Dag van:
Dit schooljaar is best wel een bijzonder schooljaar....
Bijzonder in de zin van dat er veel 'grote mensen gezichten' rondlopen in de klas....
Twee weken lang een moeder en het hele schooljaar elke dag een 1 op 1 verpleegster bij een leerling....
Dan hebben we nog de duojuf, twee klassenassistentes, twee ZBO-sters en ikzelf....
Dat zijn veel volwassenen....
En elke volwassene heeft een rol in het geheel....
En dus is ook in dat opzicht een soort groepsvorming gaande....
Soms een beetje rangorde bepaling of rol bepaling, soms een beetje plekje zoeken, soms een beetje grenzen verkennen, soms een beetje betekenis gevend of zoekend, soms een beetje winst en soms een beetje verlies....
Dat zou in weze heel erg fout kunnen lopen....
Iets met elkaar in de haren vliegen....
Toen ik voor de zomervakantie hoorde van het aantal volwassenen, ben ik al heel goed na gaan denken wat dat allemaal zou gaan of zou kunnen gaan betekenen....
En dat het veel aan energie zou gaan vergen had ik al ingecalculeerd....
Alles van wat zou kunnen gebeuren, gebeurde ook....maar in de haren vliegen niet....
Lang leve ervaring in groepsprocessen en mensenkennis....
Één ding was immers voor mij heel duidelijk....het belang van het kind voorop, en ik ben de spil.....
Dat klinkt arrogant misschien maar dat is het zeker niet.....want als alles en iedereen leiding zou gaan nemen/geven, dan zou de chaos pas echt compleet zijn had ik bedacht....
Vandaag zijn we bijna vier hele weken verder....en een flink staaltje psychologisch bezig zijn wierp zijn vruchten af....
Eerst polsen en luisteren, dan praten, verduidelijken, uitleg geven, begrip kweken en adviseren....
En vooral geen partij trekken....
Geen oordelen vellen....
Maar begrip tonen en begrip kweken....
Wauw, het hielp.....
Niemand die zich van een troon gestoten voelt, elke rol die duidelijk is, neuzen dezelfde kant op terwijl je jezelf kunt blijven en mag zijn wie je bent....
Niet de een die beter is dan de ander....
Niet de een die liever is dan de ander....
Maar iedereen anders en op een andere manier nodig....
Iedereen is van waarde in het proces....
En ondanks dat ik maar drie uur slaap gehad heb vannacht, voel ik me nog vol energie om wat er in die kleine vier weken bereikt is wat vandaag eigenlijk samenviel door goede gesprekken....
Hoe fijn en gekend een iedere volwassene zich weet....
En zo trekken we samen de kar en de kinderen zijn happy....
Het was een klus, maar voor de rest van het jaar is de klus geklaard....
Het fundament staat....we kunnen bouwen....!!
Voor mijzelf best een opsteker....
Meestal ben ik wel zo van op de achtergrond blijven...het iedereen naar de zin willen maken....
Alleen dan bereik je niet veel....en schep je onrust en onduidelijkheid...
Dit keer leerde ik echter dat de spil kunnen zijn niet betekent dat je de baas bent of speelt....
Dat een koetsier de teugels niet hoeft te laten zwiepen maar dat je de teugels kunt leiden of laten vieren...
Dat niemand je dan arrogant vindt....maar je als houvast beschouwd....om van daaruit samen te werken ...
Ik heb een goed gevoel....en vertrouwen in de rest van het jaar....
De sfeer in de klas is optimaal...
De één loopt zingend door de klas iedereen goedemorgen te wensen....de ander zit zingend aan tafel....de volgende neuriet op de speelmat.....
Zo'n muzikaal klasje heb ik niet eerder meegemaakt....
Maar het voelt heel gezellig....
Terwijl ik rondloop maak ik samen met de kinderen malle Snapchat fotootjes en filmpjes....
Wat een pret....!!
Gewerkt wordt er ook....
Prikken op het programma vandaag...
Dat betekent opperste concentratie op die prikpen steeds op het lijntje te houden....
We prikken een huis met een deur en een raam die open kunnen....
Het begrip 'achter' wordt meteen duidelijk als ze mogen kiezen of ze hun foto achter de deur of achter het raam willen plakken....
De deur is eigenlijk veel leuker vinden ze allemaal....
En dus plakken we maar bloemetjes achter het raam ...
Thuis heeft Willem gekookt....
Oh joy....ik kan direct aanschuiven....
En dat hij eigenlijk alleen maar rijst met witte kool en kerrie saus kan koken (nou ja, en macaroni dan) kan me niks schelen....
Alles beter dan kippenpoten of loempia's....ja toch....?!
Het voetballen op tv is aan mij niet besteed vanavond....
En dus probeer ik maar in te slapen met het geluid van een ronkend landbouw voertuig op de achtergrond, met af en toe 
een enorme knal om de vogels, konijntjes of een enkele ree tussen het gewas te verjagen....
een enorme knal om de vogels, konijntjes of een enkele ree tussen het gewas te verjagen....
Boeren blijken tegenwoordig vooral 's avonds te werken blijkbaar....
Tenminste, de boeren die hier vlakbij wonen wel....
Ze zullen de laatste mais wel snel van het land willen halen.....
Morgen is er immers regen voorspelt....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten