27 juni 2022

Dag van:

Al om zes uur wakker....

Nou ja, dan heb je wat aan je dag zullen we maar zeggen...

Ik speel nog maar eens een spelletje, los een Sudoku op maar vind het daarna welletjes, ga naar beneden en start de laptop van school op...

Genoeg mail om te beantwoorden...

Ik kan nog wat aanpassingen in de evaluaties aanbrengen....

De mail lukt nog wel...

Maar ineens kan ik in het leerlingvolgsysteem niet meer scrollen en dus ook niet bij de aan te passen gegevens...

Het zal toch weer eens niet....zucht....

Dan de ICT afdeling maar weer mailen...

Niet dat ze al wakker zijn....of wakker misschien nog wel maar zeker niet achter hun helpdesk...

Dan lezen ze het vast straks wel...

Vandaag een online overleg...en wel om

kwart voor drie...

Ik heb nog de tijd...

Vandaag immers ook nog naar mijn vriendinnetje voor een laatste check kapsel....

En ze weet nog niet dat ik er zelf aan de voorkant een stuk afgeknipt heb....

Zal ze niet blij mee zijn...

Elf uur....vriendinnen tijd....

Willem zet me af en dan kan het kapsel gedoe weer beginnen....

Nou niet dus...

We kletsen en we kletsen en we kletsen over alles wat er zich rond een bruiloft op late leeftijd en gebroken gezinnen met mensen en kinderen met 'rugzakjes' allemaal voordoet....

En ik verzucht...."nou en daarom wilde ik zo graag met z'n tweetjes op een Grieks eiland tussen wit blauwe huisjes, met twee van de straat geplukt getuigen trouwen...

Ik ben geen mens voor een groot feest en gedoe....

Zo....dat is er dan maar weer eens uit....

Ik gun het Willem allemaal, echt heus waar, en ik ga ervan maken wat het is maar och wat mis ik dat met z'n tweetjes alleen zijn....

Om kwart over één bedenken we dan dat we toch nog iets aan de haren moeten doen...

"Weet je, zegt nu eindelijk Annet ook, eigenlijk moeten we niet teveel doen want zoals het nu is, is het echt Wampie"...

Nou hè hè Annetje....dat is nou wat ik al weken roep naar je....

En dan vertel ik dat het komt omdat ik er zelf een stuk heb afgeknipt en krijgen we allebei de slappe lach...

Natuurlijk weet Annet  er nog wat van te maken...

Maar geen gefruts meer met rollers, opkammen en haarlak getrek en geduw....

Beterrrrrrrrr.....

Lekker los, luchtig en sprieterig....

Tenminste nog iets dat me aan mezelf doet herinneren op die dag.....grinnik....

Ik heb er weer vertrouwen in....

En dan kom je thuis...

Bijna tijd om die online vergadering van te starten....

Maar het eerste dat je hoort is.... GEDOE....

Nou weer over wie met wie meerijdt....

Heen rijdt...terug rijdt....samen rijdt....

Opgehaald wordt....weggebracht wordt....

Zucht.....

En de dominee die de verkeerde bijbeltekst heeft voorbereid....prediken 1 over lucht en ledigheid in plaats van die wij opgaven; prediken 3 over alles kent zijn tijd....

En dan hebben we nog mazzel dat Willem er bij toeval achter komt....

Inloggen maar...en een wijkcoach die zich een kwartier te laat meld....

Maar oké....ik mag deze wijkcoach wel dus het is haar vergeven...

En het wordt toch nog een zinvol gesprek....

Gesprek van de dag is natuurlijk hier 'het weer'....

Dat we regen krijgen op onze dag is bijna wel zeker.... maar hoeveel en wanneer en waar precies...

Nadeel van een bruiloft op een buiten locatie....

En nog groter het nadeel dat het weer toch doet wat het wil en zich nauwelijks laat voorspellen....

Overal lees je 'plaatselijk een bui' maar zeg ons....waar ligt die plaats?????......

Enfin, vandaag dus pijpenstelen....en best fris...

Willem lijnt de honden dapper aan....ze moeten toch uit....

Ik hou echt van alles vier mijn honden maar vandaag iets meer van mijn katten....

"Nou dan ga ik maar" hoor ik Willem zeggen...

En dan loopt hij over het bruggetje met een gammel pluutje in de ene hand en vier lijnen in de andere....

Heeeeeee roep ik door de tuindeur....had ik niet een peperdure zuidwester voor je gekocht????.....

"Och ja, ik kom terug".....

Ik sta al met de gele redder in regennood in de hand klaar....

Ene arm erin, andere arm en kijk aan....mijn aanstaande is regenproof.....

Captain Onedin ( wie kent de kapitein met zijn blonde krullen niet meer.)....

Zeven uur....de Macro....

Groothandel voor alle spullen die wij nodig hebben op het feest vrijdag...

En aangezien Marleen een pasje heeft, gaat zij mee.....

Het is dikke schik in de winkel...

Marleen tilt Willem haast in het vriesvak van de donuts....samen proberen ze met kracht een in de richel van de roltrap vast zittend winkelkarretje naar boven te duwen....

En aan het eind gokken we gedrieën wat het eindbedrag zal zijn van deze volle jaar heerlijkheden...

Willem wint...

Marleen was te optimistisch, ik te pessimistisch.....

De avond loopt verder wat timide...

Ik ben klaar met gedoe....eigenlijk ook klaar met grootse feesten, scheve blikken, moeilijk doenerij, jaloezie en anderszins...

Maar ik laat toch de moed niet zakken hoor....alles komt goed...toch?

JAAAAAAA!!!!!