donderdag 31 augustus 2023

31 augustus 2023


Dag van:
Is het alweer de laatste dag van de maand augustus....?
Lieve help, niet alleen RedBull geeft je vleugels....
Nog vier maanden en dit jaar is voorbij....
Hoe been ik dit bij....?
Voor je het weet komt Sinterklaas weer aan....
Ik bedoel, jongens heb je het al vernomen.....de pepernoten zijn al aangekomen....
Ze liggen naast de look-o-look....straks liggen ze weer in één of andere hoek.....

Derde werkdag van de week....en ik begin te geloven dat ik die vrijdag werken morgen en die maandag na het weekend vrij wel lekker ga vinden......

Vandaag voor het eerst een wat onrustigere dag...
Eentje die naar het ziekenhuis moet voor onderzoek....eentje die in het ziekenhuis ligt....verschillende therapieën en dus verschillende therapeuten in de groep, nog een vakleerkracht handvaardigheid, weer een andere verpleegkundige in de klas....
Anders dan anders dus....
Zulke dingen merk je meteen aan de kinderen...
Maar niet zeuren, de onrust zit hem meer in het;dan weer dit uit de kast pakken om te spelen en dan weer dat, dan dat je het in gedrag terugziet....
En gelukkig blijft het ritme van de dag erin zitten als houvast....

Bij handvaardigheid bestaat de eerste les
van de vakantie aaaaaaaaaaltijd uit een zelfportret tekenen....
Het is dat het doel zo leuk is want anders had ik na twintig jaar al die spiegels en liedjes die erbij horen de klas al uitgemikt.....
Het doel is dat de kinderen, als ze eenmaal na acht jaar van school gaan, al die portretjes meekrijgen en je dan dus een ontzettend gave ontwikkeling ziet....
Van krastekening naar prachtige gezichten met ogen, oren, neus,, roze of rode lippen en wangen en prachtig haar....
Dus ach....daar gaan we weer....voor de eenentwintigste keer dezelfde les, alleen nu van een andere vakleerkracht.....

Herhaal picto leesles.....
Bij de picto 'ik' verschijnt dus die eigen foto in beeld en verwacht je dat ze "ik ben...." zeggen en dan hun naam noemen....
Maar nee...als de eigenwijze jongedame aan de beurt is wordt het "ik ben ik"....
Tja, daar hebben we niks tegenin te brengen.....

Na de enorme regenval van vanmorgen is het 's middags dan eindelijk droog....
De groep is al zo'n groep aan het worden dat ze met z'n allen tegelijk van de glijbaan gaan....
Maar ook elkaar achterop de fiets of kar nemen....
En natuurlijk elkaar duwen op de schommel....
Ik geniet weer....
Hier kun je als juf alleen maar van dromen....

Toch komt de andere kant, die van zorgen ook weer om de hoek kijken....
Raad van Kinderbescherming en Veilig Thuis aan de telefoon....
De zorgelijke kant dus....
En ook dat hoort erbij.....
Komt de kant van regeltjes en nog meer regeltjes om de hoek kijken....
Waar is toch het vertrouwen gebleven....?
Hoeveel wil je dicht timmeren en waarom....?

Recent landelijk onderzoek laat zien dat de toegenomen regeldruk zijn doel voorbij dreigt te schieten.....
Van de ondervraagden constateert 96 procent een toegenomen regeldruk binnen de eigen organisatie en vreest liefst 78 procent dat deze nieuwe regels hun doel voorbij schieten en een goede werksfeer in de weg staan......
Zou het echt?.....
Gesteld wordt dat mensen vooral vertrouwen willen krijgen binnen  organisaties die elkaar bedienen......
Het herstel van vertrouwen ontstaat  namelijk niet door regels...... 
Regels zorgen ervoor dat het morele geweten extern belegd wordt.....
Gedrag dat binnen de regels valt is dan per definitie juist.....
Maar het probleem is dat er altijd meer situaties zijn dan regels.....

Kortom: professionals zullen altijd op een bepaald moment in een situatie komen waarbij regels geen richting geven......
Stephen Covey (de zoon van) in zijn boek ‘The speed of trust’, benoemt een aantal gedragingen die kunnen helpen bij het herstellen van wat hij noemt: relatievertrouwen binnen de werkomgeving......
Als een procedure een werknemer voorschrijft dat hij (of zij) iets moet doen, dan doet hij het.....
Als een werknemer het vertrouwen krijgt dat hij het goed zal doen, dan doet hij z’n best.....
Een wereld van verschil.....
Welke werknemer heb je het liefst, in een tijd dat we telkens opnieuw moeten uitvinden wat en hoe dingen werken?.....
Oh ja.......en vertrouwen regel je niet, vertrouwen verdien je.....


Dan kom ik thuis.....
Ik zit heerlijk nog even in de tuin....dat kan nog net voordat het te fris wordt....
Sommige dingen worden in die rust van kabbelend water en ruisende bomen, dan zo heerlijk duidelijk...
Ik zie de mensen die hun best doen om maar leuk gevonden te worden,  om er maar bij te willen horen, niet buiten de boot te willen vallen....
Ik zie de betweters, de volgers, de freezers, de flighters en de fighters.....
De mensen die zich niet gehoord voelen of gekend weten....

Maar ik zit hier.....in mijn tuintje....met mijn 'eigen ik' gedachten....en misschien wel zoals de overvliegende helikopter, dezelfde vieuw....
Hier laat ik los dat allemaal te overzien, te overdenken, me dat aan te trekken...
En ik denk terug aan de opmerking van die leerling tijdens de leesles....."ik ben ik"....
Ik wil niet hoeven of moeten zijn, ik wil niet aan hoge verwachtingen voldoen en alles uit angst (voor wat???) dichtgetimmerd zien in regeltjes....
Ik wil vertrouwen hebben en vertrouwen krijgen....omdat ik ben wie ik ben.....een verantwoordelijk mens met, naast, voor en door anderen...






woensdag 30 augustus 2023

30 augustus 2023


Dag van:
Dag twee weer werken en totally happy....
De laatste leerling is nu ook binnen, we zijn compleet....
Af en toe hoor je het woord in vragende vorm 'papa/mama?' nog maar als je dan zegt "eerst gymmen en dan naar huis" dan zijn papa en mama allang vergeten...
Dat iedereen er nog even in moet komen blijkt wel uit het feit dat de nieuwe handvaardigheid vakleerkracht om elf uur aan de deur staat....
Ze reageert direct op mijn vragende blik "oh ben ik niet goed, groep vlinders toch?".....
Wat dat betreft sta je goed ja, maar we verwachten je pas donderdag.....
Oeps.....het is ook wat al die klassen....
Lachend loopt ze weer weg met een "tot donderdag dan!"....

Succesjes vandaag al, want de tussenpersoon van de Oekraïense familie heeft gebeld om te vertellen dat mama het heel veilig vindt in de klas en niet meer meekomt....

Juf is erg lief voor kinderen.....
Vrij vertaald.....
учитель очень добр к детям
Dus.....

En ook de 1 op 1 verpleging van de andere leerling zijn in hun sas....
Het mannetje komt los en lacht.....zelfs allerlei voorzorgsmaatregelen kunnen al achterwege blijven....
En al voelt het, zoals ik al verwachtte, alsof ik al weken weer aan het werk ben, ik besef me goed dat het pas dag 2 is, en dat maakt me blij....

Het lesrooster loopt gesmeerd....
Zelfs de regen kan ons niet deren....en we ruilen zonder probleem het natte schoolplein in voor de speelhoeken....

De kinderen blijven gemotiveerd en gezellig.....
Gelukkig kunnen we in de middag echter toch nog even naar buiten....en sluiten we de dag af met nu al groepswerken duplo....
Samen iets moois bouwen, hoe leuk is dat....

Niet al te laat verlaat ik vandaag de school...
Het zal me toch niet gebeuren dat ik weer pas om kwart voor zeven thuis ben....
En wat een genot dat Willem alleen de gister door hem gemaakte spaghetti, hoeft op te warmen....en ik niks hoef te doen dan alleen het prutje op te eten....

Oh jee.... Willem is de boter vergeten toen hij boodschappen deed....
En ik vergat vanmorgen door te geven dat ikzelf door mijn koffie heen was....
Niet getreurd, ik heb energie over en ga nog even naar de winkel....het avondzonnetje schijnt, dus wat let me....
Het avondzonnetje schijnt.....?

Ja aan de waterkant wel.....maar als ik de voordeur open help, krijg ik hem dubbel en dwars tegen mijn snuffert terug door de harde wind en gutst de gietregen in mijn gezicht....
Hoe is dat mogelijk......aan de voorkant een wolkbreuk en aan de achterkant niks.....?
En zo blijft het ook....
Als de regen minder hard gaat, is de achterkant aan het water nog steeds droog en daar is de lucht blauw....
Dat is nou letterlijk een wolk die langs ons huis schampt en zijn lading voor het huis dropt.....
Als ik terug kom van de winkel levert het wel mooie regenboog plaatjes op.....


Een 1, 2, 3, 4tje.....
1 De tevredenheid zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [tə'vredə(n)hɛit] mate waarin je tevreden bent Voorbeeld: `klanttevredenheid`Antoniem: ontevredenheid © Kernerman Dictionaries. Synoniemencontent genoegen genoegzaamheid goedkeuring satisfactie.....
Gevonden op https://www.woorden.org/woord/tevredenheid


1) Bevrediging 2) Content 3) Contentheid 4) Gemoedsrust 5) Gemoedstoestand 6) Genoegen 7) Genoegzaamheid 8) Goedkeuring 9) Instemming 10) Satisfactie 11) Schik 12) Voldaanheid 13) Voldoening
Gevonden op https://www.mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek......

Toestand waarin je niet meer verlangt dan wat er is vb: dat het ons zo goed gaat, is reden voor tevredenheid
een boterham met tevredenheid [zonder beleg, alleen met boter]
tot volle tevredenheid [iedereen is er helemaal tevreden over]
Gevonden op http://www.muiswerk.nl/mowb/?word=tevredenheid......

Het gevoel genoeg te hebben en voldaan te zijn. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
Gevonden op https://nl.wiktionary.org/wiki/tevredenheid........

Tevredenheid is willen wat je al hebt.....
Het is beseffen hoeveel dingen er goed zijn in je leven, en hoeveel er is om dankbaar voor te zijn......
Door bewuster stappen te zetten om het gevoel van dankbaarheid te ervaren kun je je vrij snel meer tevreden voelen.......

Tevredenheid is nog geen geluk zeggen de

wijzen die denken het te weten..... die er verstand van denken te hebben;....
Zolang we aan de hand van vergelijkingen en oordelen over ‘ons leven als geheel’ concluderen dat we wel gelukkig moeten zijn, hebben we het over tevredenheid en niet over geluk......
Tevredenheid kun je beredeneren vanuit je hoofd........
Geluk voel je in je hart......
Nou pffft dan ben ik toch gewoon gelukkig tevreden.....of......tevreden gelukkig.....


dinsdag 29 augustus 2023

29 augustus 2023


Dag van:
Je maakte zoveel mee 
Een rugzak vol verhalen
Niet altijd even mooie 
Of om ervan te stralen
Hoe is het dan toch mogelijk
Heb ik zo vaak gedacht
Dat jij zo puur kon blijven
Zelf zoveel liefde bracht
En dat niet altijd iedereen
Dat zomaar kan waarderen
Is omdat deze mensen
Zelf nog zoveel moeten leren
Soms ben je niet tevreden
Met hoe alles is gegaan
En had je oh zo graag
Hoog op de ladder willen staan
Maar dat had je vast gevormd
In wie je niet had willen zijn
Voor jou zijn andere dingen bestemd
Die maken je niet minder klein
Jij bent die rots in brandingen
Die een ieder vaak nodig heeft
En daarom lieve Robbert
Is het zo allemachtig prachtig
Dat jij al veertig jaar leeft
Om te zijn wie je bent
Jij bent een tien 
Ik hoop voor de komende jaren
Dat jij dat zelf gaat zien 
Blijf dicht bij je hart
Zoals alleen jij dat kunt
Blijf het goede uitstralen 
Dan is het jou ook gegund
Gefeliciteerd lieve kanjer!
Mama


Veertig jaar geleden dacht ik dat ik

blaasontsteking had een baalde dat ik dit kreeg terwijl ik vier dagen na de uitgetelde datum verkeerde....
Wist ik veel dat dit bevallen betekende....
Dat wist ik een paar uurtjes later wel....

We ontwaken dus ernstig vroeg....ik hoorde de wekker niet eens, zo diep was ik nog in slaap...
En in mijn schrik van wakker worden gooi ik, tot grote hilariteit van Willem, alles op mijn nachtkastje om....
Maar gefeliciteerd hebben we hem op de valreep nog....
Stomme tijdsverschil ook....

Enfin, zij op naar Panormitis en Symi en ik gewoon naar school, zonder een idee wat me te wachten staat.....
Hoe zijn de nieuwe kinderen....en hoe is de groepsdynamiek na één dag....?
Hoe is het met al die volwassenen in de klas; een verpleegster en ouders van een Oekraïens jongetje....?
Hoe zou de nieuwe ZBO-er zijn.....en is het schoolplein voller nu er een klas bij is maar we ook een stukje plein rijker zijn....?


Allemaal vragen waarop ik vandaag vast een antwoord krijg....
En zo stap ik dan  de school in....positief en vol goede moed...
Wat is de klas nog heerlijk netjes, schoon en opgeruimd....
Direct verval ik in de oude routines...
Laptop open, mail en andere mededelingen bekijken....
Digibord aan en de snelkoppelingen openen....
Digikeuzebord indelen, picto's checken.....briefing.....
Kennismaken met de nieuwe ZBO-er..... Wauw dat voelt goed!!!!.....

En als dan de kinderen binnenkomen dan vergeet je alles om je heen en geniet....
Eentje is nog op vakantie maar de zeven die over zijn, zijn voor even ook genoeg....
Lekker veel tijd om ze te leren kennen....
De volwassenen houden zich netjes op de achtergrond en laten de kinderen en ons, ons gang gaan....
De sfeer is super.....de kinderen vermaken zich uitstekend...
De leerlingen van vorig jaar pakken de draad weer op alsof er geen zes weken tussen zaten....
Heel af en toe mis ik even de druktemakers van vorig jaar maar dat gevoel gaat ook gauw over als ik de rust tot me door laat dringen...

In de kring is het weer gezellig....

Nog even wat vakantie verhalen, de dag doornemen en wat leuke filmpjes over de eerste schooldag doornemen....
De mama gaat al gauw de klas wat vaker uit want dit meneertje voelt wel dat deze oma juf het goed met hem meent.....
De mama kijkt blij....of je nou uit Oekraïne komt of uit Nederland.....een blij gezicht is universeel....

Als de kinderen weg zijn zit ik met een tevreden gevoel achter mijn bureau...
Wat een heerlijke eerste schooldag...!

Ik moest dan ook op de terugweg naar huis, goed mijn best doen om dat gevoel te behouden....
File file file....de complete stad zit vast...

De snelwegen eromheen ook....
Om kwart voor zeven rij ik mijn wijk pas in....
Willem moet vanavond naar de koor repetitie dus koken heeft geen zin meer....
Ik haal wel een halve haan met friet voor hem....

Rij ik de oprit op, denk ik....'wat ruik ik toch?'....
Staat Willem met zijn neus bovenop een Hello Fresh recept en kookt spaghetti....
Arme schat....en nou heb ik kip voor je...
Benieuwd wat hij kiest want spaghetti daar mag je hem 's nachts ook voor wakker maken....
Hij gaat.........voor de halve kip.....maar kan niet wachten tot morgen....
Maar jemig wat een held dat hij aan het koken ging....
"Ik deed alles wat er op die kaart stond" zegt hij....

Kijk Willem en dat is nou precies wat je moet doen als je kookt....
Je kunt het....!!!!

De avond vul ik met chatten van hier naar Rhodos en samen het filmpje nog eens bekijken....en uitkijken naar morgen....een nieuwe schooldag....





maandag 28 augustus 2023

28 augustus 2023


Dag van:
Het blijft een vreemd idee, iedereen die de week begint en jijzelf die 's morgens in je tuintje je eerste kop koffie drinkt en een gisteren jarige vriendin belt....

Willem komt beneden en ziet er niet uit...
Och ja, hij moet naar de kapper dus zijn haar is gelloos....maakt hem toch een stuk minder knap zonder die malle piekharen....
Nu maar hopen dat de kapster het niet weer te kort knipt....

Morgen wordt Robbert (mijn zoon) 40....
Hij zit in Rhodos met zijn gezin en dus moeten we maar iets speciaals op afstand bedenken....
Het muziekstuk van Willem en natuurlijk het gedicht van mama....
Nu is het alleen een kwestie van foto's uitzoeken die een beetje de 40 jaar weergeven....
Wat een werk is dat op zich al, maar zet daarnaast al je gedachten en herinneringen die voorbij komen en je bent zo vier uur verder.....

Foto's helpen veel om herinneringen op te


roepen.....al die mijlpalen  herbeleven...
Eerste stapjes, eerste keer met twee wielen fietsen, eerste zwemdiploma, eerste scooter, eerste vriendinnetje, eerste rijles,.....en toen uit huis om te studeren....
Voor mij veel te vroeg....ik had ze nog zoveel meer willen geven....
Maar het is goed zoals het ging en nu is....

Op naar de Hypotheker....
Even zorgen dat alles in deze hectische tijden goed geregeld is....
En dat is het, blijkt al snel....
Laat je niet gek maken is het hypotheek advies....jullie hebben het goed voor elkaar....
Maanden van stress vallen van Willem af....ook ik ben behoorlijk opgelucht....
Ik snap namelijk weinig van al dat gedoe met cijfertjes, rentes, aflossingsvrij of annuïteit.....
Gelukkig weet deze man het in simpele bewoordingenen uit te leggen....


"We moeten Dasty halen", zegt Willem....
"Dat werkt ook tegen onkruid zegt mijn kapster"....
Nou heeft zo iemand van haren meer verstand vermoed ik, maar ik wil haar woorden graag geloven....
"Dat moeten we bij Zeeman halen zegt ze"....
Zullen we het maar Wibra noemen wij Willem...?
Ik denk dat ze het verward met elkaar want de winkels zijn ongeveer hetzelfde maar Zeeman verkoopt geen Dasty.....
"Het mocht ook andere ontvetter zijn"....
En nou begin ik helemaal te twijfelen...
Dat ze Dasty bedoelde oké, daar kan ik iets mee want dat spul blijkt van alle markten thuis te zijn.....maar ik zie onszelf nog niet met Dreft of Ajax het onkruid verdelgen....het gaat er eerder van glimmen....
En daarbij hoop ik dat zij geen shampoo met allesreiniger verwart....
Maar goed....de Dasty is in huis en aangezien Willem de ene fles na de andere in het mandje gooit, denk ik dat hij in de hele wijk het onkruid wel kan verdelgen....
Nu nog zien of het écht werkt....

Ik ga verder met het project zoon....
Film fragmentjes erin verwerken en muziek erbij zoeken....
Het wordt een waardevol filmpje zo....
Wat zal hij verbaasd zijn morgen....

Och lieve help...het is daar een uur later...

Mag ik wel vroeg opstaan morgen, want zij gaan al vroeg op eilanden tour en worden om half acht opgehaald door een bus....
Panormitis en Symi....wat zullen ze genieten.... Willem en ik waren er immers toen ook en vonden het zo mooi....

Film is klaar....40 jaar in een kwartier film....
Ik zeg; netjes gedaan....
En nu op naar morgen....zoonlief 40 en mijn eerste werkdag van een nieuw schooljaar......


zondag 27 augustus 2023

27 augustus 2023


Dag van:
Het is weer even wennen dat andere ritme...
Willem preekt vandaag in Drachten dus vroeg weg naar hoewel ik best wel kan blijven liggen, sta je dan als hij weg is maar op....in slaap kon ik toch niet meer...

Dan maar een jaarschema maken voor de taallessen voor komend jaar....dan is dat ook maar gebeurd....

Schatkist methode open...en afwisselend de digiregie en de leerkracht assistent maar openen...
Uitgeverij Zwijsen denkt met je mee....

Ondertussen zijn de kinderen op Rhodos in Rhodos-stad beland....
Kijk nou die foto's en filmpjes, daar hebben Willem en ik ook gelopen....meerdere keren zelfs....

Via de app wijs ik de kinderen naar leuke plekjes....en vertel bij alles wat ik zie, voor hun de beelden danwel een anekdote....
Daar op dat dakterras werd Willem ziek van het vele eten dat hij op had....
En dat oma toen een dokter moest bellen van hem en vervolgens zei dat hij maar een goeie wind moest laten, jaagt de hilariteit hoog op....
En op dat terrasje zat Willem altijd uren en uren....
Willem houdt van terrasjes maar oma wil altijd op avonturen- en verkenningstocht....
Maar het is zo heet nu op Rhodos dat de kleinkinderen al snel roepen dat ze bij team Willem horen en ook alleen maar willen zitten.....
Ach ja, je kunt ook niet al je genen van je oma erven natuurlijk....

Met de andere kids ben ik aan het grappen

dat wij vanavond ook uit eten gaan wat zij gisteren waren... beetje schoonzoon schoonmoeder humor.....

Dan breekt er een enorme regen en onweersbui los....
Daar zouden ze op Rhodos nu jaloers op zijn....
Het lijkt er nu echt op alsof de zomer op z'n retour is....
Jammer want ik heb wel zin in een mooie nazomer....

Willem komt thuis....
Toch apart dat hij op de bestemming van onze zomerkampeervakantie was....
Vorige keer dat hij er preekte ging hij nog vanuit de tent....vandaag was het weer twee uur rijden....

We gaan uit eten...
Zoals we de vakantie begonnen, sluiten we hem ook weer af....

Dit keer eten in een steakhouse.....
Joelende kinderen, hutje mutje vol en zo van het bord van je buurman mee kunnen eten..... Hij gesprekken woordelijk kunnen volgen.....maar lekker eten is het absoluut....
En de bediening is meer dan gewoon leuk....
We nemen zelfs een dessert...
Willem een sorbet die oogt en smaakt zoals een ouderwetse sorbet van vroeger smaakte...
Zelf heb ik een crazy roadhouse shake...
En crazy is die....ik weet niet eens waar ik moet beginnen bij dit bouwwerk....


Verzadigd en vol naar huis nu....
Via mijn oude woonplaats naar huis, want Arnhem ligt nog half opengebroken....
"Kijk hier gingen we schoolzwemmen en hier zijn we getrouwd vorig jaar.....hier staat het kerkje waar jij altijd moest oefenen met het koor....en hier was vroeger het politiebureau waar ik de weg omhoog moest om bij school te komen....waar ik echt voorbij rende want de politiecellen zaten daaronder...wel met tralies maar ook met ramen ervoor, waar de boeven doorheen keken als je langskwam....doodeng vond ik het...
Kijk en hier woonden we, dat is mijn kamer waar ik uitkeek op de kastanjeboom en de altijd roekoeende duif vervloekte als ik uit wilde slapen....maar ach, kijk nou, de kastanjeboom is weg ".....

De vakantie zit erop....
Ik begin de werkweek dan wel met een vrije dag, want die heb ik dit jaar op maandag, maar het voelt toch als begin...
Voorbije vakantie, wat was je intensief...
Wat was je ook mooi....en wat hebben we genoten van even zes weken niets moeten....

Ik ben weer klaar voor een nieuw schooljaar...
Voor mij voelt dat als zoveel meer dan een nieuw kalenderjaar...
Als morgen het vuurwerk zou knallen zou dat veel logischer zijn dan met het kalender oud en nieuw....
Alleen zit tussen oud en nieuw van school zes weken en niet die ene tik van de wijzers van de klok...
Misschien hoort dat wel bij een leerkracht, dat nu voor hen pas echt het nieuwjaar begint....






zaterdag 26 augustus 2023

26 augustus 2023


Dag van:
Ik lijk wel kerstboomverlichting....
Mijn vinger geeft rood licht en op mijn borst flikkert het groene....
Kerstverlichting van d ergste soort dus...
Niet die mooie zwakke kleine sterrenlichtjes maar notabene afschuwelijk gekleurde die nog flikkeren ook....
Nou en zo moet je dan je nacht doorkomen.....vertel mij maar eens hoe....
Het is me uiteindelijk gelukt.....
Volgens Willem ben ik zelfs nog op mijn buik gelegen, maar dat zal wel gekund hebben omdat de apparaatjes zich in rolletjes vet konden verschuilen hihihi....
Hoe dan ook, ik vrees dat de experts heel wat te analyseren hebben na deze eerste dag/nacht....

Niet teveel doen vandaag is de opdracht....maar wel gewoon doen wat je zou doen...
Deze ziekenhuis logica ontgaat mij....

Maar nadat we dan de eerste kastjes naar het ziekenhuis hebben gebracht, zullen er toch wat boodschappen in huis moeten komen....
Straks begint het normale leventje weer en kunnen we niet zomaar even naar de winkel.....
Dan breekt de tijd van plannen weer aan....
Misschien verstaat een ziekenhuis daar wel over je gewone dingen blijven doen...

Tjonge hoe kom je zo'n saaie dag door...?
Zeker na onze drukke vakantieperiode is niks doen iets wat we afgeleerd hebben....
Dus hebben we maar gewoon gesprekken samen..... Willem onder de parasol en ik in het zonnetje....
We hadden het programma 'de kist' samen bekeken....ging over doodgaan....en dat je dat alleen moet doen....
Dat niemand weet hoe dat voelt om dan zo alleen daarin te staan....
Nou ben ik het daar niet helemaal mee eens want degene in je naaste nabijheid staan er ook alleen voor om je dan los te laten.....en alleen en alleen maakt toch weer samen....

Maar ach, zijn dat gesprekken voor een zonnige zaterdag....?


We hebben het over muziek en dat ik Benjamin Clementine onlangs ontdekt heb waar ik toch wel van onder de indruk van was....

Maar ach, moet je je buren lastig vallen met muziek die zij misschien helemaal niet mooi vinden....

Wel geniet ik van het, op de fluit instuderen van Imagine wat Willem morgen in de kerk zal laten horen....
Ik geniet van de foto's van de kinderen in de app; de Didamse die op pad zijn en de Haarlemse die in Rhodos zitten....
Bij de laatste straalt de hitte van de foto's....
Ben toch blij dat het hier een beetje is afgekoeld....

Ik zie leuke fotos voorbijkomen van het feestje van mijn team....
Kan er helaas nou niet bij zijn....

Ik kijk even WK atletiek maar als de hordeloop voorbij is, de hoogste sprong is gesprongen, Sifan zilver heeft en de verste kogel ligt dan.....

Slaat de verveling écht toe...
Ik brei mouw één af maar heb geen zin om aan de tweede te beginnen....
Ik pak mijn boek op en leg het weer terug....
Zal ik weer eens gaan puzzelen.....?
Nee, geen duizend stukjes maar gewoon een heerlijke doorloper of cryptogram....
Mijn doorloper boekje in de kast is uit zie ik....
En doorloper boekjes verkopen ze niet meer.....niet meer met twee, niet met drie en niet met vijf sterren....
Doorlopers zijn uit....jammer....!

Dan maar een leuk gedicht....

Gedichten van Levi Weemoedt...ja leuk....
Lévi Weemoedt, pseudoniem van Isaäck  Jacobus van Wijk (22 oktober 1948) is een Nederlandse schrijver en dichter van tragi-komische korte verhalen en gedichten....
Ik vind deze week toepasselijk voor vandaag.....
En sluit ik er meteen de blog van deez dag mee af.....

Contraprestatie
Auteur: Lévi Weemoedt

Ik doe niet veel, 'k breng de dagen door
met punten slijpen. 'k Weet van vóór
nauw'lijks dat ik van achteren leef
noch wat voor zin of nut het heeft.

Als 't puntje goed is, zet ik hier
of daar een krul op het papier,
O, 'k schaam mij wel eens: uit mijn hand
kwam nooit iets nuttigs voor dit land!

Soms, onder 't slijpen groeit de wens
actief te zijn, een actiemens.

Maar zie ik dan, op 't Journaal,
dat hol gesjouw, dat leeg kabaal,

dan denk ik weer op de rand van 't bed:
vandaag één krul te veel gezet.


vrijdag 25 augustus 2023

25 augustus 2023


Dag van:
Hoppa, daar ga ik weer...
Lekker vroeg vandaag want dan kan ik even helemaal alleen in mijn eigen klasje aan de gang...
Even één zijn met de ruimte waar ik weer een schooljaartje zal vertoeven...
Even de gedachten laten gaan....

Dan ga ik aan de gang...huishoek inrichten, boekjes in de rekken, op zoek naar de sleutels van de bureau-lades.....
Dan nog wat kasten inrichten....
Dan komen de klassenassistentes er aan....
We zijn weer een team....alle eigen gedachtes aan de kant...
Zij nemen het inricht werk verder voor hun rekening en ik zorg dat de klassenmap op orde is, de roosters hangen en.....de eerste ouders komen eraan...
We hebben immers de dag van de oudergesprekken....
Een aantal ken ik al, een aantal zijn nieuw.....
Wat verwachten ze van mij, van ons, en welke verwachtingen hebben wij....?

Sommige kinderen komen er verlegen binnen, anderen storten zich in mijn open armen...
Maar zin in school hebben ze allemaal weer....

Zo verstrijken er vier uur vol babbels, informatie en koetjes en kalfjes...
Het is al over drieën en ik moet opschieten...
Vandaag moet ik immers naar het nieuwe ziekenhuis in Elst om allerlei apparatuur aan te laten brengen die mijn zuurstof gehalte in bloed en longen zullen meten, die mijn ademhaling in de gaten houdt enz enz.....
Zenuwachtig om het aanbrengen van alles ben ik niet....en om het op mijn lijf met me mee te sjouwen ook niet....de uitslag vind ik enger....
Dertien september krijg ik die pas dus nog even volhouden....


Willem is direct helemaal fan van het nieuwe ziekenhuis, en dat wil wat zeggen...
Overzichtelijk, vriendelijk, goede sfeer zegt hij meteen....
Zelfs de allernieuwste techniek waar ik gebruik van moet maken bevalt hem zomaar....
En dat terwijl hij in de auto nog vertelde dat hij het onzin vind dat je je thuis online al moest inchecken....net alsof je op reis gaat met een vliegtuig....
Eenmaal echter daar en de eenvoud van je qr code voor een zuil houden, vindt hij oh zo gemakkelijk....
En ik ben allang blij dat ik niet een voor de zoveelste keer, op modernisering mopperende echtgenoot met me meesjouw....

Ik loop de trap zonder hijgen op...
Toch een verbeterde conditie denk ik nog....

Dan komt de medisch analiste me halen....
Het gaat gebeuren....
Eerst meten, wegen en de gebruikelijke routine vragen stellen en beantwoorden...
Dan de bloeddruk en Willem is maar wat gerustgesteld als mijn bloeddruk uitstekend blijkt....

Nou sluit me maar aan dan....
Oh ik moet dat tshirt aan....
Zijn ze in het nieuwe ziekenhuis gordijnen vergeten....??
Je denkt toch niet dat ik me voor het open raam voor een perron vol passagiers die op de trein staan te wachten, ga omkleden...
Nee gelukkig, ik mag achter in de kamer, achter een gordijn mezelf omkleden....


En daar gaan we....
Een kastje om mijn pols.....twee banden....eenkastje om de borst, eentje om de buik....een kastje op mijn borst.... Draadjes overal en een draad mee voor vanavond als ik ga slapen die in mijn neus moet....

Daar gaan we weer....
Willem blijft maar zeggen hoe fijn het ziekenhuis was....
Zelf ben ik wel blij dat ik er weer uit ben hahaha.....

Koken hoef ik niet....

Niet bij warme dingen komen, zo min mogelijk transpireren want dat is slecht voor de apparatuur...
Nou Willem, heb je mazzel.....ga jij je loempia maar halen....

Gedoe in de kerk....
Weer geen PowerPoint geregeld....
Nee tsssst, het is immers vakantie....
Maar die nieuwe vakantie invaller....en die arme oude mensen....
Tja, en dan ben ik om hè....
Dus met apparatuur en al maar achter de computer...
En dan maar hopen dat de wifi's en Bluetooth's van kastjes en computer elkaar niet in de weg zitten....
Mijn avond is weer gevuld....
En mijn kastje vult zich ook vast vol gegevens als ik al die cijfertjes zie.....










donderdag 24 augustus 2023

24 augustus 2023


Dag van:
Vroeger....toen ik nog héééél klein was luisterden mijn zusje en ik, dagen met mijn vader, naar de verhaaltjes van Koning Kaskoeskilewan, zijn vriendje kabouter Pimpernokkel en hofnar Krokeledokus.....uit het door Henk de Wolf bedachte programma "…en nu naar bed!"
Nu gaat mijn wekker om zeven uur......
Een beetje later dan dat hij normaal op een schooldag zou gaan omdat het vandaag een terugkomdag is....
En het eerste waar ik aan dacht toen ik het koekoeksgeluid van mijn wekker en de cijfers zeven uur weg klik , was dát programma....
Oké, ik ga dan wel niet naar bed maar ik ga eruit....dat is het enige verschil...

Vol goede moed stap ik drie kwartier later naar buiten...
En dat er wegen in de stad afgesloten zijn is weer te merken....

Het verbaast me al niet eens meer maar ben er ook niet minder geergeerd om....
School in zicht....prachtig weer de weg met bomen waar ik onderdoor rijd en waar de zon tussen de bomen door haar stralen op de weg laat vallen...
Het verblindt maar het verwonderd ook elke keer weer....

Best al wel een volle parkeerplaats....
Zouden ze er echt allemaal zo'n zin in hebben gehad....?
Daar kom ik snel genoeg achter....
Na wat heen en weer begroetingen en her en der wat vakantie flarden, is het tijd om naar de grote zaal te gaan...
De nieuwe directeur stelt zich voor...
Maar hoe leert hij een paar honderd mensen in korte tijd kennen....?
Hij stelt korte vragen en als het antwoord op de vraag op jou van ja- toepassing is mag je gaan staan....
Dan vraagt hij aan sommigen om wat meer diepgang onder het enkele ja....
En één van die vragen was dus "wie had er vanmorgen geen zin om weer te beginnen?"....
En nee, ze hadden dus niet allemaal zijn om weer maar school te gaan....


"Wie werkt er meer dan twintig jaar op deze school?"....
Tja en toen kon ik dus gaan staan...
Ook mijn gezicht is gezien....

Een team vergadering volgt...
Veel nieuwe gezichten en dus na de mededelingen een kennismakingsspel....
Ga naar iemand die je niet of niet goed kent en knoop een gesprek aan, aan de hand van vijf vragen....
Niet dat ik ze nu ken hoor....want dat doe ik pas later op de dag ...maar ach, toch wel leuk ...

Koffie en gebak volgen, en een schoolfoto met al het personeel.....maar mogen we dan nu de klas gaan inrichten...?
En dat mag ...
Maar we komen maar traag op gang....
Waar moet je beginnen....?
Dat weten mijn nieuwe klassenassistenten net zo min als ik....
Dus begint er eentje met schoonmaken en de ander met naamplaatjes printen....
Ik kijk om me heen en denk 'daar een groepje kinderen....en daar'....
Hier een kast, daar een bureau, en nieuwe kast opsnorren, en een bouwhoek natuurlijk....
De groepstafel vlakbij mijn bureau....
Het begint erop te lijken.....

En tussendoor natuurlijk overdrachten, een foto laten maken voor de portretten galerij in de gang ,vragen,

inwerkmomenten, begroetingen, nog meer vragen, even helpen hier, even helpen daar....en zo komt je klas nooit klaar....
Plus dat dit de intercom klinkt dat de barbecue begint....
En het is tijdens het barbecue moment dat de gesprekken of goed op gang komen en je elkaar beter leert kennen....
De barbecue smaakt goed... De gesprekken bevallen....
De dag zit erop....
Oh nee, we zijn nog lang niet klaar, er moet nog veel gebeuren....maar morgen is er vast weer een dag.....