3 mei 2022

Dag van:

Ik zit al vroeg in de tuin...

In dit deel van mijn leefomgeving ervaar ik toch wel het ultieme vakantiegevoel...

Ik weet dat een collega van mij nu op vakantie is in een park vol vakantiehuisjes die aan het water liggen....

Ik zie de foto's.....je ziet ze genieten van het vakantiegevoel aan het water...

Water doet wat met mensen...

En ik ben me vanmorgen weer eens heel bewust hoe dankbaar ik ben dat dit voor Willem en mij dagelijkse kost is....

Dat ik elke ochtend de trap af kom en mijn eerste aanblik de vlonder en het water is...

En als ik de tuindeuren opengooi, waar ik langs kom als ik de laatste tree genomen heb, wordt de aanblik ook nog eens aangevuld met vogel geluiden en watergesnater.....

Elke dag een vakantiehuisje....waar je na hard werken terugkeert....

Ik kan hier wel de hele dag blijven zitten....

Gewoon meedraaiend met de zon....

Maar vakantie betekent ook altijd proberen je sociale leven op peil te houden...

En nu na de corona tijd is dat hard, heel hard nodig...

Je kunt immers niet eeuwig blijven appen....

Maar waar begin je?....

Mijn hartsvriendinnetje wacht op mij...

Twee oude schoolvriendinnen moet ik hoognodig bezoeken....

Maar ik weet waar ik begin vandaag....

Mijn oud collegaatje waar ik zo ongeveer tien jaar samen de klas mee draaide, waar ik de Alp d'Huez voor opliep met nog drie collega's, om haar een hart onder de riem te steken in haar strijd tegen borstkanker....zij die door het leven na kanker niet meer werken kan, en waar ik inmiddels een fijne andere band mee opgebouwd heb, is eerst aan de beurt...

Juist bij haar, door haar kwetsbare gezondheid, kwam ik de afgelopen twee jaar helemaal niet...

We appten en schreven lange verhalen via Messenger...

En morgen is ze jarig.....

In acht van de tien verjaardagsgevallen zat ik dan met Willem in Parijs en belde haar vanuit daar....

Maar nu ben ik nog thuis dus mooie gelegenheid om haar te bezoeken....

Een uurtje, neem ik me voor....

Dat is minder vermoeiend voor haar....

Het wordt drie en een half uur....

Ook al dacht je dat je alles geappt een geschreven had, er viel nog veel meer te vertellen...

En zeker als haar ouders komen is het gesprek al helemaal niet meer te stoppen....

Alles komt aan bod; vriendschap, ziekte, dood, verwerking, kinderen, opvoeding enz. enz....

Wat een waardevolle middag...

Waarin vooral ook veel gelachen wordt...zoals vanouds....

Willem is blij als ik thuiskom en wil alles

weten over mijn bezoekje....

Maar eerst wil hij zijn verhaal kwijt...

De weegschaal had drie kilo minder aangegeven dan gisteren...

En nu ben ik Jaloers....

Ik wil ook een weegschaal waarop je in acht uurtjes drie kilo afvalt....

Ik heb maar niet gezegd dat het wel eens aan de weegschaal kan liggen...

Hij ziet de witlof waar ik salade van maak vandaag....en de vissticks...

"Jippieeee weer geen eten waar ik dik van word"....

"Morgen weeg ik misschien wel vier kilo minder"....

Ssssst Wamp...wijselijk je mond houden nu.....