Dag van:
Niks doen bestaat niet...
En toch ontdek je de mooiste dingen door niks doen....
Mijn dag heeft geen doel...
Mijn dag heeft geen richting....
Ik weet als ik wakker word niet eens of het nou mooi of minder mooi weer gaat worden...
Niet wat ik aan zal trekken....
Evenmin hoe Willems bui is en of hij nog plannen heeft....
Ik weet zelfs niet eens of ik wel meteen mijn bed uit zal komen of eerst nog even zal gaan liggen dagdromen.... ochtenddromen dan....
Mijn dag is leeg...ik hoef niks....ik moet niks....
En nou kan ik zo'n dag zelf in gaan vullen of gevuld laten worden, maar ik weet niet of dat nou mijn bedoeling is van niks doen....
Ik weet alleen wel dat ik geen zin heb in
niks doen in bed....
niks doen in bed....
Ik ga er dus uit....zie dat de zon schijnt...trek mijn vrolijke Griekse strokenrok en witte blouse aan...
Vandaag voelt als vrij zijn....
Nog vrijer voelt dat buiten...
De natuur...het water...de zon....
Een kop koffie op de tuintafel....
Koffie die door de warme zon nu eens niet zoals op mijn bureau in de klas, koud wil worden, maar aangenaam warm blijft...
In mijn hand mijn mobiel...
Dat ding waar je halve leven ingevuld staat en waar je met de andere helft je leven kunt vullen....
Doelloos blader ik door internet...en kom dan dit tegen:....
Het is een soort niets dat ik zoek. Wat je overhoudt
als je uit de kom van je beide handen hebt willen drinken:
je beide handen. Geuren lanterfanten door de tuin.
Ik heb een ligstoel onder me waarin ik zo laag als ik maar
in mezelf kan liggen, op mijn rug, het onderste wat ik heb, lig.
Hoe is dit liggen? Zoals je een cognac afmeet door het glas
horizontaal te leggen, zo is dit liggen, ik heb niet veel van mezelf
nodig om vol te zijn, wat ik nodig heb is vooral: weinig:.
Er is te weinig weinig. De vergevensgezindheid
van het niets waarin wij, als we eveneens
niets zouden zijn, zouden passen.
De lucht is zo blauw als vergeetachtigheid.
De lucht is zo blauw als het blauwsel waarmee destijds
linnen werd gewassen om witter te zijn.
----------------------------------
uit: 'De lenige liefde', 1969.
Schrijver: Herman de Coninck
Oh, kijk dan toch wat heerlijk mooi....
Ik zei het toch...in het niets doen ontdek je de mooiste dingen...
Zou dit gedicht ook in het niets doen ontstaan zijn....?
Een dichter doelloos in een ligstoel....ineens overvallen door woorden die zijn kern raken en die hij opschreef....
Of misschien wel geen dichter maar gewoon iemand die lanterfanterde in de zon.....
Woorden die in hem opkwamen opschreef en toen zomaar ineens, door dichter bij zijn gevoel te zijn, de dichter in zichzelf ontdekte.....
Ik schuier wat door de tuin....haal hier en daar wat onkruid weg....zet een prulletje overeind dat omgevallen was....geef de roos Eiffel Tower een extra scheut water want volgens mij gaat de Eiffeltoren het niet redden, en ik ga weer zitten....
Bij YouTube op zoek naar een mooi deuntje...
Nu kent internet mij natuurlijk....
Ik zei immers al dat mijn halve leven er al in ingevuld staat...
YouTube weet precies wat ik graag hoor....
En zo ontdek ik dat wij dan wel 'de beste Zangers' hebben, maar België 'liefde voor muziek' kent....
Iets soortgelijks....
En in dat laatste programma doet Stef Bos mee....
Hij zingt een kostelijk bewerkt liedje van K3 over verliefdheid....
Hij wordt uitgedaagd door Jaap Reesema om een dance nummer van hem en Armin van Buuren te zingen.....
Stef maakte er 'de vergeetmuziek' van.....en allemensen wat klinkt dat goed....
Maar dan.....
Geraakt word ik....geraakt en ontroerd....
Het nummer van Brel....ne me quitte pas....op z'n Stefs.....
Dit kan toch alleen HIJ!!!!!....
Moe niet weggaan nie......
In de Afrikaanse gevoelstaal....
Het pure Afrikaanse taalgebruik dat ons zulke herkenbare en minnelijke gevoelens geeft......
Zo'n nummer in een tijd waarin Willem in
de fase van begraven in een doek op een hondenstokkenbaar, op een natuurbegraafplaats zit, geeft nou precies aan in welke fase ík daarom zit.....
de fase van begraven in een doek op een hondenstokkenbaar, op een natuurbegraafplaats zit, geeft nou precies aan in welke fase ík daarom zit.....
Ik gun hem de euforie van zijn gevonden einde en dus het einde van onzekerheid, angst en twijfel maar voor mij is dat einde nog even niet in zicht....
Niet dat het ónzichtbaar is....
Tuurlijk weet ik dat je vanaf je eerste ademteug toeleeft naar die laatste....
Maar alsjeblieft...moe niet weggaan nie ....!
Nu nog nie.....
En dat is het mooie van muziek hè....dat voor elke gedachte, fase, periode, mijlpaal, gelegenheid, een nummer is dat je gevoel nabij staat....
En als laatste vondst op een niks doen dag vind ik deze tekst.....
Notabene op onze eigen wc....op zo'n dag kalender dingetje met spreuken, die je dagelijks om moet draaien....
Alleen de datum staat erop....niet de dag...
Zo kan het jaren mee....
En dat doet het dus ook al....
Eigenlijk is het bedoelt om je de dag mee door te helpen...
En uiteraard ben ik al meerdere keren ter toilette gegaan....maar nu pas valt het ding mee weer op....
Met zo'n tekst kun je immers ook je dag afsluiten vind ik dan....en ik doe zelfs Willem eer aan.....
Haast je niet, maak je geen zorgen. We zijn hier maar voor een kort bezoek. Dus stop zeker even om de bloemen te ruiken....
Echt hoor....dat niks doen doet nogal wat met je.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten