Dag van:
Die weerberichten hè ....je probeert je er niet door te laten leiden....je denkt ook dat je dat niet doet.....en toch ligt dat net even iets genuanceerder....
Ik had ze wel gehoord op het journaal hoor...
Heel vroeg op de tv en even later in de auto.... 'vanmiddag code geel'....
En dan kijk je naar die staalblauwe hemel....je voelt de zwoele wind door je raampje en denkt...ammehoela.....
Dat kan nooit....
En je weet....tuurlijk kan dat want de natuur doet toch wat hij wil....
Dan heb je je leerlingen binnen en ze zitten allemaal zo heerlijk rustig te spelen...
Dat laat ik ze elke ochtend doen hoor....spelen....
Even acclimatiseren in de klas na de hectiek van wakker worden, ontbijt, busje, school....
En tegelijkertijd kijk ik dan altijd hoe de vlag ervoor staat en maak bij elk kind even een praatje....
Zo krijgt ook degene die de rest van de dag niet om de meeste aandacht vraagt toch ook even zo'n heerlijk knus persoonlijk momentje....
Deze ochtend doe ik dat dus ook...
Maar ik zeg dit keer tegen mijn collega...."zou dit de stilte voor de storm zijn?"....
We hebben een heerlijke muziekles...
Alle kinderen doen enthousiast mee...
Ze mogen een plaatje van een dier aanklikken op het digibord, en dan verschijnt een geluidsfragment van het geluid dat het dier maakt....en je kan op een liedje erover klikken....
We doen ook een geluiden raad spelletje....kortom; gezelligheid....
Na het fruit eten lekker naar buiten...
Lekker lang naar buiten ook....
Nu kan het nog.....toch?....
Of zou die wolkbreuk waar ze het over hebben toch ons plekje weer voorbijgaan....of misschien helemaal niet eens ergens komen...
Ophef om niks en zo....
Tegen de middag worden we toch wat onrustiger...
Nee het weer niet....wijzelf dus....
Ook juffen laten zich daardoor aansteken..
Ik ren met een waterspuit door de klas en de kleuters vliegen joelend en gillend alle kanten op..
Heerlijk dit spel...
Het wordt er niet rustig van maar lol hebben we wel....
Zie je wel...
Het zijn maar een paar druppels, en de dag is al bijna om....
We maken aanstalten om naar huis te gaan....de taxibusjes wachten al....
En met dat de tassen op de rug hangen....het laatste liedje gezongen is en we allemaal 'tot morgen' tegen elkaar zeggen, begint het te hozen....
Hozen in de zin van behoorlijk flink regenen....
We zijn nog niet in de hal of....... NOODWEER.....
Dit is niet eens code geel...dit is code rood....
Alles vliegt om je oren....2 seconden buiten en je bent drijfnat....autoportieren vliegen open en dicht of kapot....een rolstoel vaart een eigen koers.....takken vliegen om de oren....knallen onweer..... er gaat een alarm af...
Oké....de weerman had vanmorgen gelijk....
Geen kind mag meer naar buiten...
Chauffeurs blijven in hun busjes....
We sluiten de deuren....
Het is bar, boos en bozer.....
Het noodweer houdt een half uur aan....
Mijn hand voelt klef van de angstige zweethandjes die erin verdwijnen...
En ik maar grappig blijven met opmerkingen dat de wolken een botsing hebben...en dat ze van de wolkenpolitie nu een bekeuring krijgen....
Stomme juf....
Onweer is gewoon eng....
Eindelijk houdt het noodweer een beetje op....
Snel de busjes in, we zijn al veel laat.....
Nog een pittig gesprek met de stagiaire en dan op naar huis...
Over de takken...langs de omgevallen bomen.....
Wat een zooitje op de weg....
Veilig thuis...
Vanavond aan de huwelijks PowerPoint werken en de muziek doorspreken in Enschede....
De storm is gaan liggen....
En juf nu ook.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten