13 augustus 2023

Dag van:

We zijn nog niet echt 'geland'Willem en ik, merken we als we in alle vroegte naast onze bedden staan om ons klaar te maken voor de kerkdienst waar Willem nu geen voorganger maar ambtsdrager is....

Gisteren heb ik nog maar weer eens de hand over het hart gestreken en een snelle PowerPoint gemaakt waar vooral de te zingen liederen in staan....

Niemand had vermeld dat het eigen Liedboek mee moest en om de inval dominee nou in zijn eentje te laten zingen is ook zo wat....

Het houdt alleen in dat ik ook mee moet om de PowerPoint te bedienen....

We zijn dan nog wel niet helemaal 'geland'

zoals we dat noemen....en de vakantie zit nog in de ziel en zaligheid....maar als we het witte kapelletje inlopen voelt het toch wel weer heerlijk vertrouwd....

Sleutel in de kast in de consistorie kamer, sleutel voor de laptop uit de kast....techniekhok in.....alles aansluiten en....daar is Bart....

Huh, Bart????....

Ik verwachtte Bert....

Snel maar in de PowerPoint aanpassen, het scheelt immers maar 1 letter correctie....

Er worden nog wat vakantieverhalen uitgewisseld....de kerk loopt flink vol....en daar komen Willem en de oude gepensioneerde bebaarde dominee aanlopen....

De dienst begint....

Een dominee die niet achter de kansel blijft staan maar gezellig de kerk in loopt....

Het heeft wel wat....

En alles doet hij uit het hoofd....

Ik klik alle verzen gehoorzaam door....

Het zijn er nogal wat....maar met zo'n bomvolle kerk klinkt het wel mooi dat zingen....

De preek gaat over genade.....ik kan niet overal achter staan wat de dominee zegt maar dat hoeft ook niet....vertellen kan hij heel boeiend....

We praten lange tijd na....

Twee hele lieve, oude mensen gaan vrijdag verhuizen...

Het lieve oude vrouwtje van wie ik altijd stekkies krijg....

Och wat zullen we die lieve gezichten van haar en haar man voorin de kerk missen....

En ze verhuizen ook maar zo niet even in de buurt....

Welnee....helemaal naar Drenthe gaan ze...

Toch is de reden van hun vertrek zo enorm te begrijpen....

In Ooster Hesselen is namelijk een bejaardentehuis waar ze voor altijd, bij leven, bij elkaar kunnen blijven wonen, zelfs als één van hen ziekelijk wordt....

"Na 65 jaar huwelijk laat ik me toch niet uit elkaar halen", zegt ze ferm.....

Wel schrijnend dat je dat een heel opgebouwd sociaal netwerk hier, daarvoor moet opgeven vind ik....

Nederland moet nog veel leren.....

We nemen afscheid van ze....en waarschijnlijk zal ik ze nooit meer zien, maar op mijn netvlies zitten ze....en wat zal ik nu extra goed voor de stekkies, die

nu inmiddels grote planten zijn geworden, zorgen....

Net zoals zij dat deed met het stekje van de plant van haar moeder die al 33 jaar dood is....

Het stekje dat bij haar een plant werd en waarvan ze nu de stekkies daarvan aan anderen geeft....

Ik ben een mooie herinnering rijker....

Thuis geniet ik in de oerwoud tuin op de schommelbank van wat ons eigen plekje thuis rijk is....

Vakanties in andere omgevingen zijn mooi, maar thuis is ook heerlijk.....

De hoge grasaren kriebelen aan mijn benen...de roze waterlelie, ooit van mijn zoon gekregen, is weer uitgekomen....de Lathyrus groeit overal behalve daar waar ze groeien moet....en een spinnetje kruipt naast me op de bank....

Blitz ligt aan mijn voeten...ze is zo blij dat we er weer zijn....

"Zullen we uit eten gaan?" oppert Willem....

Tja, barbecuen in een oerwoud is eigenlijk ook geen optie en ik heb al twee weken op een campinggasstelletje in een tent staan modderen.....laten we het dus maar doen....

Als ik maar niet naar de vreetschuur wok hoef....

En zo reserveer ik een tafeltje voor twee in het tapas restaurant.....

Ik verdoe mijn tijd verder met breien en Willem met honden uitlaten en natuurlijk Feyenoord kijken cq ergeren.....

Het is niet druk in Ramblas....dat is rond deze tijd in Barcelona op de echte Ramblas wel even anders...

Voordeel van deze Ramblas is dat je niet 24/7 alert hoeft te zijn op zakkenrollers....

Het enige waar je je hier mee bezig houdt is tapas uitzoeken op een tablet....ieder kwartier twee per persoon....

En we smullen als de beste....zalm, ossenhaas puntjes, mosselen, spareribs, chicken wings, champignons, dadels met roomkaas... bedenk het maar of het is er.....

En Willem proeft ze zo goed als allemaal....

Oh ja en gespoeld moet er ook worden....

Laten we dat maar met de karaf sangria doen vol vruchtjes....

Nou ja...de eerste ronde dan, want als Willem de tweede ronde wil inschenken om mij de zware karaf te besparen, vliegen de ijsklontjes door het restaurant....

Ho Willem je vergeet een ijsklontje....daar gaat bijna de ober met een vol dienblad onderuit.....

Tja...... Willem hè.....