Dag van:: 11 augustus 2023 dag 14 kampeervakantie Strandheem

Dag van:

Wat zijn dat voor flitsen.....en wat voor geluiden hoor ik toch....?

Het onweert toch niet alweer....?

Maar ik zie ook allerlei bewegende schaduwen....

Ik steek mijn hoofd uit de cabine en zie Willem zitten....

Hij zit met de rug naar me toe, met een koptelefoon op, en maakt, dit keer zijn best doende dit niet te hard te laten klinken, geluiden alsof hij naar voetbal kijkt....

En dat doet hij dus ook zie ik als ik uit de cabine stap.....

Huh?, voetbal midden in de nacht....?

Ach natuurlijk.... De Oranje Leeuwinnen spelen vanacht.....

"Ik kon het niet laten hoor" zegt Willem

Jeetje Willem wat moet je dan een voetbal fanaat zijn om er middenin de nacht voor op te staan en twee keer drie kwartier er voor wakker te blijven....

Och jee...en ook nog eens de verlenging.....

Welterusten....!!!

En dat zo'n camping dan vroeg wakker is als de lucht helderblauw kleur en de zon je met haar stralen de tent uit brandt....

En branden ze je niet de tent uit dan zijn de campinggasten wel vroeg uit de veren om zo snel mogelijk eeeeeeeiiiindelijk naar het grote strand te kunnen.....

Het meer "Strandheem" is uiterst populair en het gehele zomer-seizoen is het dan ook gezellig druk op het recreatieterrein.....

Als de zon schijnt dan hè.....want de afgelopen weken leek het wel uitgestorven gebied....

Je vindt er spannende speeltoestellen waardoor het in deze toch al

gezinsvriendelijke omgeving voor iedereen een waar feest is....

Zwemmen, zonnen luieren, spelen en recreën....het kan er allemaal...

En je ligt op het zand of op het gras...het is maar wat jij prettig vindt....

Er is een terras waar je wat kan drinken en er is een snackbar....

Toch jammer dat wij er maar één dag gebruik van konden maken....

Nu zijn we trouwens maar wat blij dat we aan de schaduwkant staan.....

Aan de onbemande plek tegenover is zon genoeg als we dat willen maar bij ons blijft het lekker aangenaam....

En als er nou vandaag ook geen kampeerders komen op het plekje tegenover dan kunnen we er mooi tentspullen te drogen leggen als dat nodig is....

Heel langzaam, stapje voor stapje beginnen we met opruimen....

Wat heerlijk dat we daar nu de hele dag voor hebben en niet in een race tegen de klok voor 11 uur klaar en van de plek af moeten zijn....

We ontbijten zelfs nog rustig tussendoor....

We winkelen zelfs nog even in Surhuisterveen....

Nou dacht ik toch dat Wampie een naam was die behoorlijk uitzonderlijk is...

Vandaag kom ik bij de kassa van de winkel de naam Fardou tegen op het naamplaatje van de kassière.....

Ze ziet er niet buitenlands uit maar echt Fries....

'Prachtige naam heb je' zeg ik en spreek het uit als Fardoe op z'n Frans....

"Het is Fardou" zegt ze...

Dus met een au klank....

"En het is een echte Friese naam" zegt ze....

Ik vind het nog steeds prachtig en zoek in de tent de betekenis en herkomst op....

De betekenis van de naam Fardau....

Friese naam, uit Friduwih, een Germaanse naam uit Fred- ‘vrede bescherming’ en -au uit -wih- ‘heilig’....

In Friesland is Fardau een heel populaire naam.....

Ik vind dat we hem maar gauw in de rest van Nederland ook moeten introduceren....

Terug naar de tent....

Het tentje van de dochter van Esther en Marcel is al neer....

Je wilt alleen niet weten wat je na twee weken kamperen in een tent van een puber vindt....

En dan ook nog zeggen "ja mam hij is opgeruimd hoor"....

De wereld aan sokken, makeup en snoep papiertjes...

Maar waar klagen ze over...?

Als Esther de binnententen eraf haalt schiet er zowaar een muis weg....

Zou die nou al die tijd in de tent verscholen hebben gezeten....?

Trouwens waar heb ik het eigenlijk zelf over...?

Als onze tent naar beneden gaat vinden we half onder cq achter de slaapcabines

een dode vogel en wel twintig dikke oranje naaktslakken...

Het is maar goed dat we dat niet wisten allemaal....

Ik denk dat we onze plekken verruild hadden voor een luxe kamer in het dichtstbijzijnde van de Valk Hotel....

We hebben netjes alles uitgestald op het grasveldje....

Het assortiment had niet misstaan op de braderie van gisteren....

Onderwijl drinken we nog maar een kop koffie want de stroomkabel pakken we als laatste in....

Spelen wij altijd tussen het Kezen door graag een spelletje Mølky....( De Mölkky is een houten werpstok en die speelt een actieve rol in het spel. Het doel is namelijk om met de werpstok houten paaltjes in het speelveld omver te gooien. Alle houten paaltjes zijn nagenoeg identiek aan elkaar en zijn genummerd van één tot en met twaalf. De paaltjes worden in vier rijen neergezet. Er staan in de eerste rij slechts

twee paaltjes en in de derde rij vier paaltjes. In de tweede en vierde rij staan houten paaltjes. Het nummer dat op een paaltje staat is ook gelijk het aantal punten dat je wint als je het paaltje omgooit.

Na afloop van iedere werpronde worden alle houten paaltjes weer rechtop gezet, alleen nu op de plaats waar deze gevallen zijn. De speler die als eerste een puntentotaal van 50 bereikt is de winnaar. Let wel op, je mag niet over de 50 punten heengaan. Als je meer dan 50 punten scoort dan ga je automatisch terug naar 25 punten. Je bent als speler uitgeschakeld wanneer je drie worpen op rij geen punt scoort)..... zo speelt de familie Afzondering een potje Kubb...

(Kubb is een Zweeds buitenspel waarbij je houten blokken omver moet gooien door er houten stokken tegenaan te gooien. Het woord 'kubb' betekent 'houten blok' in het Gotlandse dialect van het Zweeds. Kubb is een soort combinatie van jeux de boules en schaken en wordt ook wel 'vikingschaken' genoemd.)

En voor Kubb heb je een heel veld nodig...

Tenminste...de familie Afzondering wel....

En als de auto van de Leeuwardenaren aankomt en ze naar hun plek willen, gaat de familie Afzondering geen millimeter aan de kant.....

Bij de familie Afzondering is ook een kleinzoon jarig....

Het wordt uitgebreid gevierd maar als Willem ze feliciteert met het heugelijke feit, kan er nog geen bedankje af....

En delegatie van de familie Afzondering staat midden op de weg als ik richting uitgang rij....

Maar meen je nou heus dat ze een stap naar voren zetten zodat ik er langs kan ...

En wat word je dan eigenlijk zelf a-sociaal van zulk gedrag want ik geef het

gaspedaal een duw terwijl de koppeling op vrij staat.....

De familie heeft ook een frisbee en een vlieger (die bijna in een boom beland) en blijven het veld in beslag nemen....

De vlieger heeft, dankzij oma maar een kort leven....

Ze zal wel even laten zien hoe het moet en breekt (per ongeluk) het stokje achter de vlieger....Oh Oh oma Sliederhaar.....

De familie Knus en Kneuterig zitten al vroeg buiten....

Knus verkiest de schaduw en Kneuterig de zon.....al duurt dat maar kort want Kneuterig kan maar moeilijk zonder Knus dus zit ze al gauw weer naast hem in de schaduw....

Daar bakt ze voor hem een eitje op een éénpitter die de op het gras zet....

De familie Afzondering vindt dat maar niks maar Kneuterig zet door....

Hun dochter heeft gelukkig aansluiting gevonden bij wat jeugd op de camping....

En als ze eenmaal aansluiting hebben dan zie je je kinderen dus gewoon de hele dag niet...

"Daar neem je nou een nakomertje voor, zegt Kneuterig....om het lege nest syndroom een beetje te voorkomen"....

(Ik noem het uit te stellen)....

Nou lieve Kneuterig wen er maar aan want dat syndroom komt onvermijdelijk om de hoek kijken....

En je kan niet aan nakomertjes blijven beginnen....

Alle kratten staan ingepakt, dekens er bovenop, reistassen ernaast....

Mijn auto wordt ingepakt...

Ik van het terrein af...

Willem met zijn auto het terrein op....

Zijn auto inpakken....

"Eerst de stoelen" zegt handige inpak Harrie...

Nou lieve schat, dat dachten wij dus niet....ik ga niet de rest van de dag op mijn gat op het gras zitten waar de tent heeft gestaan, het nu aardig nat nog is en de naaktslakken feest vieren....

Handige Harrie snapt dat niet....maar dat is jammer dan....stoelen kun je ook ergens bovenop stapelen hoor....

Het is kaal op onze plekken....toch zitten we nog gezellig na te praten over hoe we ondanks het weer (kou en regen), veel plezier hebben gehad...

Over het Kezen dat we nu toch maar het echtscheidingsspel genoemd hebben of zoals de kleinzoon van Willem zei 'het spel der gevoelens'....

Over dat er nu na al die jaren dan toch eindelijk een kacheltje in de tent gekomen is....

Over de luidruchtige jeugd bij de wc, het veel te vroeg ophalen van onze koelkasten, het snelle afbreken van onze tenten....

Over alles van deze veertien dagen.....

En dan besluiten we voor volgend jaar maar weer te boeken....

Maar, zegt Willem.....dan in een huisje....

Het leuke van deze camping is de opbouw maar vooral ook dat alles door elkaar op een veldje staat behalve de campers....

Huisjes, kant en klaar tenten, mobile homes, eigen tenten en caravans, alles staat op een veld bij elkaar....de campers er vlakbij maar niet op het veld zelf....

Dus als wij een huisje nemen kunnen Esther en Marcel volgend jaar gewoon de tent meenemen en op hetzelfde veld staan...

Esther en ik naar de receptie...

We willen op veld B3....wij een huisje dus en zij een tent naar op een plek met eigen sanitair.....wauw luxe....

Weer zo'n leuk meisje bij de receptie....

Ze vindt het helemaal te gek dat we terugkomen en reserveert binnen no time veld B3 huisje Rivièra 1 en de plek er tegenover met sanitair plek 7.....

En nee...het was niet om het weer dat we bijboeken maar wel om hoe ontzettend gaaf deze camping is en we dat graag ook een keer bij zonneschijn willen meemaken....

"Die kan ik er niet bijboeken" zegt de leuke receptioniste...

Nee hoor, dat snappen we....die nemen weer volgend jaar wel zelf uit Griekenland mee in de koffer....

En trouwens...de naam van het huisje belooft ook het nodige....we zitten in of aan de Rivièra.....

En in mijn hoofd dreunt al het liedje 'Mediterranée zo blauw, zo blauw'....

Nu de pizza's ophalen....en zelfs Willem, die nou niet de grootste fan van pizza is, zegt deze pizza"s toch wel erg lekker te vinden....

Het afscheid nadert....

We groeten Knus en Kneuterig en wensen ze ze nog veel succes op het veld met de familie Afzondering....

"Wie weet komen we volgend jaar ook terug en komen bij jullie staan" zeggen ze...

Dan het afscheid nemen van elkaar....

Kampeervrienden voor het leven....

Een jaar weer zonder elkaar maar.....zodra het zomer wordt en we naar de camping gaan, zullen we elkaar weer zien....29 juli '24.....

Het wordt een rustig ritje naar huis...

En heej, hoe kan het nou dat de heenreis andere was....we hoeven nu niet via Zwolle....

Ik ben er blij om want het stuk Zwolle is niet mijn favoriete stuk....

Thuis staan de buurtjes al te zwaaien....

"Oh, je hebt toch nog wel een kleurtje zeg" oppert de buurvrouw....

Conclusie ook in de buitenlucht bij slecht weer schijn je te verkleuren.....

(Sssst, maar het kan ook zijn omdat ik nodig in bad het camping leven eraf moet spoelen).....

We trekken alles weer uit de auto's..... Zetten alles netjes in de schuur....en zo'n mazzel als we hadden met opzetten van de tent.....droog zonder regen, zo'n pech hebben we nu want de regen stroomt met bakken uit de lucht...

'Welkom weer thuis doop' denk ik....