteren dus aangepast eten gehad, maar vandaag moet er toch heus een pistoletje in want werken maakt hongerig.....
En dat eten dat gaat nog helemaal niet....
Stukjes brood blijven achter een metalen constructie hangen....
En er tussenuit pulken staat niet zo netjes als je in een klas vol kinderen en collega's bent....
Behelpen dus....
Behelpen en vooral wennen....
Maar mag dat wennen alsjeblieft snel gaan... ik heb er zelfs een rauwe tong van nu....
Een heerlijk huiskamer sfeertje vandaag...
Spelende kleuters op een speelkleed....
Spelende kleuters om een zandtafel....
Je moet wat als het buiten regent....
Weer een nieuwe klassenondersteuner inwerken...
En voor hoe lang blijft ze???.....
Één dagje dus....
Wie zullen we morgen weer krijgen....?
Adressenleed.....
Wat een gedoe om alle adressen bij elkaar te krijgen....
We appen en emailen wat af.... maar zo langzaamaan druppelen de adressen binnen....
De adressen druppelen....
De trouwkaarten lijken binnen te stromen...
Twee uitnodigingen voor 10 juni.... dat wordt een dilemma.... en eentje voor 28 juni....
Inhaalbruiloften.... Al meerdere malen verzet door de corona lockdowns......
Één trouwkaart is wel super origineel....
Een pakketje.... met flesje zand met schelpen met daarin de uitnodiging...
Echte flessenpost dus....
Nog even bellen met een vriendin die ziek is....
We zouden bij haar in april middelbare school reünie hebben.... met een select aantal goede vrienden van toen....
Helaas... ze is te ziek....
Aan de ene kant betreur ik het dat ik nou mijn eerste liefde niet weer eens zal ontmoeten....
Aan de andere kant ben ik erg blij want nu heb ik tijd over voor andere dingen.... mijn laatste liefde zeg maar.....
Ooit heb ik mijn eerste liefde al eens bedankt dat ik dankzij hem uiteindelijk, na veel foute relaties, de echte liefde vond... omdat me die aan hem deed herinneren....
Toch blij dat ik hem dat toch nog eens heb mee kunnen geven....
En ach... oude liefde roest niet.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten