In bed.... proberen in slaap te komen...
Onweer....
En niet zo'n beetje...
Probeer dan maar eens te slapen....
"Je moet de ramen dicht doen", roept Willem die inmiddels terug is van de bbq....
Ik kijk wel uit, het is loei benauwd....
"Je moet gaan slapen" roept Willem...
Maar hoe ....?
Ik doe het gedwee....maar het helpt niet....
Half twee en de slaap wil niet komen...
Dan denk ik aan mijn klassenassistente bij wie het brandalarm zonder reden keer op keer midden in de nacht afging gisteren....en dat ze dat ding niet uit kreeg, of maar voor eventjes....
Het kan nog erger denk ik dan maar....
En ik doe een zoveelste poging.....
Vakantie in zicht, onweer en benauwd weer...het is ook een slechte combinatie....
Drie uurtjes slaap en weer aan het werk...
Eigenlijk is het niet te doen...
Vanaf nu werk ik op een soort automatische piloot.....
Gewoon doen wat je moet doen en wat er tussendoor komt, en vooral niet nadenken....
Nadenken lukt sowieso niet meer zo als je maar drie uur hebt geslapen.....
En nog steeds geen chocolade...
Het mag een wonder heten, of komt het toch door dat artikel in de Trouw over verwennerijen voor juffen en meesters....?
Ik hou me vast aan kleine leuke dingetjes...
Zoals vanmorgen toen een oude bekende op het plein stond en mij aansprak voor een praatje terwijl ik bij de deur stond ook de kinderen naar buiten te laten...
"Zo heren, komt u maar" zegt J.....
De kleine dame op haar spalken, kijkt over haar brilletje heen en zegt "en dames ook hè"....
Heerlijk zo'n eigenwijsje....
Of als we op verzoek voor de zoveelste
keer, razend fanatiek stoelendans doen....
keer, razend fanatiek stoelendans doen....
Dat ene jongetje dat afvalt en jij zegt "och wat jammer maar de stoel is weg" en hij antwoord "nee hoor, die staat daar" en hij wijst naar de kant waar zijn stoel staat....
Vandaag puzzelen we ook...
Waar ze ooit 11 maanden geleden begonnen met inleg puzzels, maken sommigen nu toch al puzzels van vijftig stukjes....
Het nieuwe jongetje dat mij zo intrigeert blijkt vandaag ingewikkelde knex constructies te kunnen maken....
Een zeer verrassend bijzonder kind....
De radertjes in mijn hoofd gaan alweer draaien met ideeën wat ik volgend schooljaar met hem wil gaan doen....
En zo verloopt de voorlaatste dag....
De automatische piloot met hier en daar een schrikkerige reactie van; de was moet nog uit de machine.....waar is mijn houten haaknaald.....ik moet het vloeibaar spul nog uit mijn tas halen, welke oorbellen moet ik mee....dropjes niet vergeten....
Mijn ogen vallen haast dicht....
Maar die koffer MOET nu ingepakt worden...
En als je nou iets NIET moet doen, is dat je koffer op de automatische piloot inpakken...
Daar krijg je spijt van ...
En wat doe ik.......?
Ik pak blindelings zonder nadenken de koffer in ...
Jurken met mouwen, lange rokken met bloesjes....
En halverwege denk ik, wat ben ik in hemelsnaam aan het doen....?
Thessaloniki....vrijdag 40 graden....en geen zonnejurk in de koffer....
Ook geen slippers...en mijn zwempak ligt achteloos achtergebleven op de grond....
Maar weer uitpakken die koffer....
En nu die denkknop aan ...
Dit werkt beter....
Ik denk nu zelfs aan een nachthemd en ondergoed....
Kant 1 vol....
Kant 2 wordt toiletartikelen en cadeaus....
Hij haalt gelukkig de wasmachine leeg...
"Ik doe morgen de koffer wel" lacht hij...
Ja duh....meneer hoeft ook niet te werken morgen....
Die koffer van mij moet klaar staan als ik morgen thuiskom en we meteen doorgaan...
Honden wegbrengen....naar Düsseldorf Airport....
Is het al morgen....????!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten